Piosenka "T.R.W.A." autorstwa Kazik na Żywo to utwór pochodzący z albumu Las Maquinas de la Muerte, wydanego w 1999 roku przez S.P. Records. Zespół Kazik na Żywo (KNŻ), założony w 1991 roku przez Michała Kwiatkowskiego i Kazika Staszewskiego, znany jest z ostrzejszego brzmienia na pograniczu rapcore i rocka, co odróżnia go od macierzystej formacji Kazika – Kultu. Teksty KNŻ często cechuje bezpośredniość, ironia i brutalny realizm, a "T.R.W.A." doskonale wpisuje się w ten nurt.

Utwór rozpoczyna się od obrazu miejskiej nocy, przesiąkniętej smutkiem i alkoholem, gdzie intymne chwile przeplatają się z poczuciem zagrożenia i publicznym osądem ("Patrz, znow sie gapia na nas duzy i maly!"). Scena jest zmysłowa, lecz napięcie rośnie z zapowiedzią nadejścia "Młodzieńców z paskami na dresie". Ta fraza staje się leitmotywem zagrożenia, symbolizującym bezrefleksyjną, często prymitywną agresję, która może przerwać każdą chwilę spokoju czy bliskości. Młodzieńcy w dresach to archetyp chuliganów, reprezentujących brutalność i brak intelektu, co doskonale koresponduje z refrenem.

Centralnym punktem utworu jest powtarzający się refren, będący brutalnym osądem: "Koniec tumana, ktory pol mozgu ma! Koniec tumana, ktory zero mozgu ma!". Słowo "tuman" jest tu użyte jako synonim osoby bezmyślnej, ograniczonej, której działania prowadzą do destrukcji. To nie tylko dosłowna ocena inteligencji, ale przede wszystkim moralności i społecznej szkodliwości. Intrygująca jest zmienność w ostatniej linijce refrenu – początkowo jest to enigmatyczne "T.R.W.A.a...", które w dalszej części utworu przyjmuje formę "Ty pierdol tumana, ktory T.R.W.A...". To "T.R.W.A." w kontekście piosenki nie tylko podkreśla kontynuację, trwanie problemu bezmyślności i agresji w społeczeństwie, ale też, ze względu na dosłowność języka Kazika, może być swoistym manifestem – pierdolić tumana, który trwa, czyli odrzucać go i stawiać opór jego bezrefleksyjnej obecności.

W drugiej zwrotce atmosfera gęstnieje, wkraczając w obszary mrocznych myśli i pokus. Narrator swobodnie przyznaje się do znajomości miejsc, gdzie można kupić narkotyki, a zmysłowe fantazje mieszają się z intymnością. Moment rozlania Chartreuse na spodnie, a następnie "dotknięcia pięknem oczu" ukochanej, to próba zatrzymania ulotnej chwili, która jednak zostaje ponownie brutalnie przerwana przez tych samych "Młodzieńców z paskami na dresie". To powtórzenie podkreśla nieuchronność zagrożenia i jego wszechobecność w miejskim krajobrazie.

Ostatnia zwrotka to eskalacja konfliktu i opis otwartej konfrontacji. "Tuman" jawi się już nie tylko jako symbol, ale jako aktywny element niosący przemoc i chaos ("Znow zaczyna demolowac Wszystko to na co swe slepia potrafi nakierowac"). Język staje się jeszcze bardziej wulgarny, odzwierciedlając prymitywizm agresorów, którzy komunikują się za pomocą dwóch podstawowych słów – przekleństw i wezwań do przemocy. Obrazy rozbitej paszczy, lejącej się krwi i "śmierdzącego syfu" tworzą obrzydliwy, brutalny portret bezsensownej walki o dominację, gdzie miernikiem wartości jest "kark większy" i "kij pod brodą". Narrator i jego partnerka uciekają, co symbolizuje odwrót od tej bezsensownej agresji i próbę zachowania siebie w obliczu wszechogarniającej brutalności.

T.R.W.A. to gorzka diagnoza społeczna, ukazująca zderzenie intymnego świata jednostki z wszechobecną, bezmyślną agresją. Kazik na Żywo, jak często w swojej twórczości, nie ucieka od trudnych tematów i ostrych słów, by jak najwierniej oddać obraz zdehumanizowanej rzeczywistości. To piosenka o tym, że głupota i przemoc nie znikają, lecz "T.R.W.A." (trwa), stanowiąc stałe zagrożenie dla porządku i indywidualnego szczęścia, zmuszając do ucieczki lub do otwartego buntu, symbolizowanego przez końcowe "Ty pierdol tumana, ktory T.R.W.A...". Utwór, mimo upływu lat od premiery na albumie Las Maquinas de la Muerte, pozostaje niestety aktualnym komentarzem do pewnych aspektów polskiej rzeczywistości.