Interpretacja It's My Life (The Animals cover) - Alcatrazz

Piosenka "It's My Life" w wykonaniu zespołu Alcatrazz, otwierająca ich album Dangerous Games z 1986 roku, to cover klasycznego utworu brytyjskiej grupy The Animals z 1965 roku. Oryginalnie napisana przez Rogera Atkinsa (tekst) i Carla D'Errico (muzyka), kompozycja ta od samego początku była deklaracją niezależności i buntu przeciwko ustalonemu porządkowi.

Tekst piosenki, zaczynający się od gorzkiej refleksji "It's a hard world to get a break in / All the good things have been taken", odzwierciedla poczucie beznadziejności i trudności w osiągnięciu sukcesu w niesprawiedliwym świecie. Podkreśla jednak determinację mówiącego, by mimo wszystko "wear sable someday" – symbolizując chęć wyrwania się z biedy i osiągnięcia bogactwa czy luksusu. Ta ambicja jest siłą napędową bohatera utworu, który odrzuca konwenanse i normy społeczne, by zrealizować swoje cele. Zwrot "I'm gonna ride the Serpent" można interpretować jako metaforyczne ujarzmienie niebezpieczeństwa, przejęcie kontroli nad losem, a może nawet jako cyniczne posłużenie się podstępem w dążeniu do celu. Nie ma tu miejsca na "Sweatin' rent" czy bycie "Holdin' me down"; to deklaracja uwolnienia się od życiowych ograniczeń.

Kluczowe dla przesłania piosenki jest powtarzające się, niezwykle asertywne oświadczenie: "It's my life and I'll do what I want / It's my mind and I'll think what I want". To manifest indywidualizmu, podkreślający absolutną swobodę w podejmowaniu decyzji i kształtowaniu własnego losu, nawet jeśli ma to oznaczać zranienie innych. Co ciekawe, oryginalny wokalista The Animals, Eric Burdon, który podobno "detestował" tę piosenkę i nie chciał jej śpiewać, zmienił w refrenie jedną linijkę. Zamiast napisanego przez Atkinsa "Sure I'll do wrong, hurt you sometime," zaśpiewał "Show me I'm wrong, hurt me sometime". Tekst piosenki Alcatrazz zachowuje tę zmienioną przez Burdona wersję. Ta drobna zmiana subtelnie przesuwa nacisk z przyznania się do potencjalnego błędu na wyzwanie rzucone słuchaczowi, by udowodnił błąd, co dodatkowo wzmacnia bezkompromisową postawę mówiącego.

Dalsze wersy ujawniają bardziej cyniczną stronę bohatera: "There'll be women and their fortunes / Who just want to mother orphans / Are you gonna cry / When I'm squeezing them dry? / Taking all I can get / No regrets / When I / Openly lie / And live on their money". Te słowa malują obraz oportunisty, który bez skrupułów wykorzysta naiwność i hojność zamożnych kobiet, by osiągnąć własne korzyści. Bohater z premedytacją planuje kłamać i żyć na czyjś koszt, nie odczuwając przy tym żadnych wyrzutów sumienia. Deklaruje otwarcie: "Believe me honey / That money / Can you believe? / I ain't no Saint / No complaints / So girl throw out / Any doubt". To bezwstydne przyznanie się do egoizmu i moralnej dwuznaczności, zapraszające partnerkę do zaakceptowania tej perspektywy bez wahania.

Alcatrazz, z charyzmatycznym Grahamem Bonnetem na czele, przetworzył tę piosenkę na hardrockowy hymn. Głos Bonneta, znany z potężnej siły i emocjonalnego wyrazu, idealnie pasuje do bezkompromisowego przesłania utworu. Ich wykonanie, choć z 1986 roku, czerpie z agresywnej, niezależnej energii oryginału The Animals, która, jak zauważył Dave Thompson, stanowi "najbardziej wściekłą deklarację niepodległości". Jednakże album Dangerous Games, na którym pojawiła się ta wersja, nie odniósł sukcesu komercyjnego ani krytycznego, a recenzenci zauważali, że gitary były często "zagrzebane" w produkcji, co osłabiało charakterystyczny dla Alcatrazz "ognisty" styl gitarowy w połączeniu z wokalem Bonneta. Mimo to, Graham Bonnet, który nie zawsze czuł "prawdziwą sympatię" do grania heavy metalu, swoją interpretacją nadaje tej deklaracji indywidualizmu dodatkową, surową moc. Jego cover podkreśla bezwzględną wolność wyboru i niechęć do bycia ograniczonym, co doskonale rezonuje z osobistą postawą artysty. W kontekście rocka lat 80., to hardrockowe ujęcie tylko wzmocniło buntowniczy charakter utworu, choć nie przyczyniło się do jego popularności na listach przebojów.