Utwór "Dom Zły" autorstwa Zarazy, z udziałem Pezeta, Jurasa i Sokoła, wydany w 2013 roku, stanowi mroczny i wielowymiarowy obraz patologii społecznych, ukazanych z perspektywy trzech różnych narratorów. Jest to jeden z singli promujących album producenckiego duetu DJ B i Szczura, znanego jako Zaraza, który od początku był zapowiadany jako koncept album w polskim rapie, obiecujący odmienić oblicze sceny hip-hopowej.

Pezet rozpoczyna piosenkę poruszającą opowieścią o młodej kobiecie, która, choć obdarzona atrakcyjnością ("niebieskie oczy, blond włosy ładne"), zostaje wplątana w spiralę autodestrukcji. Jej tragiczną historię naznacza przemoc domowa ze strony ojczyma i odejście ojca, co tworzy fundament dla jej późniejszych wyborów. Ucieczka w używki – wódkę, kokainę, a ostatecznie heroinę – staje się jej sposobem na radzenie sobie z traumą. Scena, w której Pezet dostrzega "blady siniec" i rozumie pochodzenie jej drogiej torebki Prady, gdy podjeżdża po nią limuzyna, sugeruje, że kobieta wykorzystuje swoją atrakcyjność w celu zarobkowym, prawdopodobnie w prostytucji, by przetrwać lub sfinansować nałóg. Krótki, cyniczny cytat "Jak dziewczyna jest ładna i w ogóle atrakcyjna, to musi swoje atuty wykorzystywać, swoją atrakcyjność, nie?" wpleciony w narrację, wzmacnia poczucie beznadziei i świadomości, że jej atrakcyjność stała się narzędziem w bezlitosnym świecie. Cały ten pierwszy "Dom Zły" to życie naznaczone traumą, które prowadzi do tragicznego końca, gdzie heroina i koks są ostatecznymi mordercami.

Następnie Juras przenosi słuchacza do zupełnie innego, ale równie makabrycznego "Domu Złego". Opisuje historię dwóch starszych, uzależnionych od alkoholu mężczyzn, którzy zostają zwabieni do mieszkania przez trzeciego, obcego typa. Gdy gospodarz próbuje ich molestować, sytuacja eskaluje w przerażającą spiralę przemocy, której wynikiem jest morderstwo. Wersy Jurasa są niezwykle brutalne i dosłowne, przedstawiając desperackie próby pozbycia się ciała – odcinanie głowy nożem, próby przecięcia kręgosłupa, a wreszcie podpalenie zwłok w wannie. Całość rozgrywa się w oparach alkoholu i chaosu, gdzie pijane postaci są niezdolne do racjonalnego działania, a ogień rozprzestrzenia się po mieszkaniu. Ten fragment piosenki, z jego drastycznymi szczegółami i okrzykami "Umarł! Nie żyje! Wiesiu nie pierdol! On już na tamtym świecie!", ukazuje "Dom Zły" jako dosłowne miejsce zbrodni, symbolizujące upadek moralny i zezwierzęcenie.

Sokół w swojej części rozszerza definicję "Domu Złego" poza pojedyncze przypadki, czyniąc ją metaforą szeroko pojętej patologii społecznej. Obserwuje "nieletnie prostytutki i napierdalane żony", co świadczy o głębokim zepsuciu, wykraczającym poza jednostki. Jego refleksja nad własnym domem, który "dopierdolił mi, ale w granicach normy", prowadzi do pytania o to, co jest normą w społeczeństwie. Sokół wyraźnie określa granice swojej tolerancji, stanowczo potępiając pedofilię w Kościele ("Księdzom pedofilom wsadzam w dupę gromnice") i krytykując rodziców, którzy milczą na własne życzenie, stając się współodpowiedzialnymi. Jego wers to moralny manifest, który wzywa do czystości i szacunku w domu, nie tylko fizycznego, ale przede wszystkim etycznego. Przesłanie "Nie przynoś do domu syfu, otrzep buty z gnoju, Wolisz Dom Zły? Spierdalaj z tego pokoju!" jest ostatecznym odrzuceniem wszelkiej destrukcji i zaproszeniem do refleksji nad tym, co sami wnosimy do otaczającego nas świata.

"Dom Zły" to kompozycja, która uderza w słuchacza swoją bezkompromisową treścią i surowością przekazu. Jest to utwór, który nie boi się pokazywać najciemniejszych stron ludzkiej natury i społecznych problemów, zmuszając do konfrontacji z rzeczywistością, która często pozostaje ukryta za fasadą codzienności. W 2013 roku, kiedy utwór był premierowym klipem promującym płytę "Zaraza", wzbudził duże zainteresowanie i dyskusję, co świadczy o jego sile oddziaływania. Projekt "Zaraza" od samego początku budował napięcie poprzez krótkie zapowiedzi filmowe, co dodatkowo podkreślało jego wagę jako albumu koncepcyjnego. Utwór stanowi mocną diagnozę społeczeństwa, gdzie dom – symbol bezpieczeństwa i ostoi – staje się areną dla przemocy, uzależnień i moralnego upadku.