Tymek w utworze „Banalne”, wydanym 13 marca 2019 roku, porusza tematykę zmęczenia, frustracji i dążenia do ucieczki od przytłaczającej rzeczywistości, jednocześnie celebrując własną drogę do sukcesu i autentyczności. Piosenka, pochodząca z albumu „Klubowe”, który jest efektem „dzieła przypadku”, zapoczątkowanego sukcesem utworu „Język Ciała”, łączy deephouse'owe bity C0PIKA z hip-hopowym klimatem i śpiewno-nawijkowym stylem Tymka.

Utwór rozpoczyna się od introspektywnych pytań o poczucie zagubienia i braku celu, sugerując, że artysta dotarł do punktu, z którego nie ma już powrotu: „nie mam już do czego wracać”. To poczucie zdaje się być sprzeczne z jego wcześniejszym przekonaniem o doświadczeniu życiowym: „Myślałem że widziałem wszystko jednak za każdym razem gdy tak mówię zaskakuje życie”. Jest to refleksja nad nieprzewidywalnością losu i ciężarem codzienności, symbolizowanym przez „licznik”, który może oznaczać upływający czas, ilość problemów, czy też miarę sukcesu i porażek. W tym kontekście, „piękne oblicze” może odnosić się zarówno do relacji z drugą osobą, jak i do samej sztuki, która jest źródłem zarówno piękna, jak i milczenia, będącego formą obrony przed bólem.

Refren „Jak mi idzie dzisiaj, suko jak mi idzie? Bo chyba dobrze, chyba dobrze brzmi na tym bicie moje wycie” to z jednej strony wyzywające pytanie o własny sukces mimo wewnętrznego cierpienia, a z drugiej – forma autoterapii i potwierdzenia, że jego ekspresja, nawet jeśli jest „wyciem”, brzmi dobrze i znajduje swoje miejsce w muzyce. To uznanie, że ból i frustracja mogą być przekute w coś wartościowego, co rezonuje z odbiorcami.

Centralnym punktem utworu jest fraza „Bo to takie banalne, bo to takie banalne Wcisnąć ALT+F4 i zaczynać od nowa tą całą jebaną farsę ej”. Funkcja ALT+F4, znana z gier komputerowych i systemów operacyjnych, symbolizuje łatwość resetu, wyjścia z problematycznej sytuacji, co w tym kontekście staje się metaforą rezygnacji, ucieczki od życiowej „farsy”. Słowo „banalne” w języku polskim oznacza coś zwyczajnego, przeciętnego, błahostkowego, ale także bardzo łatwego. Tymek używa go w znaczeniu łatwości poddania się, ale jednocześnie podkreśla frustrację i autentyczność, gdy przyznaje: „miałem nie przeklinać ale chciałem się tylko wygadać chuj z tym braniem ej”. To pokazuje jego walkę z autocenzurą i potrzebę wyrzucenia z siebie emocji, co jest naturalnym elementem twórczości artysty. Warto zaznaczyć, że Tymek często tworzy w sposób spontaniczny; sam przyznał w wywiadzie, że hit "Język Ciała" powstał przypadkowo, gdy poczuł "świeżość" nad morzem w Gdańsku, a cały album "Klubowe" był "dziełem przypadku".

W drugiej zwrotce Tymek odwołuje się do swojej drogi i rozwoju. „Poznałem tyle zagrywek że dziś nie odbieram” może symbolizować jego ostrożność i doświadczenie w branży muzycznej. Mimo sukcesu, przyznaje się do bycia „kolekcjonerem zmartwień”, co pokazuje, że nawet na szczycie artysta zmaga się z wewnętrznymi demonami. Ta dwoistość – sukces i wewnętrzna walka – jest kluczowa dla jego twórczości. Podkreśla również swoją determinację i konsekwencję: „Non stop przez wąskie korytarze ej wokół hieny z kamuflażem Ciągle słyszałem typie że nam nic nie wyjdzie”. To odniesienie do trudności i zazdrości, z jakimi musiał się mierzyć na początku kariery, kontrastuje z obecnym statusem, gdzie „ktoś prosi mnie o fotkę obok ziom ma firmę”. Jest to gorzka refleksja nad tym, że wielu, którzy kiedyś wątpili, teraz podziwiają jego osiągnięcia. Porównuje siebie do tych z „ostatniej ławki”, którzy zdołali odnieść sukces, w przeciwieństwie do „tamtych pilnych”, którzy „dalej nie mają charyzmy”. To podkreślenie, że prawdziwy talent i charyzma często wykraczają poza ramy konwencjonalnej pilności czy edukacji.

Ostatni fragment utworu wzmacnia motyw odporności i akceptacji. Nawet jeśli „wszystko wypadnie mi z rąk zostaną szczęścia odciski”, co świadczy o tym, że artysta ceni doświadczenia i lekcje, nawet te bolesne. Nie liczy błędów, celebrując sukces („za sukces cola do whisky”), i podkreśla swoją niezależność: „Dobrze znam trasę pod prąd od zawsze byłem im bliski”. To potwierdzenie, że zawsze szedł własną drogą, wbrew oczekiwaniom, co ostatecznie doprowadziło go do miejsca, w którym jest. Tymek, znany z przebojów takich jak "Język Ciała", osiągnął ogromną popularność, a jego utwory zdobyły miliony wyświetleń i odtworzeń, co potwierdza jego unikalne miejsce na polskiej scenie muzycznej. Cały utwór, z jego powtarzalnym refrenem o banalności, jest manifestem artysty, który, choć zmęczony i sfrustrowany, odnajduje siłę w swojej autentyczności i zdolności do przetwarzania bólu w sztukę.