"Kocham Ten Stan" Cypisa to utwór, który z brutalną szczerością i bezkompromisowym językiem zanurza słuchacza w mrocznym świecie uzależnienia, desperacji i autodestrukcji. Piosenka jest monologiem wewnętrznym osoby pogrążonej w nałogu, która jednocześnie szuka ucieczki od bolesnej rzeczywistości i zdaje sobie sprawę z beznadziejności swojej sytuacji.

Już pierwsze wersy, "Lece bo chcę lecę bo mogę / Nie proś o pomoc ja ci nie pomogę / Tak jak i sobie pomóc nie potrafię", wprowadzają w stan kompletnej bezradności. Podmiot liryczny jest uwięziony w spirali, z której nie widzi wyjścia, a jego niezdolność do pomocy innym jest odzwierciedleniem własnego, głębokiego cierpienia. Obrazy takie jak "Diabeł siedzi w szafie", "blady jak trup", "łeb rozjebany a w sercu lód" czy "na łapach blizna a w sercu dziura" malują portret osoby fizycznie i psychicznie wyniszczonej. Problemy z nerwicą i depresją ("Nerwica, depresja i siada psycha") są bezpośrednim skutkiem jego trybu życia i trudności, z którymi się mierzy, w tym awantur domowych.

W utworze pojawia się motyw kontrastu – beznadziejna sytuacja podmiotu lirycznego zestawiona jest ze szczęściem "ziomka", który jest "szczęściem pijany" i planuje ślub. Ta różnica dodatkowo pogłębia poczucie izolacji i pustki bohatera, który czuje, że "Więcej życia w jebanej kostnicy / Niż we mnie prawda szczera". Cynizm i rozczarowanie są widoczne w wersie: "Szukałem przyjaźni a znalazłem dilera", co podkreśla, jak środowisko i okoliczności wpłynęły na jego los. Krytyka społeczna, wyrażona w słowach "I chuj mnie szczela jak łatwo ocenić / Pojęcia nie masz jak ciężko się zmienić", jasno wskazuje na frustrację związaną z brakiem zrozumienia ze strony otoczenia i trudnością wyjścia z nałogu.

Refren "Kocham ten stan gdy mam koki gram / Dzisiaj latam sam latam gdzie chcę / Kocham ten smak i latam jak ptak / Dzisiaj lecieć chcę i nie pytaj gdzie" jest centralnym paradoksem utworu. Wyraża on miłość do stanu narkotykowego upojenia, które daje iluzoryczne poczucie wolności i kontroli. Określenia "latam sam", "latam jak ptak" symbolizują ucieczkę od ziemskich problemów i ciężaru rzeczywistości, ale jednocześnie niosą ze sobą nutę samotności i nieuchronnego upadku. To "latanie" jest ucieczką w nieznane, w otchłań uzależnienia, skąd "już nie wrócę".

Druga zwrotka eskaluje poczucie beznadziei i agresji. Wyrażenia takie jak "Chuj ci w dupę jak całej reszcie / Jak te sępy wszystko zabierzcie" świadczą o głębokiej nienawiści do świata i ludzi, których postrzega jako wrogów. Myśli samobójcze ("A na mnie linka, krzesło i feta") są tu otwarcie przedstawione, podkreślając skrajne wyczerpanie psychiczne. Obrazy zniszczenia wewnętrznego ("Burdel na bani jebła instalacja", "Nie mam już serca") dopełniają wizji totalnego rozpadu. Metafora "Etap pierwszy najpierw na płytko / Etap drugi toniesz szybko" to trafne podsumowanie progresji uzależnienia – od początkowej, pozornej kontroli do szybkiego i nieodwracalnego pogrążania się w destrukcji.

Twórczość Cypisa często charakteryzuje się wulgarnością i dosadnością, co jest dla niego świadomym narzędziem wyrazu. Artysta niejednokrotnie wypowiadał się krytycznie na temat swojej własnej muzyki, a w jednym z wywiadów, pytany o to, dlaczego jego utwory cieszą się popularnością, odpowiedział żartobliwie: "Bo są zj**ani i tego słuchają". Ta autoironiczna postawa, choć kontrowersyjna, wpisuje się w jego wizerunek osoby, która nie boi się prowokować i stawiać czoła krytyce. Tekst "Kocham Ten Stan" wpisuje się w szerszy nurt jego twórczości, często poruszającej tematykę marginesu społecznego, patologii i codziennych zmagań z nałogami. Cypis znany jest również z utworów o charakterze politycznym, w których w ostry sposób krytykuje władzę, co świadczy o jego skłonności do wyrażania silnych, często kontrowersyjnych opinii. Ta bezkompromisowość i surowa estetyka, choć dla niektórych szokująca, dla innych stanowi autentyczny głos reprezentujący niewygodną prawdę o trudnych realiach.

W kontekście jego twórczości, "Kocham Ten Stan" nie jest jedynie opisem uzależnienia, ale także protestem przeciwko osądowi i braku empatii. Jest to bolesne świadectwo wewnętrznej walki, gdzie jedyną ucieczką, choć zgubną, staje się narkotyk. Piosenka, mimo swej szorstkości, porusza ważne kwestie psychologiczne i społeczne, zmuszając do refleksji nad przyczynami i konsekwencjami ludzkich dramatów.