Interpretacja We can make the morning - Elvis Presley

"We Can Make the Morning" autorstwa Elvisa Presleya, choć może nie jest jednym z jego najbardziej rozpoznawalnych hitów, to poruszająca ballada, która głęboko rezonuje z uniwersalnymi tematami samotności, strachu i nadziei, a także podkreśla siłę międzyludzkich więzi. Utwór ten, napisany przez Jaya Ramseya, został nagrany przez Presleya w maju 1971 roku, a wydany jako singiel 4 stycznia 1972 roku, jako podwójna strona A wraz z piosenką "Until It's Time for You to Go". Piosenka znalazła się również na albumie Elvis Now, którego premiera miała miejsce 20 lutego 1972 roku. Osiągnęła dziewiąte miejsce na liście Billboard Easy Listening Chart w Stanach Zjednoczonych.

Tekst piosenki rozpoczyna się od introspekcyjnego obrazu: "I just thought I heard a small voice crying / looked again and saw that it was me". To potężne otwarcie natychmiast zanurza słuchacza w stan głębokiej wrażliwości. Artysta wciela się w postać zagubionego dziecka, które boi się nocy, bo "he fears the night cause he can't see". Ta metafora nocy jako ciemności, niepewności i lęku, jest uniwersalna i trafia do każdego, kto kiedykolwiek czuł się bezradny wobec wyzwań życia. W tej początkowej fazie utworu Elvis wyraża poczucie samotności i izolacji, które często towarzyszy ludzkiemu doświadczeniu. W latach 70., kiedy piosenka została wydana, Presley mierzył się z różnymi wyzwaniami osobistymi i zawodowymi, a poczucie samotności, pomimo ogromnej sławy, towarzyszyło mu przez całe życie. W wywiadzie z 1956 roku, który ukazał się na nagraniu w pakiecie "Young Man With The Big Beat", młody Elvis mówił o poszukiwaniu miłości i o tym, że liczy na znalezienie dziewczyny, która "zabierze jego samotność". Wielu komentatorów i bliskich osób z otoczenia artysty, tak zwanej "Memphis Mafia", sugerowało, że mimo otoczenia ludźmi, Elvis często czuł się osamotniony i "uwięziony".

Jednak narracja szybko się zmienia. Pojawia się "większa myśl", która mówi: "stop your crying / don't be scared to search cause you may find". To moment przełomowy, zapowiedź nadziei i wewnętrznej siły. Tekst sugeruje, że los jest sprzyjający – "fate holds out a candle for your footsteps", a czas ma moc leczenia – "time rolls back the shadows of your mind". Jest to zachęta do działania, do przezwyciężania strachu i do wiary w lepsze jutro. Autor tekstu, Jay Ramsey, w swoich słowach porusza "duchową walkę 'ciemnej nocy duszy' z obietnicą, że poranek przyniesie nadzieję".

Centralnym przesłaniem utworu jest refren: "It's a long long lonely night / you can make the morning if you try / it's a long long lonely night / we can make the morning if we try / girl we can make the morning you and I / together, together, together". Powtórzenie frazy "We can make the morning if we try" jest niczym mantra, która ma dodać otuchy. Kluczowe jest tutaj przejście od "ty" do "my". Początkowa samotność zostaje zastąpiona ideą wspólnego przezwyciężania trudności. Jest to afirmacja siły, jaką daje wsparcie drugiej osoby, czy to przyjaciela, czy ukochanej osoby. "Samotność jest pierwszym towarzyszem ciemności" – śpiewa Elvis – "Loneliness is darkness first companion". Ale rozwiązaniem nie jest ucieczka, lecz dzielenie się wszystkim: "share it all and see how fear starts fading / chase away the shadows with a friend". To zaproszenie do otwartości, do budowania mostów i do wspólnego stawiania czoła mrokom.

Piosenka pięknie rozwija metaforę nocy i dnia. "Dawn's elusive light is just beginning / now the day can push away the night". Świt, z jego ulotnym światłem, symbolizuje początek czegoś nowego, koniec cierpienia i nadejście ulgi. Artysta podkreśla, że marzenia mają moc rozświetlania nawet najciemniejszych chwil: "dreams can make the sun feel much brighter", a nadzieja jest fundamentem, na którym można budować przyszłość: "hope creates a foothold for the night". Ten fragment ukazuje głęboką wiarę w wewnętrzne zasoby człowieka i jego zdolność do odnalezienia światła, nawet gdy otacza go ciemność. W interpretacji fanów, piosenka ta często jest kojarzona z emocjami towarzyszącymi czuwaniu przy świecach pod Graceland, gdzie tysiące fanów zbiera się, by wspólnie opłakiwać i wspominać artystę, wspierając się wzajemnie, co odzwierciedla przesłanie piosenki o pokonywaniu nocy w towarzystwie. W podobnym duchu, pewna fanka na blogu "Moody Blue Blog - Little Sister - Raising Elvis Fans" wyznała, że tekst tej piosenki dosłownie uratował jej życie w trudnym momencie depresji, dając nadzieję i poczucie, że "We can make the morning if we try. Girl, we can make the morning you and I together".

Wokal Elvisa Presleya w tym utworze jest często opisywany jako ciepły i pełen emocji. Jak zauważa jeden z recenzentów na YouTube w 2025 roku, "to, co Elvis w tym robi, to coś, co czujesz, a nie tylko słyszysz". Głos Presleya, mimo że utwór był nagrywany w studio, gdzie mógł czuć się bardziej skrępowany niż na żywo, oddaje jego szczere emocje, co sprawia, że piosenka ma uspokajającą moc. Jak stwierdził sam Elvis w wywiadzie z lutego 1970 roku, na krótko przed nagraniem tej piosenki, tęsknił za "inspiracją, którą czerpał z publiczności na żywo". Mimo tego, że "We Can Make the Morning" nie jest utworem koncertowym, jego wykonanie jest przesiąknięte tą samą chęcią nawiązania głębokiej więzi z odbiorcą.

Podsumowując, "We Can Make the Morning" to nie tylko ballada o przezwyciężaniu samotności i strachu, ale także hymn o znaczeniu wspólnoty i wsparcia w najtrudniejszych chwilach życia. Elvis Presley, poprzez swoje emocjonalne wykonanie, nadaje słowom Jaya Ramseya głębię, przekazując słuchaczowi poczucie, że nawet w najdłuższej i najbardziej samotnej nocy, świt nadejdzie, jeśli tylko spróbujemy i zrobimy to razem. To przesłanie nadziei jest ponadczasowe i uniwersalne, pozostając aktualne niezależnie od epoki.