Utwór "P.T.S." Cypisa to bezkompromisowy, wulgarny i pełen goryczy manifest artysty, który krytykuje polską scenę hip-hopową, zarzucając jej hipokryzję, sprzedajność i utratę autentyczności. Cypis, znany z kontrowersyjnych tekstów i "patologicznego" wizerunku, który przyniósł mu status twórcy viralowych hitów, w tym kawałku nie bierze jeńców, uderzając w wielu prominentnych raperów i zjawiska w branży.

Już od pierwszych wersów Cypis deklaruje swoje odcięcie od mainstreamu: "Nie biorę w tym udziału pierdole tą scenę". Ten werbalny gest odrzucenia jest podstawą dla całej narracji, w której artysta przedstawia się jako obserwator z boku, bezlitośnie punktujący słabości i fałszywość środowiska. To podejście jest spójne z jego ogólną charakterystyką twórczości, która często opiera się na prostolinijnym, wulgarnym przekazie, balansującym na granicy trollingu.

Cypis personalizuje swoje ataki, wymieniając z nazwiska wielu znanych artystów. Przykładowo, wspomina Popka, odnosząc się do jego charakterystycznych modyfikacji ciała: "Popek ma na zęby i szczękę sobie wstawia / Tnie ryja jak szalony takie tam scary face". Wersy o Popku i urzędzie skarbowym, a także sugestia "kolejny feet z Dodą?", ironizują z jego dążenia do szokowania i komercyjnych kolaboracji. Krytyka nie omija także Peji ("wali w chuja"), Liroya ("Będzie tak wychodził jak płyty Liroy"), Tede, Pezeta (zarzuty o utrzymywanie przez ojca), HST (oskarżenie o "sprzedanie kumpla na psach"), Mezo (zarzut o bycie "w dupę ruchanym" w Poznaniu), Donatana ("rzygam tymi hitami" i oskarżenie o "wypięcie się za hajsy"), czy Sokóła (sugestia, że "fruń jak Sokół do reklamy" oznacza sprzedanie się dla zysku). Te bezpośrednie ataki na ikony polskiego rapu są charakterystyczne dla twórczości Cypisa, który nie stroni od prowokacji i kontrowersji.

Utwór jest przesiąknięty motywem sprzedajności i braku honoru. Cypis powtarza, że "Hipokrytów pojebało każdy się sprzedał" i stawia pytania: "Mam pytanie ty kurwo za ile się sprzedasz / Powiedz mi za ile dupy śmieciu nie dasz / Wiem ,że masz swą cenę więc przestań pierdolić / Jaka suma ty kurwo musi cie zadowolić". Te wersy to esencja jego zarzutów wobec artystów, którzy jego zdaniem porzucili zasady na rzecz zysku. Podkreśla wagę "honoru i szacunku" oraz "godności i jebany wizerunek", stawiając się w opozycji do tych, którzy, jak twierdzi, zapomnieli o tych wartościach. W ten sposób Cypis buduje swój wizerunek autentycznego, choć wulgarnego, komentatora sceny, mimo że sam jest często krytykowany za własne "patologiczne" treści.

Piosenka dotyka również kwestii relacji artysta-fan. Cypis zarzuca, że raperzy "Wydawali pierwsze płyty byli na hajs ruchani / Dziś robią to samo ze swoimi fanami" poprzez sprzedaż drogich gadżetów ("Bluzy, T-shirt, promocje, oferty / A ty to łykasz jak jakiś gimp pierdolnięty"). To odniesienie do komercjalizacji i cynicznego wykorzystywania fanów, co stanowi dla Cypisa kolejny dowód na utratę wartości w hip-hopie.

Mimo tak ostrej krytyki, Cypis przyznaje się do własnych niedoskonałości: "Przestań mi pierdolić ,że jestem jakimś Bogiem / Długów od chuja i walczę kurwa z nałogiem". Ten fragment dodaje warstwy autentyczności do jego postaci, pokazując, że nie stawia się on ponad wszystkimi, ale po prostu wyraża swoje gorzkie obserwacje z perspektywy kogoś, kto również mierzy się z życiowymi problemami. Jego styl, choć często infantylny i wulgarny, bywa również narzędziem do wyrażania frustracji społecznej i politycznej, o czym świadczą również inne jego utwory.

"P.T.S." to zatem błyskotliwa, choć brutalna dekonstrukcja polskiej sceny hip-hopowej z punktu widzenia Cypisa – artysty, który sam czerpie z kontrowersji i wulgarności, ale jednocześnie wytyka je innym jako symptomy upadku wartości i autentyczności. Utwór jest odzwierciedleniem jego bezkompromisowego podejścia i chęci wywołania dyskusji na temat kierunku, w jakim zmierza polski rap.