Interpretacja Foreign Affair - Mike Oldfield

Piosenka „Foreign Affair” Mike’a Oldfielda, z albumu Crises wydanego w 1983 roku, to utwór, który z miejsca przenosi słuchacza w świat egzotycznej ucieczki i intymnych uniesień. Współautorstwo Mike’a Oldfielda i Maggie Reilly, która również użyczyła swojego głosu, nadaje kompozycji subtelności i eterycznej jakości, tak charakterystycznej dla ich wspólnych dzieł z tamtego okresu. Nagrana w studiu Oldfielda w Denham, Buckinghamshire, w latach 1982-1983, piosenka ta stanowiła uzupełnienie eksperymentów artysty z bardziej przystępną muzyką, widocznych już na wcześniejszych płytach.

Już od pierwszych słów utwór maluje obraz podróży w nieznane, ucieczki od codzienności: „Foreign affair. Take a trip in the air to a tropical beach, An island to reach.” Tekst sugeruje daleką podróż do miejsca, które jest nie tylko geograficznie odległe, ale także symbolicznie oderwane od rutyny – tropikalna plaża, wyspa do odkrycia. To „nowe terytorium” staje się sceną dla „intymnej historii”, rozgrywającej się w „lagunie nad morzem” („A lagoon by la mere”). Wyrażenie „la mere” (francuskie „matka” lub „morze”) dodaje elementu nostalgii, romantyzmu, a może nawet pierwotnego spokoju, który można odnaleźć w ramionach natury lub ukochanej osoby. Sformułowanie „foreign affair” może być dwojako interpretowane: dosłownie jako romans za granicą, ale też jako sprawa, która jest obca, niecodzienna, wykraczająca poza zwykłe doświadczenia.

Utwór rozwija tę wizję beztroski i wolności: „Drifting and free On a mystical sea”. Podmiot liryczny opisuje stan swobodnego dryfowania, bycia „wolnym” na „mistycznym morzu”, co symbolizuje uczucie całkowitego oddania chwili i miejscu. To „pogrążanie się w emocjach”, które jest jednocześnie „kroplą w oceanie” – z jednej strony intensywne i osobiste, z drugiej zaś efemeryczne i niezmiernie małe w obliczu wszechświata. Szept w powietrzu, który można poczuć „w chłodnym zmierzchu, w tropikalną noc” („A hush in the air You can feel anywhere In the cool twilight On a tropical night”), podkreśla zmysłowy charakter doświadczenia, budując atmosferę spokoju i odosobnienia. To moment, w którym czas się zatrzymuje, a liczy się tylko teraźniejszość, otulona egzotyczną scenerią.

Refren utworu, powtarzany z hypnoticzną intensywnością, podsumowuje całe doświadczenie: „Floating on air, Foreign affair. A magical potion, A cool locomotion. A dream, A prayer.” Uczucie „unoszenia się w powietrzu” symbolizuje lekkość, beztroskę i niemal nierealność przeżycia. To jak „magiczny eliksir”, który pozwala na „chłodną lokomocję” – łatwe, płynne poruszanie się przez życie i emocje. Całość staje się „snem” i „modlitwą”, co podnosi intymne spotkanie do rangi doświadczenia niemalże duchowego, czegoś upragnionego i głęboko przeżywanego.

Ciekawostką jest fakt, że „Foreign Affair” nie został wydany jako singiel, mimo że jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych utworów Mike’a Oldfielda. Jego popularność sprawiła, że znalazł się na wielu kompilacjach artysty, takich jak The Platinum Collection czy Elements – The Best of Mike Oldfield. Piosenka była również często wykonywana na koncertach Mike’a Oldfielda w latach 80.. Utwór doczekał się również coverów, w tym popularnej wersji belgijskiej grupy Sylver w 2009 roku, a nawet francuskiej adaptacji „Étrange Affaire” autorstwa Wallis Franken z 1984 roku. Sam Mike Oldfield do stworzenia utworu wykorzystał instrumenty takie jak Fairlight CMI i Roland strings, a Simon Phillips, będący również współproducentem, grał na perkusji Tama Drums i shakerze, co nadało piosence charakterystyczne brzmienie, jednocześnie nowoczesne i eteryczne. Dzięki temu „Foreign Affair” pozostaje ponadczasową opowieścią o poszukiwaniu piękna, intymności i ucieczki w egzotyczne zakamarki duszy, a także przypomnieniem o sile wspólnego tworzenia Mike’a Oldfielda i Maggie Reilly.