Utwór "Myśl pozytywnie" Sokoła i Marysi Starosty z albumu "Czysta Brudna Prawda" to majstersztyk ironii i przewrotne spojrzenie na wszechobecną presję bycia szczęśliwym. Piosenka, wydana w 2011 roku, szybko zyskała status kultowej, stając się niejako manifestem dla tych, którzy zmęczeni są propagandą sukcesu i bełkotem trenerów motywacyjnych.

Już od pierwszych wersów Sokół wciąga słuchacza w świat pozornej afirmacji życia, która szybko przeradza się w sarkastyczny komentarz na temat współczesnego narzucania pozytywnego myślenia. Narrator śpiewa: "Myślę pozytywnie, lekarz kazał myśleć pozytywnie / Myślę pozytywnie, nic mnie nie wkurwi dzisiaj". To początkowe zdanie od razu ustawia ton utworu – pozytywne myślenie nie jest tu autentycznym stanem ducha, lecz narzuconą, wymuszoną postawą, będącą wynikiem zewnętrznej presji, w tym przypadku nawet lekarskiej porady. Ta diagnoza społeczeństwa zmuszonego do maskowania wewnętrznych frustracji uderza w samo sedno problemu.

Dalsze wersy pogłębiają ten ironiczny obraz. Sokół opisuje zachowania mające świadczyć o jego pozytywnym nastawieniu: "Idę, po prostu idę, spacer to dobry zwyczaj / Wdech i kurwa wydech, i do dziesięciu zliczam / Tlen rzekomo uspokaja, więc się nim upajam / Śmiech to zdrowie, więc chodzę z uśmiechem na mordzie jak pajac". Słowo "kurwa" wplątane w techniki relaksacyjne, czy określenie siebie "pajacem" z uśmiechem na twarzy, obnażają fałsz i sztuczność tej postawy. To nie jest prawdziwe szczęście, ale performans, gra aktorska, której celem jest spełnienie oczekiwań otoczenia. Nawet „pozytywne hasła na kartkach na ścianach” stanowią jedynie element tej fasady.

Kulminacja sarkazmu następuje w linijkach: "Ludzie są cudowni, więc ciepło myślę o nich / I tylko lekarzowi chętnie bym dopierdolił...". Ten nagły wybuch prawdziwej frustracji, skierowanej w stronę autorytetu, który narzucił ten przymus, doskonale puentuje główny motyw piosenki. Pokazuje, że pomimo wszelkich prób "pozytywnego" nastawienia, pod powierzchnią buzują autentyczne emocje, które nie dają się stłamsić. To ten moment, w którym maska opada, ukazując prawdziwą irytację.

Refren, śpiewany przez Marysię Starostę, z pozoru stanowi motywacyjne powtórzenie: "I co się by nie działo ty myśl pozytywnie". Jednak w kontekście zwrotek Sokoła, nabiera on gorzkiego, a wręcz cynicznego znaczenia. Staje się on echem właśnie tej wszechobecnej presji, która zmusza do udawania szczęścia. Kontrapunktem do refrenu są odpowiedzi Sokoła, które ukazują jego wewnętrzną walkę: "Uciekam przed samym sobą głęboko", "Uśmiecham się na zewnątrz szeroko", "Ja nie umiem już inaczej", "Walczę sam ze sobą i całym światem". Te linijki stanowią serce utworu, odsłaniając jego prawdziwe przesłanie: pomimo zewnętrznych nacisków i prób udawania, wewnętrzna walka z trudnościami i własnymi emocjami jest nieunikniona i wyczerpująca. Wers „Nie myśl co będzie jutro bo pęknie ci serce” również podkreśla desperacką próbę ucieczki od przygnębiającej rzeczywistości.

Utwór "Myśl pozytywnie" z albumu "Czysta Brudna Prawda" (2011) jest często opisywany jako prześmiewczy i przewrotny. Krytycy i słuchacze podkreślają jego ironię i dystans. Teledysk do utworu również jest uznawany za kontynuację tej ironii, a scenariusz do niego napisał Jakub Żulczyk. Bit do piosenki, stworzony przez DJ Wicha, jest nietypowy, charakteryzuje się mocnym basem i elementami trąbki, co tworzy niepokojąco-funkujący nastrój. Wspomniano, że Sokół w tym utworze pokazuje się w "zupełnie innej roli" niż na początku kariery, gdzie był kojarzony z "ciemną stroną rapu" i "niewesołymi diagnozami społecznymi". Album "Czysta Brudna Prawda", z którego pochodzi ten utwór, jest ceniony za spotkanie zarówno ze znanym Wojtkiem-Narratorem, jak i ze zdystansowanym, autoironicznym gościem z dużym życiowym doświadczeniem. "Myśl pozytywnie" jest przykładem hip-hopu dla dorosłych słuchaczy, którzy potrafią docenić jego głębszy, satyryczny wymiar. Mimo pozornego "pozytywnego przekazu i energetycznego beatu", piosenka jest brawurowym ironistą, stawiającym pytania o sens istnienia i piętnującym kierunek, który obrała cywilizacja zachodu.