Utwór „Ostatni bal” autorstwa Kukona, wydany w 2018 roku jako singiel, a następnie umieszczony na jego debiutanckim legalnym albumie „Piękny Ból”, stanowi intensywny manifest hedonizmu, buntu i surowej autentyczności, charakterystyczny dla twórczości lubelskiego rapera. Piosenka, której producentem jest Skeler, wykorzystujący samplowanie utworu „Tel Aviv”, szybko zyskała status klubowego bangera, dalekiego od relaksującego, „kalifornijskiego vibe’u”. Jest to raczej chamska, hedonistyczna i melanżowa propozycja, doskonale odzwierciedlająca bezkompromisowe podejście artysty do życia i sztuki.

Tekst utworu to obraz dekadenckiego świata, gdzie granice moralności ulegają zatarciu, a euforia mieszka z nihilizmem. Refren, powtarzający frazy takie jak „Rozebrana… Rozmazana… Ecstasy, marihuana…” oraz agresywne „Jebać psy, piękny syf, patrzymy na was”, ustanawia ton całej kompozycji. „Ostatni bal”, symbolizuje tu nie tylko nocną imprezę, ale być może również finał pewnego etapu życia, ostatnie, beztroskie zatracenie w przyjemnościach, zanim nadejdzie nieunikniona konsekwencja lub zmiana. Postać kobiety, „cała rozebrana, cała buzia rozmazana”, staje się archetypem towarzyszki tej szalonej nocy, równie zagubionej i pochłoniętej momentem, co sam narrator.

Kukon kreuje w „Ostatnim balu” wizerunek osoby świadomie odrzucającej konwenanse i społeczne oczekiwania. Linia „Głupia suko przecież byłem taki sam jak ten na górze” może być interpretowana jako zdystansowanie się od dawnych aspiracji czy osób, które weszły w ramy systemu, którego on sam unika. Artysta z cynizmem obserwuje otoczenie, wyrażając frustrację niezrozumieniem: „I nagle zaczynam czaić, że kurwa nie czaisz nic”. Ta konstatacja podkreśla jego poczucie osamotnienia lub wyjątkowości w swoim „pięknym syfie”, który dla niego jest autentycznością, a dla innych – chaosem.

W utworze widoczne są również elementy afirmacji sukcesu i pozycji, pomimo, a może właśnie dzięki, przyjętej postawie. Liczenie pieniędzy, luksusowa „nowa fura” i świadomość, że „płonie pięćdziesiątka w tydzień, przeżywam najlepszy rok”, to sygnały, że ten nonkonformistyczny styl życia przynosi mu wymierne korzyści. Jednocześnie, Kukon nie ucieka od mroczniejszych refleksji. Fragment „niebo czarne, ja ponury” wprowadza element melancholii, sugerując, że pod powierzchnią imprezowego szaleństwa kryje się głębsza zaduma lub poczucie pustki. Z kolei deklaracja „Dziwną miłość mam do tego co się dawno wypaliło” może odnosić się do jego trudnych doświadczeń, destrukcyjnych nawyków czy przeszłych relacji, które, choć zakończone, nadal definiują jego tożsamość.

Kukon w „Ostatnim balu” świadomie prowokuje i testuje granice. Wyrażenia takie jak „Na koncertach będzie syf, podejdź i złap mnie za fiuta” to jaskrawy przykład jego bezpośredniości i chęci wywołania reakcji, podkreślając jednocześnie nietykalność i kontrolę nad własnym wizerunkiem, nawet w najbardziej chaotycznych sytuacjach. Jego „byki”, czyli lojalna ekipa, stają się symbolem wsparcia i dominacji, gotowi „rozgościć się na twoim mieszkaniu”, co buduje obraz artysty otoczonego wiernymi sojusznikami w świecie, który często postrzega jako wrogi lub niezrozumiały.

„Ostatni bal” to utwór, który doskonale oddaje estetykę Kukona – surową, introspektywną, ale jednocześnie pełną blichtru i brutalnej szczerości. Jego żywiołowość i bezkompromisowy charakter zostały docenione m.in. podczas Red Bull SoundClash 2023, gdzie utwór zaprezentowano w nowej, rozbudowanej aranżacji z towarzyszeniem zespołu na żywo i chóru, co tylko potwierdza jego ponadczasowy potencjał i głębię. Jest to hymn dla tych, którzy odnajdują piękno w chaosie i odwagę w odrzuceniu utartych ścieżek.