"Rozpuszczam Się" Cypisa to utwór, który na pierwszy rzut oka może wydawać się opowieścią o toksycznej, namiętnej miłości, jednak głębsza analiza tekstu, a także znajomość twórczości artysty, ujawnia jego prawdziwe, znacznie bardziej kontrowersyjne przesłanie. Piosenka jest bowiem metaforycznym hymnem do narkotyku, najprawdopodobniej kokainy, opowiadającym o uzależnieniu i jego destrukcyjnym wpływie. Artysta znany jest z poruszania tematów związanych z używkami w swoich tekstach, czego przykładem są również utwory takie jak "Narkotykowe pierdolnięcie" czy "Przygody narkomana".

Już otwierające wersy – "Przy tobie cały czas rozpuszczam się jak kwas i tylko ty na wyłączność mnie masz" – stanowią dwuznaczną deklarację. "Rozpuszczanie się jak kwas" to silne, fizyczne i psychiczne odczucie, które doskonale oddaje działanie substancji psychoaktywnych. Użycie frazy "na wyłączność" podkreśla absolutną dominację uzależnienia nad życiem podmiotu lirycznego, gdzie nic innego się nie liczy. Uczucie "odlatywania w siną dal" bez obiektu uczuć, a w tym przypadku bez narkotyku, jest niemożliwe, co świadczy o całkowitej zależności: "Bez ciebie nie dam rady bez ciebie to nie bal".

W kolejnej zwrotce symbolika staje się jeszcze bardziej jaskrawa. Frazy takie jak "Biały wąż poranna rosa wstaje i wciągam do nosa", "Towar kosa kocham cie", czy "Gorzki spływ jaram się" jednoznacznie wskazują na sposób zażywania i odczucia towarzyszące konsumpcji kokainy. "Biały wąż" i "piękna linia" to popularne określenia na ułożony proszek, gotowy do wciągnięcia, a "gorzki spływ" to charakterystyczne odczucie po zażyciu. Słowa "Zajebiste zestawienie z tobą chyba się ożenię" oraz "Mym marzeniem jesteś ty przy tobie nie wiem co to sny" to sarkastyczne odzwierciedlenie obsesyjnego związku z używką, która staje się centralnym punktem egzystencji, zastępując nawet sen. Podmiot liryczny jest tak zaabsorbowany, że codziennie zastanawia się, "czym dzisiaj zaskoczy mnie moja dama", czyli jakiego nowego doświadczenia dostarczy mu kolejna dawka.

Dalsza część utworu wzmacnia tę interpretację. Wspomnienie poznania "białej damy" i spędzania z nią "całej nocy" w lesie, gdzie "ważysz grama piękna linia", doskonale oddaje początki uzależnienia i rytuały związane z zażywaniem. Wyznanie "Dzisiaj naćpam się jak świnia" oraz kontrowersyjne "Szkoda że nie masz bulimii wtedy lepiej nos mi dymi" to dosadne, wręcz prowokacyjne obrazy, które Cypis często wykorzystuje w swojej twórczości, aby wstrząsnąć słuchaczem i ukazać patologię świata uzależnień. Mimo świadomości własnego "beznadziejnego" stanu, podmiot liryczny wciąż snuje "wspólne plany" z narkotykiem, co pokazuje siłę iluzji i zaprzeczenia charakterystyczne dla nałogu.

Ostatnia zwrotka to moment krytycznego przebudzenia, choć niekoniecznie oznaczający wyzwolenie. Podmiot liryczny zdaje sobie sprawę z fałszu tej relacji: "Między nami coś się psuje wiesz co się okazuje jesteś tylko jak mam szmal wtedy lecisz ze mną w bal A tak to cie nie ma i ten związek to jest ściema". Narkotyk jest z nim tylko wtedy, gdy są pieniądze, ujawniając swoją perfidną, instrumentalną naturę. To gorzka refleksja nad ulotnością i powierzchownością "miłości", która oparta jest jedynie na materialnych zasobach. Najmocniejsze jest jednak uświadomienie sobie destrukcyjnego wpływu uzależnienia nie tylko na siebie, ale i na otoczenie: "Szkoda że ból sprawiasz wszystkim dookoła nie jeden już o pomoc woła prosi płacze wiesza się a ty wykorzystałaś mnie". Te słowa stanowią tragiczne podsumowanie, gdzie "dama" staje się przyczyną cierpienia, rozpaczy i śmierci wielu ludzi, w tym samego podmiotu lirycznego, który czuje się przez nią "wykorzystany".

Cypis, choć bywa krytykowany za dosadność i kontrowersyjne tematy, konsekwentnie buduje swoją artystyczną tożsamość na eksploracji mrocznych stron życia, często z użyciem czarnego humoru i ironii. W wywiadzie dla CGM.pl przyznał, że "nienawidzi swoich kawałków", a na pytanie, dlaczego ludzie ich słuchają, odpowiedział, że "bo są zjebani". Ta wypowiedź, choć prowokacyjna, może sugerować, że artysta jest świadomy kontrowersyjności swojej twórczości i nie gloryfikuje prezentowanych w niej zachowań, a wręcz przeciwnie – ukazuje ich destrukcyjny charakter, zmuszając słuchacza do refleksji poprzez brutalną szczerość. "Rozpuszczam Się" jest zatem przestrogą, ubraną w formę pozornie miłosnej ballady, która w rzeczywistości obnaża pułapki i konsekwencje uzależnienia. Istnieje również wersja "Rozpuszczam się 2", która kontynuuje podobne motywy, rozwijając dalej temat ucieczki od rzeczywistości za pomocą używek, mówiąc wprost: "Ja rozpuszczam się jak kwas Robię kreskę palę hasz By zapomnieć w końcu to Całe pierdolone zło". To potwierdza spójność przesłania w twórczości Cypisa.