Interpretacja Snow On The Beach - Taylor Swift

"Snow On The Beach" to piosenka Taylor Swift z jej dziesiątego albumu studyjnego "Midnights" (2022), w której gościnnie wystąpiła Lana Del Rey. Utwór, który Swift napisała wspólnie z Del Rey i Jackiem Antonoffem (będącym również producentem), jest balladą z pogranicza dream popu i bedroom popu o dwojgu ludziach, którzy jednocześnie zakochują się w sobie. Taylor Swift porównała to uczucie do rzadkiego, niemal surrealistycznego zjawiska – padającego śniegu na plaży.

Tekst rozpoczyna się od mglistego wspomnienia: „One night a few moons ago / I saw flecks of what could've been lights / But it might just have been you / Passing by unbeknownst to me”. Ten werset sugeruje początkowe niedostrzeganie drugiej osoby, która jednak już wtedy była obecna w życiu narratorki, niczym ulotne światło. W kolejnych wersach artystka kreśli obraz emocjonalnego wyczerpania: „Life is emotionally abusive / And time can't stop me quite like you did / And my flight was awful, thanks for asking / I'm unglued, thanks to you”. To wyznanie podkreśla, jak głęboko nowa miłość wpłynęła na jej życie, stając się źródłem stabilizacji i pocieszenia po trudnych doświadczeniach, które „czas nie mógł zatrzymać tak, jak ty to zrobiłeś”.

Refren utworu, z udziałem Lany Del Rey, oddaje surrealistyczny, senny stan, w którym narratorka kwestionuje nowo odnalezione uczucie. Porównanie do „śniegu na plaży” – „Weird but fucking beautiful” – doskonale oddaje niezwykłość i piękno tego jednoczesnego zakochiwania się. Uczucie jest tak rzadkie i niespodziewane, że wydaje się być snem, w którym „gwiazdy są pełne kieszenie”, a wzajemne pragnienie staje się „niemożliwe”. Jednak mimo niedowierzania, to uczucie „nadchodzi, bez dźwięku, jest wszędzie dookoła”.

W drugim wersetcie pojawia się nawiązanie do czegoś, co narratorka „kiedyś widziała na ekranie”, poszukując „zielonej zorzy polarnej”. To sugeruje, że ta miłość jest tak widowiskowa i wyjątkowa, jak widoki z filmów czy rzadkie zjawiska naturalne. Osoba, w której się zakochuje, jest „oświetlona od wewnątrz”, rozmywając całe jej dotychczasowe postrzeganie świata. Uśmiech narratorki jest tak szeroki, „jakbym wygrała konkurs”, a ukrywanie tego byłoby „tak nieszczere”. Wers „And it's fine to fake it 'til you make it / 'Til you do, 'til it's true” może odnosić się do wcześniejszych doświadczeń lub po prostu podkreślać, że w końcu dotarła do punktu, w którym to, co kiedyś mogło być udawane, stało się prawdziwe.

Bridge utworu wyraża obawę przed zapeszeniem tego cennego uczucia: „I can't speak afraid to jinx it / I don't even dare to wish it”. Narratorka jest tak oszołomiona, że ledwo wierzy w jego realność. Oczy ukochanego są „latającymi spodkami z innej planety”, a ona sama czuje się „All For You like Janet”, co jest bezpośrednim nawiązaniem do hitu Janet Jackson z 2001 roku. To świadczy o całkowitym oddaniu i fascynacji. Cały utwór kończy się pytaniem: „Can this be a real thing? Can it? Are we falling like snow at the beach?” – utrzymując nastrój zadziwienia i delikatnej niepewności co do autentyczności i trwałości tego magicznego momentu.

Warto wspomnieć o kontrowersjach wokół roli Lany Del Rey. Fani byli podekscytowani współpracą, jednak po premierze wielu z nich było rozczarowanych, że wokal Lany był niemal niesłyszalny, pełniąc bardziej funkcję chórków, niż duetu. Sama Lana Del Rey wyjaśniła w wywiadzie dla Billboard, że nie wiedziała, iż jest jedyną artystką gościnną na płycie. Gdyby wiedziała, zaśpiewałaby cały drugi werset, tak jak chciała Taylor Swift, ponieważ skupiła się na dodaniu tekstury do produkcji utworu, zamiast na solowym występie. W odpowiedzi na te głosy, Taylor Swift wydała później wersję „Snow On The Beach (feat. More Lana Del Rey)” jako część edycji „The Til Dawn Edition” albumu „Midnights”. Mimo początkowych uwag, piosenka odniosła sukces komercyjny, osiągając trzecie miejsce na Billboard Global 200 i czwarte na US Billboard Hot 100, stając się najwyżej notowaną piosenką Lany Del Rey. Taylor Swift wielokrotnie podkreślała swój podziw dla Lany Del Rey, nazywając ją „jedną z najlepszych artystek wszech czasów” i uznając współpracę za zaszczyt. Piosenka jest często interpretowana jako odniesienie do związku Taylor Swift z Joe Alwynem, z którym artystka słynęła z utrzymywania prywatności.