Interpretacja Last Kiss - Pearl Jam

„Last Kiss” w wykonaniu Pearl Jam to utwór o głębokim, rozdzierającym serce smutku i niemożliwej do zniesienia stracie, opowiadający historię tragicznego wypadku samochodowego i ostatnich chwil miłości. Tekst piosenki, z perspektywy młodego mężczyzny, który przeżył katastrofę, przenosi słuchacza w sam środek dramatu, czyniąc go świadkiem najboleśniejszych wspomnień.

Narrator rozpoczyna utwór pytaniem, które jest jednocześnie lamentem i wyrazem bezsilności: „Oh where, oh where can my baby be? The lord took her away from me” (Ach, gdzie, ach, gdzie może być moja ukochana? Pan zabrał mi ją). Te słowa natychmiast wprowadzają w stan żałoby, ukazując bohatera pogrążonego w poczuciu utraty i niemożności pogodzenia się z losem. Wyraża on nadzieję na ponowne spotkanie w zaświatach, obiecując, że będzie „dobry”, by móc zobaczyć swoją ukochaną „kiedy opuszczę ten świat”. To świadczy o głębokim duchowym wymiarze jego cierpienia i jedynej iskierce nadziei, która pozwala mu funkcjonować.

Następnie, piosenka przechodzi do retrospekcji, opisując beztroską randkę w samochodzie ojca, która w ułamku sekundy zamienia się w koszmar. „We were out on a date in my daddy's car. We hadn't driven very far... There in the road, strait ahead, A car was stalled, the engine was dead”. Obrazy „krzyczących opon, pękającego szkła” oraz „ostatniego bolesnego krzyku” są niezwykle sugestywne i wstrząsające, malując przerażający obraz wypadku w umyśle słuchacza. Narrator próbuje uniknąć zderzenia, „skręcam w prawo”, ale to tylko pogarsza sytuację, prowadząc do tragicznych konsekwencji. Moment, w którym chłopak odzyskuje przytomność po wypadku, jest naznaczony chaosem i deszczem, a jego zakrwawione oczy utrudniają mu znalezienie ukochanej. Mimo to, odnajduje ją, unosi jej głowę, a dziewczyna wypowiada swoje ostatnie słowa: „Hold me darling just a little while” (Przytul mnie, kochanie, jeszcze przez chwilę). Ten ostatni pocałunek staje się symbolem utraconej miłości i życia, które skończyło się zbyt wcześnie. Słowa „I lost my love, my life that night” podkreślają, że z jej odejściem stracił również sens własnego istnienia.

Co ciekawe, „Last Kiss” nie jest oryginalnym utworem Pearl Jam. To cover piosenki napisanej przez Wayne'a Cochrana w 1961 roku. Cochran twierdził, że inspiracją był prawdziwy wypadek samochodowy w Georgii, w którym zginęło troje nastolatków, choć chronologia tych wydarzeń bywa kwestionowana, ponieważ piosenka została nagrana przed konkretnym wypadkiem z grudnia 1962 roku, do którego często się odwoływał. Największy sukces przed Pearl Jam odniosła wersja J. Franka Wilsona & The Cavaliers z 1964 roku, która dotarła do drugiego miejsca na liście Billboard Hot 100.

Historia Pearl Jam z tą piosenką zaczęła się, gdy Eddie Vedder znalazł płytę J. Franka Wilsona w antykwariacie w Seattle. Zafascynowany utworem, Vedder spędził całą noc na jego słuchaniu, a następnie zaprezentował go reszcie zespołu. Pearl Jam nagrali swoją wersję podczas próby dźwięku w 1998 roku i początkowo wydali ją jako świąteczny singiel dla członków swojego fanklubu. Zaskakująco, piosenka zaczęła być grana w radiu, zyskując ogromną popularność bez oficjalnej promocji. Z powodu ogromnego popytu, „Last Kiss” została oficjalnie wydana w czerwcu 1999 roku, a cały dochód ze sprzedaży przeznaczono na pomoc uchodźcom z Kosowa. Ten nieoczekiwany hit stał się najwyżej notowanym singlem Pearl Jam w USA, osiągając drugie miejsce na liście Billboard Hot 100. Jak wspomina gitarzysta Stone Gossard: „Możesz próbować album po albumie napisać hit i spędzić miesiące na ustawianiu brzmienia bębnów i przepisywaniu tekstów, albo możesz pójść do sklepu z używanymi płytami, wybrać singiel i zakochać się w nim”. Eddie Vedder również wyraził swoje zdumienie sukcesem, mówiąc: „To największa piosenka, jaką kiedykolwiek mieliśmy w radiu, a nawet nie była na sprzedaż”. Ten organiczny sukces, niezależny od tradycyjnych metod promocyjnych, idealnie wpisywał się w etos zespołu, który zawsze stronił od komercyjnego zgiełku.

„Last Kiss” Pearl Jam to hołd dla uniwersalnego tematu straty i nadziei, wzmocniony surowym i emocjonalnym wykonaniem Veddera, które nadało klasycznej historii nową głębię i rezonans. To piosenka, która przypomina o kruchości życia i sile miłości, która wykracza poza granice doczesności.