Utwór „Amfetamina” autorstwa olsztyńskiej formacji Zaraza to krótka, lecz niezwykle dosadna i wstrząsająca miniatura poetycka, która w zaledwie kilku wersach maluje ponury obraz życia w szponach narkotyków. Tytuł sam w sobie nie pozostawia złudzeń, od razu wprowadzając słuchacza w mroczny świat uzależnienia. Zespół Zaraza, znany z tworzenia muzyki w gatunkach rock, punk i heavy metal, powstał w 1993 roku w Olsztynie i, pomimo przerw, działał aż do definitywnego zakończenia działalności w 2009 roku. Taka tematyka doskonale wpisuje się w buntowniczy i często społecznie zaangażowany charakter tych gatunków.

Początkowe wersy – „wstaję rano do roboty, zanim już ktokolwiek wstanie, chociaż nie śpię od soboty, a już mamy poniedziałek” – natychmiast uderzają realizmem i brutalną szczerością. Stan wielodniowego braku snu jest jednym z najbardziej charakterystycznych i niszczących objawów zażywania amfetaminy. Jest to narkotyk psychostymulujący, który intensywnie pobudza ośrodkowy układ nerwowy, zwiększając aktywność i niwelując potrzebę snu. Podmiot liryczny, choć fizycznie wyczerpany po kilku bezsennych dniach, próbuje funkcjonować w codzienności, wstając „do roboty”. To ukazuje desperacką próbę utrzymania pozorów normalności w obliczu głębokiego uzależnienia. Długotrwała bezsenność prowadzi do poważnych zaburzeń psychicznych, w tym psychoz amfetaminowych.

Kolejny fragment – „na autobus jest za wcześnie, chyba pójdę na piechotę, kilometrów sto czterdzieści nie jest dla mnie dziś kłopotem” – perfekcyjnie oddaje fałszywe poczucie nieograniczonej energii i mocy, jakie daje amfetamina. Osoba pod wpływem tego narkotyku odczuwa wzmożoną aktywność ruchową, przypływ sił i niemal nadludzką wydolność, a zmęczenie staje się odległym pojęciem. Pokonanie „stu czterdziestu kilometrów” na piechotę, które dla zdrowego człowieka jest wyzwaniem, dla uzależnionego staje się drobnostką, „nie kłopotem”. Ta hiperaktywność i iluzoryczne poczucie siły to jedne z głównych wabików substancji, które początkowo dają „kopa”, ale ostatecznie wyniszczają organizm.

Najbardziej wulgarny i obrazowy, a zarazem najbardziej metaforyczny jest wers: „mam maszynę w swojej dupie, która mnie napędza ostro”. To sformułowanie, choć dosadne, symbolizuje to, jak narkotyk staje się wewnętrznym, mechanicznym motorem działania. Amfetamina, potocznie nazywana „speedem” czy „fetą”, dosłownie „napędza” organizm, zmuszając go do funkcjonowania na wysokich obrotach, często ponad ludzkie możliwości. „Maszyna w dupie” to brutalne odniesienie do utraty kontroli, gdzie to narkotyk, a nie własna wola, dyktuje rytm życia, stając się centralnym, choć ukrytym, elementem egzystencji. Jest to wyraz alienacji i dehumanizacji, jaką niesie za sobą nałóg.

Ostatnie wersy – „jutro taką samą kupię, na piechotę znów do miasta” – zamykają utwór w tragicznym, błędnym kole. Po chwili sztucznego ożywienia i iluzorycznej siły, przychodzi moment, gdy narkotyk zaczyna przestawać działać, a organizm domaga się kolejnej dawki. To stała potrzeba ponownego zażycia, aby utrzymać pożądany stan lub uniknąć tzw. „zjazdu” – czyli wyniszczających skutków odstawienia, takich jak skrajne zmęczenie, apatia, zaburzenia nastroju, a nawet myśli samobójcze. „Jutro taką samą kupię” to nie tylko deklaracja, ale nieuchronna konieczność, warunkująca przetrwanie i dalsze „funkcjonowanie”. Powrót „na piechotę znów do miasta” symbolizuje ponowną wędrówkę w poszukiwaniu narkotyku, bez względu na odległość czy wysiłek, co podkreśla obsesyjny charakter uzależnienia.

Piosenka „Amfetamina” Zarazy to surowy i pozbawiony sentymentów portret osoby uzależnionej, która staje się niewolnikiem substancji. Utwór nie ocenia, a jedynie przedstawia stan faktyczny, ukazując jego mechanikę i bezwzględność. Jest to przypomnienie o niszczycielskiej sile narkotyków i o tym, jak potrafią one zdominować każdy aspekt życia, zmieniając człowieka w maszynę napędzaną chemicznymi substancjami. Pomimo swej lapidarności, tekst jest wyjątkowo sugestywny i trafnie oddaje doświadczenie uzależnienia, szczególnie w kontekście skutków psychicznych i fizycznych działania amfetaminy, takich jak długotrwałe pobudzenie, bezsenność i złudne poczucie siły, które ostatecznie prowadzi do wyniszczenia.