Interpretacja KlejNuty - Cezik

"KlejNuty" Cezika to fascynujący kolaż dźwięków i słów, który doskonale oddaje ironiczną i refleksyjną naturę twórczości artysty. Już sam tytuł projektu – KlejNuty – jest metaforą, wskazującą na proces sklejania, łączenia ze sobą pozornie niepasujących fragmentów, co jest znakiem rozpoznawczym Cezika. W jego twórczości, często opartej na samplach i zabawie głosem, te "sklejone nuty" stają się komentarzem do otaczającej rzeczywistości. Cezik, czyli Cezary Nowak, znany jest z tego, że potrafi w zabawny sposób montować wypowiedzi celebrytów, tworząc z nich unikatowe, często humorystyczne utwory.

Piosenka otwiera się powtarzającym się wezwaniem „Klej nuty, klej nuty, klej nuty...”, które stanowi zaproszenie do wejścia w ten zmontowany świat. Dalej tekst wprowadza nas w poszukiwanie dziewczyny, która „szuka chłopaka, który... z którym mogłaby... rozwijać się intelektualnie”. Powtórzenia fraz o „ćwiczeniu pamięci, myśleniu, rozwoju, nauce” i byciu „fanatyczką myślenia” wydają się być satyrycznym ujęciem powierzchownej mody na intelektualizm czy też idealizowanej wizji partnera. Ten segment natychmiast zostaje skontrastowany z postacią Oksany, która, zapytana o zainteresowania, jąka się „inteee, inteee...” i szybko przechodzi do „dyskoteki, chłopaki i ogólnie takie takie”, by następnie, być może pod presją, dodać „ale w miarę to (hej!) ale w miarę to nauka mnie najbardziej kręci”. To zderzenie ukazuje hipokryzję i próbę dostosowania się do oczekiwań, nawet jeśli są one sprzeczne z prawdziwymi pragnieniami.

Kolejna część tekstu, rozpoczynająca się pytaniem „Krzysiu! powiedz mi jak mam żyć?”, to wyraźna parodia poradników self-help i kultury dbania o siebie. „Racjonalne żywienie, pięć posiłków dziennie! Krzysiu! Chcę być młody tak jak ty! Uśmiech, moc, fitness, sport!” – te hasła, przypominające reklamy i slogany motywacyjne, stają się komentarzem do obsesji na punkcie zdrowego trybu życia i wiecznej młodości. W kontekście twórczości Cezika, „Krzysiu” to często odniesienie do Krzysztofa Ibisza, który stał się ikoną młodości i dbania o siebie w polskim show-biznesie, a CeZik wielokrotnie żartował z niego w swoich produkcjach. Piosenka podkreśla ten wątek, dodając: „Piękny dzień piękna pogoda, idealny dzień, żeby zacząć zmiany w swoim życiu. Pełna energia, skądś to trzeba wziąć, Dziesięć razy w tygodniu fitness, sport!”. To przerysowanie idealistycznego podejścia do samodoskonalenia.

Następnie, narracja przechodzi w opowieść o osobie, która deklaruje się jako „miłośnik muzyki romantycznej”, przeciwnik „siłowych rozwiązań” i ktoś, kto „nigdy nie chciał walczyć”. Ten wrażliwy i pacyfistyczny obraz zostaje jednak brutalnie przerwany przez opis sceny agresji: „Bardzo brutalne dla oka.. Jeden leży ten go okłada... (Po co ta agresja?) To wcale nie jest fajne, ja nie wiem co w tym ludzie widzą fajnego?”. To celowe zderzenie sprzecznych postaw może być refleksją nad dwulicowością, przemocą w mediach, czy też ogólnie nad kompleksowością ludzkiej natury.

Kulminacją tych kontrastów jest fragment: „Nie, nie boję się! Nie, nie boję się! Dziewczynom podobam się! One lubią to jak się złapie za tyłek!”. Ta nagła zmiana tonu na arogancki i lekceważący wobec kobiet, całkowicie zaprzeczający wcześniejszym deklaracjom o pacyfizmie i romantyzmie, ujawnia mroczniejszą stronę pewności siebie i męskiego ego. Ten fragment bywał obiektem dyskusji i był interpretowany jako komentarz do toksycznej męskości.

Ostatnie linijki utworu: „Lubie wypić choć niestety bardzo słabą głowę mam. Kocham się w kobietach wszystkich, Polki, Dunki, większość znam. Gram piosenki i baluję, nie spałem już ze trzy dni. Kocham życie ponad życie, będzie tak aż będę trup, będzie tak aż będę trup, trup, trup, trup...” zamykają piosenkę hedonistyczną wizją życia, bez hamulców, pełnego zabawy i beztroski, aż do samego końca. Jest to podsumowanie, które kontrastuje z początkowymi aspiracjami intelektualnymi i dążeniem do zdrowego trybu życia, prezentując inną, może bardziej pierwotną formę ucieczki od rzeczywistości czy po prostu celebracji życia.

KlejNuty jako projekt, którego utworem jest omawiana piosenka, jest sztandarowym przykładem twórczości Cezika. W wywiadach Cezik wspominał, że tworząc KlejNuty, musiał być na bieżąco z nowinkami ze świata celebrytów, a jego celem było tworzenie materiałów na 110 procent, nie byle jakich piosenek. Sam artysta, absolwent automatyki i robotyki, wszedł do świata YouTube w 2008 roku, tworząc zabawne covery i miksując wypowiedzi znanych postaci. Projekt KlejNuty był jedną z jego najpopularniejszych serii, a nagrania zmontowanych wypowiedzi, m.in. Magdy Gessler czy Krzysztofa Ibisza, zyskały ogromną popularność. Chociaż projekt KlejNuty jest uznawany za definitywnie zakończony od 2014 roku, a Cezik obecnie skupia się głównie na kanale dla dzieci NutkoSfera, to właśnie takie utwory jak ten, stanowią o jego unikalnym wkładzie w polską kulturę internetową. Całość interpretacji piosenki "KlejNuty" ukazuje Cezika jako bystrego obserwatora współczesnego świata, który za pomocą humoru i ciętego montażu punktuje absurdy i paradoksy ludzkich zachowań, aspiracji i deklaracji.