Interpretacja Always - Bon Jovi

"Always" Bon Jovi to ballada rockowa, która od momentu wydania w 1994 roku stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych i najlepiej sprzedających się singli w historii zespołu. Pierwotnie utwór ten, napisany przez Jona Bon Joviego, miał znaleźć się na ścieżce dźwiękowej filmu "Krwawy Romeo" z 1993 roku. Jednak po obejrzeniu wczesnej wersji filmu, która nie zachwyciła ani krytyków, ani samego zespołu, Jon Bon Jovi zdecydował się wycofać piosenkę. Jak sam skomentował, "scenariusz był świetny, film już nie". Piosenka przeleżała na półce, zapomniana, aż do momentu, gdy odnalazł ją przyjaciel Jona i szef A&R, John Kalodner, który przekonał go do ponownego nagrania i wydania utworu na albumie "Cross Road". To szczęśliwe zdarzenie sprawiło, że "Always" stało się globalnym hitem, zdobywając szczyty list przebojów w wielu krajach i uzyskując status platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych za sprzedaż ponad miliona egzemplarzy.

Tekst piosenki przedstawia głęboko emocjonalny monolog zdradzonego, lecz wciąż szaleńczo zakochanego mężczyzny, który desperacko pragnie odzyskać swoją ukochaną. Początkowe wersy, "This Romeo is bleeding / But you can't see his blood / It's nothing but some feelings / That this old dog kicked up", od razu wprowadzają słuchacza w stan wewnętrznego cierpienia bohatera. Jego ból jest niewidzialny, ukryty pod fasadą, jednak równie realny i wyniszczający. Metafora "starego psa" sugeruje doświadczenie i może nawiązywać do błędów przeszłości, które doprowadziły do obecnej sytuacji. Deszcz padający "odkąd mnie zostawiłaś" i "tonięcie w powodzi" to klasyczne obrazy smutku i przytłoczenia emocjonalnego, gdzie łzy i cierpienie zlewają się w jedną, niszczącą całość. Podmiot liryczny, który zawsze był "wojownikiem", teraz, bez ukochanej, "poddaje się", co świadczy o skali jego rozpaczy i utracie sensu życia.

W refrenie piosenki wybrzmiewa niezłomna deklaracja wiecznej miłości: "And I will love you, baby - Always / And I'll be there forever and a day - Always". Obietnica bycia "till the stars don't shine / Till the heavens burst and the words don't rhyme" podkreśla absolutny, kosmiczny wymiar tego uczucia, które ma przetrwać wszelkie kataklizmy i koniec świata. Nawet w obliczu śmierci ukochana ma pozostać w jego myślach, co świadczy o jej niezastąpionej roli w jego życiu. Ten fragment, wraz z melancholijną melodią pianina i ekspresyjnym wokalem Jona Bon Joviego, tworzy wzruszającą i podniosłą atmosferę, która przyczyniła się do statusu utworu jako klasycznej ballady rockowej.

Druga zwrotka odkrywa tragiczną przyczynę rozstania: "Now your pictures that you left behind / Are just memories of a different life / Some that made us laugh, some that made us cry / One that made you have to say goodbye". Ten tajemniczy wers sugeruje, że to właśnie konkretne zdjęcie, najprawdopodobniej przedstawiające bohatera z inną kobietą, stało się bezpośrednią przyczyną zerwania. Mężczyzna wyraża głęboki żal i tęsknotę za fizycznym kontaktem, za bliskością, którą utracił. Jego prośba, aby ukochana "try to understand / I've made mistakes, I'm just a man", jest próbą usprawiedliwienia się i jednocześnie przyznaniem do ludzkiej słabości, choć, jak zauważają niektórzy komentatorzy, łatwiej jest prosić o przebaczenie, niż uniknąć błędu.

Kolejne wersy wprowadzają element zazdrości i bólu, gdy podmiot liryczny wyobraża sobie ukochaną u boku innego mężczyzny: "When he holds you close, when he pulls you near / When he says the words you've been needing to hear / I'll wish I was him 'cause those words are mine / To say to you till the end of time". To wyznanie jest niezwykle bolesne, ponieważ uświadamia mu, że ktoś inny spełnia teraz jej potrzeby emocjonalne, wypowiadając słowa, które on sam pragnął jej mówić przez całe życie. Ta część tekstu podkreśla nie tylko stratę miłości, ale także utratę możliwości bycia jej jedynym wsparciem.

W końcowych partiach utworu desperacja narasta, a podmiot liryczny deklaruje całkowite oddanie: "If you told me to cry for you, I could / If you told me to die for you, I would". Jest gotów na każde poświęcenie, aby tylko odzyskać ukochaną, wskazując, że nie ma ceny, której by nie zapłacił, by ponownie wypowiedzieć te słowa. Mimo beznadziejności sytuacji ("Well, there ain't no luck in these loaded dice"), wciąż tli się w nim iskierka nadziei na nowy początek, na "jedną ostatnią szansę", by "spakować stare sny i stare życia" i "znaleźć miejsce, gdzie słońce nadal świeci". Ta powracająca symbolika światła i nadziei, mimo ogarniającego go mroku, jest charakterystyczna dla power ballad, w których nawet w największym cierpieniu szuka się ukojenia.

"Always" było ostatnim singlem basisty Aleca Johna Sucha z zespołem przed jego odejściem pod koniec 1994 roku. Siła tekstów i brzmienie utworu sprawiły, że natychmiast stał się hitem koncertowym, jednak jego wysokie wymagania wokalne sprawiły, że Jon Bon Jovi rzadko wykonywał go w całości po trasie "These Days Tour" w latach 1995-1996. Mimo to, piosenka pozostaje niezwykle ważnym elementem dyskografii Bon Jovi, często pojawiając się w wersji akustycznej lub pełnej, w zależności od trasy koncertowej. Utwór ten jest także dowodem na to, że nawet w erze dominacji grunge'u w latach 90., epickie ballady rockowe wciąż miały moc poruszania serc słuchaczy na całym świecie. Piosenka "Always" to hymn o wiecznej miłości, żalu i niegasnącej nadziei, który niezmiennie rezonuje z publicznością, udowadniając, że niektóre historie miłosne naprawdę nigdy się nie kończą.