Utwór „Bluesowy Prawiczek” autorstwa Louisa Krętysuta to niezwykle prowokacyjna i groteskowa narracja, która, mimo swojej dosadności, służy jako forma satyry i czarnego humoru, co potwierdzają oficjalne adnotacje towarzyszące piosence w serwisach streamingowych, jak choćby na YouTube. Artysta sam zaznacza, że utwór powstał wyłącznie w celach humorystycznych i satyrycznych, a jego treści są częścią artystycznej ekspresji, mając być traktowane „z przymrużeniem oka”. Nie mają one na celu promowania nienawiści, dyskryminacji ani obrażania kogokolwiek, co jest kluczowe dla zrozumienia zamierzeń twórcy.

Piosenka przedstawia portret narratora, który określa się mianem „bluesowego homoprawiczka”. Już sam ten neologizm, łączący cierpienie bluesa z homoseksualną tożsamością i dziewictwem, stanowi esencję konfliktu ukazanego w tekście. Narrator wyraża ekstremalne i często sprzeczne pragnienia seksualne, oscylujące wokół sadomasochistycznych fantazji, homoseksualnych kontaktów i uprzedmiotowienia. Początkowe wersy, takie jak „Chciałbym, aby ktoś popieścił mnie po jajkach” czy „Krwotoku chciałbym doznać przez obcięcie jąder”, od razu wbijają słuchacza w brutalny i niecodzienny świat, gdzie granice tabu są celowo przekraczane. Język jest wulgarny i naturalistyczny, co potęguje wrażenie szoku i służy podkreśleniu absurdalności opisywanych pragnień.

Centralnym motywem jest niezaspokojone pragnienie inicjacji seksualnej w sferze homoseksualnej. Mimo intensywnych fantazji („Do zdjęcia penisa od kolegi się pieściłem / Że wchodzi mi do dupy sobie wyobraziłem”) i autoerotycznych praktyk z użyciem dildosów, narrator pozostaje prawiczkiem. Ten paradoks – intensywne pragnienie a brak realizacji – jest osią komizmu i tragizmu postaci. Piosenka eksploruje również temat samooceny i odrzucenia. Narrator opisuje się w sposób bardzo pejoratywny: „Krzywe zęby mam i wypryszczoną mordę”, „Prawda jest taka, że każdy kto mnie widzi / Rzyga pod siebie, bo się mnie brzydzi”. To poczucie nieatrakcyjności stanowi przeszkodę w realizacji jego fantazji o „przyciąganiu nagich gejów hordy”. Interesujące jest również wyznanie narratora: „Bycie ruchaczem nie jest moim stylem życia / Bo brzydzę się lewatywy i dupy mycia”, co wskazuje na wewnętrzny konflikt i hipokryzję, dodając postaci kolejny warstwę absurdu.

W utworze pojawia się też wyraźny fetysz ośmieszenia („Fetysz ośmieszenia od wielu lat posiadam”), co tłumaczy, dlaczego narrator wydaje się czerpać perwersyjną przyjemność z upokarzających sytuacji. Kulminacja następuje w ostatniej zwrotce, gdzie marzenie o „gołych siurach” na basenie prowadzi do fizycznej interakcji – narrator łapie obcego mężczyznę za penisa, co kończy się pobiciem. Jest to wydarzenie zarówno komiczne, jak i smutne, odzwierciedlające niezdolność postaci do nawiązania normalnego kontaktu w obliczu silnego, ale społecznie nieakceptowalnego popędu. „Moral” piosenki, „Nie łap za siura bez wcześniejszego o zgodę zapytanie”, jest przewrotnie banalny i jednocześnie podkreśla satyryczny charakter utworu, sprowadzając całą, emocjonalnie naładowaną historię do prostej, przestrogi o podstawowych zasadach współżycia społecznego, niezależnie od kontekstu.

„Bluesowy Prawiczek”, podobnie jak inny utwór artysty, „Gejowski Blues”, wydany przez „Kutas Records”, wykorzystuje ekstremalną ekspresję i hiperbolę do stworzenia postaci, która jest jednocześnie żałosna i zabawna. Całość jest komentarzem na temat niezaspokojonych pragnień, samotności i poszukiwania akceptacji, ubranym w szaty brutalnego, ale intencjonalnie komicznego tekstu.