Interpretacja W kilometrach - Dawid Podsiadło & Kaśka Sochacka

Piosenka "W kilometrach" Dawida Podsiadły i Kaśki Sochackiej to intymna opowieść o potrzebie ucieczki, dystansu i odnalezienia siebie na nowo. Utwór pochodzi z ich wspólnego mini albumu zatytułowanego "tylko haj.", który ukazał się 6 czerwca 2025 roku, tuż przed startem festiwalu ZORZA. Współpraca tych dwojga artystów była długo wyczekiwana przez fanów i zaowocowała siedmioma wspólnie napisanymi piosenkami. Dawid Podsiadło w wywiadach podkreślał, jak magiczne było dla niego pisanie tekstów z Kasią, nazywając ją "ciepłym, otwartym, empatycznym" człowiekiem i przyznając, że to jego ulubiona płyta. Kaśka Sochacka z kolei wyrażała wdzięczność za możliwość wyjścia ze swojego świata i zobaczenia kawałka innego.

Tekst rozpoczyna się od słów Dawida, który wyraża pragnienie wyjazdu, usłyszenia ciszy. Męczą go „skoki ciśnień”, związane zapewne z natłokiem myśli, emocji czy presją życia, a także zmienność nastrojów, gdzie „ciepło się zmienia w chłód”. Widzi „nowy świat za oknem”, który „składa obietnice”, ale on sam „jakoś tego nie widzi” i czuje potrzebę zrobienia ruchu, zmiany. To zwiastuje wewnętrzny kryzys i silną potrzebę transformacji, ucieczki od dotychczasowej rzeczywistości.

Wspólne partie Dawida i Kaśki wprowadzają nutę gorzkiej akceptacji, a może nawet makabrycznego humoru: „Miło patrzeć, jak coś na zawsze znika za rogiem / Szansa przechodzi bokiem / Słabszy ciągnę los”. Ta rezygnacja z walki, z poczuciem, że „nic juž się nie da wyjaśnić”, a człowiek „utknie w przepaści”, jest paradoksalnie przedstawiona jako coś „świetnego”. To może oznaczać osiągnięcie punktu, w którym wszelkie próby naprawy czy zrozumienia stają się daremne, a jedyną drogą jest puszczenie i akceptacja tego, co nienaprawialne. Propozycja „Jak chcesz, to dzwoń” brzmi tutaj jak ostatni, nieco ironiczny gest wobec kogoś, kto być może jeszcze próbuje nawiązać kontakt.

W części śpiewanej przez Kaśkę Sochacką pojawia się nadzieja na odmianę, choć wyrażona cicho: „Cicho wierzę, że kilometry zrobią różnicę / W tysiącach je policzę / Już chciałabym być po”. Dystans fizyczny ma przynieść dystans emocjonalny, pozwolić na uwolnienie się od obciążających myśli i wrażeń. Artystka śpiewa również o presji zewnętrznego świata, o „billboardach”, na których „twarze mówią, o czym mam marzyć” i które „wiedzą, jak wystraszyć”. To odniesienie do wszechobecnych reklam, społecznych oczekiwań i medialnych obrazów, które często wywołują poczucie niedopasowania i lęku.

Finał piosenki, ponownie śpiewany w duecie, jest afirmacją tej ucieczki i potrzeby introspekcji: „Zatrę ślad i przez długi czas nie zamierzam patrzeć na żadne twarze, zobaczę, jak wyglądam ja”. To silne oświadczenie o potrzebie odcięcia się od innych, od spojrzeń i ocen, by móc wreszcie skupić się na sobie, na własnej tożsamości. Nadzieja powraca wraz ze słońcem, które „już wraca do mnie”, a podmiot liryczny „stoi w oknie, powoli płonie, a nowy świat...”. To obraz wewnętrznej przemiany, odradzania się, być może bolesnego („powoli płonę”), ale prowadzącego do otwarcia się na nową rzeczywistość, która wciąż czeka za horyzontem. Cały mini album "tylko haj." ma być "opowieścią o relacjach – prawdziwych, skomplikowanych i pięknych", a także o tym, "jak boli, i jak to jest, jak się wydaje, że nie boli". Piosenka "W kilometrach" doskonale wpisuje się w ten koncept, przedstawiając ból i ucieczkę jako drogę do odnalezienia nowej perspektywy. Dawid Podsiadło, zapraszając Kaśkę Sochacką do współpracy przy festiwalu ZORZA i albumie, podkreślał jej talent, tajemniczość, pokorę i skromność, co czyni ją idealną partnerką do tak intymnych i emocjonalnych utworów.