Utwór "Blackjack" autorstwa Death Grips, pochodzący z przełomowego albumu The Money Store z 2012 roku, to intensywna i wielowymiarowa eksploracja tematów autodestrukcji, desperacji oraz nieuchronności losu. Piosenka, której tytuł bezpośrednio nawiązuje do gry w karty, wykorzystuje hazard jako metaforę życia, w którym podmiot liryczny czuje się uwięziony w cyklu złych decyzji i braku kontroli.

Centralnym motywem jest poczucie uwięzienia w spirali samo-destrukcyjnych zachowań, prowadzących do porażki i rozczarowania. Agresywne teksty i intensywny, perkusyjny rytm tworzą atmosferę przytłaczającego niepokoju i beznadziei, odzwierciedlając niemożność wyrwania się z błędnego koła. Już początkowe wersy "How I ride, why I ride, never really had to try / Nevermind that, blackjack" sugerują pewnego rodzaju automatyzm i fatum – narrator nie musi się wysilać, by podążać ścieżką, która nieuchronnie prowadzi do "blackjacka", czyli punktu krytycznego, końca.

Wersy takie jak "Needle to the mainline junk prepared in a head that / Never came up for air" malują obraz uzależnienia, intensywnego, wyniszczającego myślenia lub działania, które całkowicie pochłania podmiot, nie pozwalając mu "zaczerpnąć powietrza". To egzystencjalne dławienie, ciągłe zanurzenie w mroku własnych wyborów, gdzie rozpada się każdy uchwyt: "Fallin' apart can't get a grip / Don't give a fuck if I did". Ta apatia wobec własnego upadku podkreśla głębokość desperacji i fatalizmu, charakterystycznego dla twórczości Death Grips.

Gra w blackjacka służy tu jako dominująca analogia. Wersy "Comin' from that hit me until / Twenty one makes / Your chips mine" oraz "Twenty one shots to your grill" to bezpośrednie odniesienia do zasad gry, gdzie "21" to magiczna liczba, cel, ale i granica, po przekroczeniu której następuje klęska. W kontekście lirycznym staje się to groźbą, aktem dominacji i przemocy, gdzie cel gry (21) przeistacza się w serię śmiertelnych strzałów. Użycie terminów hazardowych, takich jak "fold" (oddać rękę) i "raisin' the stakes" (podnieść stawkę), choć te drugie bardziej pasują do pokera, wzmacnia ideę życia jako bezlitosnej gry, w której stawki są zawsze wysokie, a szanse na wygraną coraz mniejsze. Podmiot liryczny wielokrotnie podkreśla: "Can't do a thing but fold, yeah watch that". Brak możliwości podjęcia działania innego niż poddanie się jest osią tego fatalistycznego przesłania.

Agresja i bezkompromisowość są nieodłącznym elementem lirycznego stylu Stefana Burnetta (MC Ride’a). Fraza "Bow down or die every time I slap them thangs / Flat black chains rattlin'" to manifestacja brutalnej siły i władzy. Porównanie "Shawshank the box can't be contained" to nawiązanie do Skazanych na Shawshank, sugerujące niemożność uwięzienia niepohamowanej, wyzwoleńczej siły, która "empty the vault and leave no trace". To świadectwo totalnej destrukcji i ucieczki przed wszelkimi konsekwencjami, pozostawiając za sobą tylko pustkę. Metafora ta idealnie oddaje anarchiczną estetykę zespołu, który sam wielokrotnie działał poza przyjętymi normami, np. wydając albumy za darmo wbrew umowom z wytwórniami.

Warstwa muzyczna "Blackjack" jest równie istotna. Utwór został opisany przez fanów jako gęsty i harmonijny, pomimo niewielkiej liczby użytych dźwięków. Miks wokalny jest innowacyjny, z wykorzystaniem odwróconych wokali, echa i ponownego odwracania, co tworzy unikalny i niesamowity efekt. Death Grips, składający się z Burnetta (teksty i wokal), Zacha Hilla (perkusja i produkcja) oraz Andy’ego Morina (produkcja i inżynieria dźwięku), słynie z dekonstrukcji hip-hopu, wyolbrzymiania jego elementów i łączenia ich w "hałaśliwy hip-hop z punkowym etosem". Tytuł albumu The Money Store dodatkowo potęguje wrażenie desperacji, odwołując się do miejsc, gdzie zdesperowani ludzie z nielicznymi opcjami szukają szybkiej gotówki, płacąc absurdalnie wysokie odsetki. Odzwierciedla to uczucia paranoi, strachu, gniewu i hiperpołączenia w cieniu Doliny Krzemowej.

Werset "No need ta count the deck, I own it / Drop that lead chin check / To your dome it's on black / Respect me zone or get caught back handed leather strap" to kwintesencja deklaracji władzy i dominacji, gdzie podmiot liryczny nie podlega zasadom gry – on jest jej właścicielem. To odrzucenie wszelkich reguł i gotowość do brutalnego egzekwowania szacunku. W tym kontekście, zagadkowy wers "Always keep my" (często słyszany w tle) może symbolizować pewien ukryty element kontroli, coś co narrator zawsze zachowuje dla siebie, pomimo chaosu, jaki sieje.

Ciekawostką produkcyjną jest potencjalne wykorzystanie sampla perkusyjnego z intra programu telewizyjnego "Scariest Places on Earth" z początku lat 2000., co sugeruje poszukiwanie nietypowych źródeł dźwięków, często pochodzących z bibliotek sampli. To podkreśla kreatywne i niekonwencjonalne podejście zespołu do tworzenia bitów, które są fundamentem ich "chaotycznego" brzmienia.

Ostatecznie, "Blackjack" to utwór o braku ucieczki przed własnymi demonami i konsekwencjami wyborów, przedstawiony z bezkompromisową intensywnością i charakterystyczną dla Death Grips nihilistyczną energią. Jest to ostrzeżenie przed niebezpieczeństwami ulegania swoim podstawowym instynktom i daremnością życia bez troski o przyszłość. Pomimo tego, a może właśnie dzięki temu, utwór jest ceniony przez fanów, a niektórzy uznają go za najbardziej niedoceniony na The Money Store.