Utwór "Chciałbym Kiedyś" autorstwa Cypisa to głęboko osobista i niezwykle surowa spowiedź artysty, zanurzona w brutalnej szczerości i niemal fizycznym bólu. Już pierwsze wersy, "O mnie nie pytaj nic się nie dowiesz / O mnie nie pytaj bo co wtedy powiesz", kreślą obraz człowieka zamykającego się w cierpieniu, niezdolnego do dzielenia się nim z innymi lub z góry zakładającego brak zrozumienia. Piosenka jest bezkompromisowym wglądem w mroczną przeszłość i teraźniejszość naznaczoną uzależnieniami, bezdomnością i głęboką depresją.

Cypis, znany ze swojego kontrowersyjnego, bezpośredniego stylu i poruszania trudnych tematów w swojej twórczości, w "Chciałbym Kiedyś" zdaje się odsłaniać swoją duszę w sposób wyjątkowo bezbronny. Tekst nie pozostawia miejsca na domysły – artysta otwarcie mówi o swojej walce z nałogami: "Piłem, ćpałem, ćpałem i piłem / Tak kurwa żyłem tak się prowadziłem". Opisuje dno, na którym się znalazł, śpiąc na podłodze owinięty kocem, co maluje obraz skrajnej beznadziei i odrzucenia. To nie tylko fizyczny upadek, ale także emocjonalne i psychiczne wyniszczenie, które, jak sam przyznaje, było niechciane, ale nieuniknione: "Ja tego nie chciałem ale to robię". Ten paradoks podkreśla uczucie pułapki i braku kontroli nad własnym życiem, co jest charakterystyczne dla osób zmagających się z uzależnieniami i chorobami psychicznymi.

Motyw matki, która "cierpi bo traci chłopca", jest szczególnie przejmujący, dodając ludzki wymiar do przedstawianego cierpienia. Pokazuje, że jego osobista tragedia ma szersze konsekwencje, dotykając najbliższych i potęgując poczucie winy i bezsilności. Artysta kontrastuje swoje "rozjebane" życie z życiem innych, którzy mają je "wyjebane", co wzmacnia uczucie izolacji i niezrozumienia przez otoczenie. Cypis, w wielu swoich utworach, często porusza problematykę społeczną i osobiste demony, a "Chciałbym Kiedyś" jest jednym z najbardziej dobitnych przykładów tej tendencji.

Refren "Chciałbym kiedyś powiedzieć, że / Życie jest piękne a ja kocham cię / Chciałbym kiedyś powiedzieć, że / Wszystko jest dobrze i nic nie boli mnie" stanowi serce utworu i jest błagalnym wołaniem o normalność, o wyrwanie się z okrutnej rzeczywistości. To marzenie o przyszłości, w której ból i rozpacz ustąpią miejsca miłości i akceptacji, zarówno siebie, jak i świata. Powtarzalność refrenu podkreśla jego wagę jako jedynej iskierki nadziei w mroku beznadziei.

W drugiej zwrotce Cypis kontynuuje bezpardonową relację, tym razem zwracając się bezpośrednio do hipotetycznego słuchacza, który chciałby zrozumieć jego ból. "Chcesz się dowiedzieć jak boli życie / Tu spójrz na me ręce i sznyta na sznycie" – ten werset, mówiący o samookaleczeniach, jest jednym z najmocniejszych i najbardziej wstrząsających fragmentów piosenki. Jest to fizyczny dowód jego wewnętrznego rozdarcia i desperacji, a także świadectwo faktu, że jego walka jest bardzo realna i pozostawia widoczne ślady. Oczy zmęczone jak nigdy, pełne cierpienia i krzywdy, są lustrem jego duszy. Odrzucenie miłości – "pierdolić miłość bo jej nie było" – może być interpretowane jako wynik traumatycznych doświadczeń, które doprowadziły do utraty wiary w pozytywne uczucia. Trudności w codziennym funkcjonowaniu – "Ciężko się śpi i ciężko się wstaje" – to klasyczny objaw depresji, podkreślający, jak wyczerpująca jest walka z własnymi demonami. Piosenka jest często opisywana jako manifestacja wewnętrznych walk i uzależnień, które Cypis otwarcie przyznaje, że są częścią jego życia.

Poczucie samotności i bycia opuszczonym jest wszechobecne: "Zostałem sam w jebanej dolinie". Końcowe wersy, rzucone w stronę tych, którzy mogliby się "śmiać", są ostrzeżeniem i wyzwaniem, by nigdy nie musieli doświadczyć takiego stanu, w którym trzeba "chlać jak pojeb ćpać tygodniami / Walczyć z koszmarami". To przypomnienie o powadze sytuacji i ostrzeżenie przed bagatelizowaniem cierpienia innych.

"Chciałbym Kiedyś" to utwór niezwykle bolesny, ale jednocześnie hipnotyzujący swoją autentycznością. Cypis nie boi się używać wulgaryzmów i brutalnego języka, co sprawia, że jego przekaz jest jeszcze bardziej bezpośredni i uderzający. Piosenka ta, choć mroczna, jest także świadectwem niezwykłej siły ducha i pragnienia zmiany. Jest to krzyk o pomoc, ale też deklaracja wewnętrznej walki, która pomimo wszystkich upadków, wciąż tli się nadzieją na lepsze jutro, wyrażoną w powtarzającym się refrenie. To głębokie, emocjonalne dzieło, które porusza i zmusza do refleksji nad tym, co to znaczy walczyć o życie, gdy wszystko zdaje się być stracone.