Interpretacja Etc. - Sanah

Piosenka „Etc.” Sanah, pochodząca z jej drugiego studyjnego albumu Irenka, wydanego w maju 2021 roku, to utwór, który w swojej delikatnej formie skrywa całą gamę subtelnych emocji i romantycznych pragnień. Chociaż pierwotnie ukazała się jako singiel w wersji „etc. (na disco)” w kwietniu 2021 roku, zaskakując nieco bardziej elektronicznym brzmieniem, to esencja tekstu pozostaje wierna charakterystycznemu stylowi artystki.

Utwór rozpoczyna się od niewinnego pytania: „Skąd te rumieńce mam?”, które od razu wprowadza słuchacza w świat rodzącego się zauroczenia. Rumieńce te, „rozkwitające całe dnie”, stają się symbolem trwałego, głębokiego uczucia, które nie mija wraz z chwilą, lecz intensyfikuje się z każdym dniem. Prośba: „Jeśli mi słówko dasz, że zostanę w Twej pamięci” wyraża uniwersalne ludzkie pragnienie bycia zapamiętanym i docenionym przez ukochaną osobę, a jednocześnie ujawnia pewną kruchość i nadzieję na wzajemność.

Sanah z dużą pewnością siebie, lecz wciąż z wdziękiem, opisuje swoje „Oczy me jak diamenty”, które „do pana niepytane mienią się”. To metafora wewnętrznego blasku, magnetyzmu i głębi emocji, które wokalistka (lub liryczna bohaterka) emanuje naturalnie, bez wysiłku. Stwierdzenie „Wpadnie pan jak w odmęty, w nie” podkreśla siłę jej uroku, sugerując, że obiekt westchnień nie będzie w stanie oprzeć się jej spojrzeniu, co jest odzwierciedleniem unikatowej, nieco baśniowej estetyki, którą Sanah z powodzeniem prezentuje w swojej twórczości.

Następnie przenosimy się w sferę fizycznego zbliżenia i czułości: „Twe dłonie jak konwalie, na mej skroni tańcują już”. Obraz dłoni delikatnych niczym konwalie, tańczących na skroni, to kwintesencja romantycznej intymności, subtelności i troski. Gest chwytania w talii oraz wzmianka o „szmince i różu” na buzi kreują obraz eleganckiej randki, być może balu, nawiązując do estetyki retro, którą Sanah często czerpie inspiracje. Moment „Zanim popłynie łza, czule włosy me przeplataj” dodaje piosence melancholijnego akcentu, wyrażając pragnienie pocieszenia i bliskości w obliczu ewentualnego smutku lub po prostu ulotności pięknych chwil.

Refren „No i et cetera, cetera, cetera” jest sercem i tytułem utworu. Łacińskie „et cetera” oznaczające „i tak dalej” w kontekście piosenki symbolizuje nieskończoność i bogactwo niewypowiedzianych uczuć, pragnień i momentów, które wykraczają poza słowa. To lista wszystkich miłych gestów, myśli i emocji, które składają się na to intensywne zauroczenie. Co ciekawe, fraza „etc” znacząco zyskała na popularności w narzędziu Google Trends po premierze piosenki, co świadczy o jej wpływie na świadomość odbiorców.

W kolejnej części tekstu Sanah jasno określa swoje preferencje i poczucie własnej wartości: „Niechajże już byle kto mojej rączki nie całuje byle jak”. To deklaracja, że jej serce i uczucia nie są przeznaczone dla każdego, a jej pieszczoty są wyjątkowe. Potwierdza to urocze i szczere wyznanie: „Przecież wiadome to, że mam słabość do bruneta”, które nadaje piosence osobistego, a zarazem uniwersalnego wymiaru, czyniąc ją bardziej autentyczną i bliską słuchaczowi. To właśnie ta szczerość i umiejętność łączenia lekkości popu z wartościowymi tekstami jest często podkreślana jako siła Sanah.

Piosenka osiąga punkt kulminacyjny w wersecie: „A Tyś mówił mi dziś, że ja jestem Twa, a Tyś mówił mi dziś, to Ty, miła ma”. Te bezpośrednie słowa ukochanego są potwierdzeniem wzajemności uczuć, przypieczętowaniem rodzącego się romansu i spełnieniem wcześniej wyrażonych pragnień.

„Etc.” to utwór, który doskonale oddaje wrażliwość i kunszt wokalny Sanah. Artystka, Zuzanna Grabowska, znana z muzycznego wykształcenia (ukończyła instrumentalistykę na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, gra na skrzypcach i pianinie), potrafi tworzyć kompozycje, które są jednocześnie przebojowe i głębokie. Mimo krytycznych głosów, które czasem zarzucają jej „pretensjonalność”, piosenka ta, podobnie jak wiele innych z jej repertuaru, zdobyła ogromną popularność, osiągając status diamentowej płyty. W kontekście jej kariery, Sanah wielokrotnie podkreślała, że stara się skupiać przede wszystkim na muzyce, a nie na komercyjnych aspektach, co pozwala jej zachować autentyczność. „Etc.” to zatem nie tylko opowieść o miłości, ale i o charakterystycznym stylu Sanah – pełnym wdzięku, poezji i subtelnych odcieni.