Interpretacja Voodoo People - The Prodigy

Utwór „Voodoo People” The Prodigy, wydany 12 września 1994 roku jako trzeci singiel z przełomowego albumu Music for the Jilted Generation, stanowi esencję buntu i surowej energii, charakterystycznej dla twórczości zespołu w tamtym okresie. Album ten był silną odpowiedzią na brytyjską ustawę o wymiarze sprawiedliwości w sprawach karnych z 1994 roku, która de facto kryminalizowała imprezy rave i aspekty kultury rave, co wyrażało się w jego ogólnym, konfrontacyjnym nastroju. Liam Howlett, mózg The Prodigy, świadomie prowadził zespół w kierunku mroczniejszego i ostrzejszego brzmienia, włączając elementy rocka i metalu, jednocześnie grając na „wizerunku straszaka”, jaki rząd i media tworzyły wokół raversów.

Minimalistyczny tekst piosenki, powtarzający frazy takie jak „Magic people, Voodoo people!” oraz „The Voodoo, who do / What you don't dare do, people”, jest w swojej prostocie niezwykle sugestywny. Wskazuje on na istnienie grupy ludzi obdarzonych szczególną odwagą, mocą lub śmiałością, którzy odważają się czynić to, czego inni nie śmieliby spróbować. Jest to wyraźny kontrast między „ludźmi Voodoo” – tymi, którzy przekraczają granice i żyją poza konwencjami – a „zwykłymi ludźmi”, spętanymi strachem i społecznymi normami. Samo wyrażenie „The Voodoo, who do / What you don't dare do, people” jest liryczną adaptacją sampla wokalnego z utworu „The Shalimar” Gylana Kaina z afroamerykańskiego ruchu poetyckiego The Last Poets, co dodaje tekstowi głębi i pierwotnego wydźwięku.

Muzycznie „Voodoo People” to majstersztyk produkcji Liama Howletta, łączący żywe gitary, perkusję Roland TR-909, dzikie flety i drum breaki z winylowych płyt z lat 70.. Główny riff gitarowy, który stał się znakiem rozpoznawczym utworu, bazuje na riffie z piosenki „Very Ape” Nirvany z albumu In Utero, choć został on przearanżowany i zagrany przez sesyjnego gitarzystę Lance’a Riddle’a. Co ciekawe, Dave Grohl, perkusista Nirvany, przyznał, że był niezwykle pochlebiony, rozpoznając znajome brzmienie w utworze The Prodigy, pomimo że zespół początkowo nie uzyskał zgody na użycie sampla. Liam Howlett przyznał, że stworzenie „Voodoo People” bez syntezatorów, bazując wyłącznie na żywych elementach, pchnęło go na nową drogę twórczą. Dodatkowo, w piosence wykorzystano sample z utworów takich jak „You're Starting Too Fast” i „Shaft in Africa (Addis)” Johnny’ego Pate’a, „Love Song” Simple Minds czy „Biting My Nails (Instrumental Club Mix)” Renegade Soundwave.

Hipnotyczny, transowy rytm, zbudowany na powtórzeniach i intensywnych bitach, doskonale odzwierciedla ducha kultury rave lat 90. i zaprasza słuchacza do poddania się energii i tajemnicy. Piosenka stała się hymnem dla „porzuconego pokolenia” raversów, którym odmawiano prawa do zabawy i wolności wyrażania się.

Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Waltera Sterna i Russella Curtisa, został nakręcony na egzotycznej karaibskiej wyspie Saint Lucia. Przedstawia on członków zespołu uciekających przez dżunglę przed Leeroyem Thornhillem, wcielającym się w rolę szamana voodoo. Liam Howlett wspominał, że kręcenie go było jak „wakacje opłacone przez wytwórnię”, a zespół improwizował na bieżąco. Z teledysku wycięto jednak sceny przedstawiające autentyczne rytuały voodoo z powodu cenzury telewizyjnej, co tylko podkreślało jego kontrowersyjny i prowokacyjny charakter. Mimo to singiel osiągnął 13. miejsce na brytyjskiej liście przebojów, umacniając status The Prodigy jako jednego z najbardziej innowacyjnych i wpływowych zespołów elektronicznych. Utwór znalazł się również na ścieżce dźwiękowej kultowego filmu „Hakerzy”. „Voodoo People” doczekało się wielu remiksów, w tym słynnego autorstwa The Chemical Brothers (wówczas znanych jako Dust Brothers) oraz Pendulum.

W ostatecznym rozrachunku „Voodoo People” to coś więcej niż tylko agresywny, elektroniczny hymn. To manifest niezależności, odwagi i przekraczania granic, opakowany w mistyczną, plemienną atmosferę, która porywa do tańca i prowokuje do myślenia o tym, co naprawdę ośmielamy się zrobić w życiu.