Interpretacja Glenwood - Lorna Shore

"Glenwood" autorstwa Lorna Shore to utwór o głębokim, emocjonalnym zabarwieniu, który stanowi osobistą podróż wokalisty Willa Ramosa w stronę pojednania z ojcem po latach separacji i dumu. Piosenka, będąca częścią ich najnowszego albumu "I Feel The Everblack Festering Within Me", wydanego 12 września 2025 roku, wyróżnia się na tle ich zazwyczaj brutalnego symfonicznego deathcore'u. Tytuł utworu odnosi się do "Glenwood Ave", ulicy, na której Ramos dorastał, symbolizując utracony dom i zmienną dynamikę relacji ojciec-syn.

Tekst rozpoczyna się od powtarzającego się, pełnego żalu pytania: "Can we go back / Can we go back / Can we go back / To how it used to be?" Podkreśla to intensywne pragnienie powrotu do przeszłości, która jest już nieosiągalna, gdyż "It'll never be the same for me" (Już nigdy nie będzie tak samo dla mnie). Motyw wspomnień jest silnie obecny w wersach "Walking through memories / These fading photographs tell stories of another time / Forgotten elegies / These tinsel dreams paved the moments that made up my life", gdzie wyblakłe zdjęcia i zapomniane elegie stają się nośnikiem historii minionego czasu i utraconych snów. Ramos wspomina, że w swojej młodości pisał piosenki o frustracji związanej z ojcem, ale nic nie wypełniało pustki, którą czuł w środku.

Metafora starzejącego się dębu, "This aging oak never felt so cold / It rots within looking back on what could've been", doskonale oddaje ból upływającego czasu i żalu za tym, co mogło być. Dąb ten, który gnije od środka, jest odbiciem starzejącego się ojca, a także symbolizuje samą relację, która uległa erozji. Opuszczone liście symbolizują nieuchronność zmian i końca pewnego etapu.

Refren "Take me home / This pain is all I know / I see your face in a broken home / We couldn't see the forest lies within the trees" wyraża dojmujące poczucie bólu i tęsknoty za domem, który już nie jest taki sam. Obraz "broken home" (rozbitego domu) jest centralny, symbolizując nie tylko fizyczne miejsce, ale przede wszystkim zniszczone więzi rodzinne. Wyrażenie "We couldn't see the forest lies within the trees" (Nie mogliśmy dostrzec lasu pośród drzew) sugeruje ślepotę na szerszy obraz i konsekwencje, wynikające z koncentracji na drobnych sporach. W jednym z wywiadów Ramos opisał, jak ojciec często mówił mu: "Ja jestem drzewem, ty jesteś gałęzią". Ta metafora jest kluczowa w dalszej części utworu: "You were the tree from which I grew / I was the branch you never knew" (Ty byłeś drzewem, z którego wyrosłem / Ja byłem gałęzią, której nigdy nie znałeś). Pokazuje to głęboką alienację i poczucie bycia nierozpoznanym, pomimo fundamentalnego związku.

Wokalista Lorna Shore przyznał, że spędził młodość, będąc dumnym i upartym, nie zdając sobie sprawy, że jego ojciec również się starzeje. Refleksja nad utraconym czasem jest wyrażona w wersach: "We can't go back / To how it used to be / We can't go back / It'll never be the same for me / 'Cause things are different now / It's not the same / All these empty rooms / Now only bring me pain". Te puste pokoje i przemijający czas, który powoli wszystko zamienia w pył, podkreślają nieodwracalność zmian i ból związany z obecną rzeczywistością. Ramos w wywiadach podkreśla, że zdał sobie sprawę, iż pomimo gniewu, wszystko, czego naprawdę pragnął, to wrócić do domu, w którym dorastał. To skłoniło go do podjęcia próby kontaktu z ojcem, pukania do jego drzwi.

Kluczowy fragment piosenki to "Are we too far gone / From where we began / All the time we lost / The years we spent / Running away - we hide / I guess we could say our pride / Got in the way / We've been lost in the wrong moment". Ten tekst uderza w sedno problemu – dumy i uporu, które stanęły na przeszkodzie w naprawie relacji, prowadząc do utraty bezcennego czasu i ucieczki od konfrontacji. Ramos w wywiadzie wyraził nadzieję, że utwór skłoni ludzi do zastanowienia się nad własnym życiem i relacjami, pytając: "Czy naprawdę warto być tak długo zdenerwowanym?". Zobaczył ojca po raz pierwszy od lat i uświadomił sobie, że nie jest on tą samą osobą, którą pamiętał – postarzał się, miał zmarszczki i siwe włosy. Dom był taki sam, ale "starszy, zakurzony i dziwny". To było dla niego gorzko-słodkie doświadczenie.

"Glenwood" jest niezwykle osobistym utworem, który pokazuje wrażliwszą stronę Lorna Shore, często kojarzonej z ekstremalnym brzmieniem. Muzyka, choć nadal ciężka, jest tłem dla głębokich emocji – żalu, tęsknoty, miłości i nadziei na pojednanie. Piosenka i jej teledysk, wyreżyserowany przez Dylana Hryciuka, wizualnie przedstawiają podróż Ramosa do ponownego nawiązania kontaktu z ojcem, eksplorując ból utraconego czasu, starzenie się bliskich i żal z powodu braku odwagi do wcześniejszego naprawienia relacji. To jedno z najważniejszych doświadczeń życiowych wokalisty, które, choć bolesne, doprowadziło do pogodzenia.