Utwór „Sól” Younga Multiego to głęboko emocjonalna i wielowymiarowa opowieść, która z jednej strony obnaża wrażliwość podmiotu lirycznego, z drugiej zaś ujawnia jego mroczniejszą, pożądliwą naturę. Piosenka, wydana w 2021 roku na albumie „TOXIC”, uderza w słuchacza surowością i bezpośredniością, charakterystyczną dla twórczości artysty, który, jak sam deklarował w wywiadach, dąży do tworzenia prostych tekstów, trafiających do każdego.

Centralnym motywem utworu jest ból zadawany przez drugą osobę, symbolizowany przez refren: „Jestem białym chłopcem / Z zakrwawionym sercem na mej dłoni / Twoje słowa jak pistolet / Trzymasz go przy mojej skroni / Otwarta rana w sercu, ale dosypujesz soli”. Ten mocny obraz – otwartej rany, do której sypana jest sól – doskonale oddaje cierpienie spowodowane słowami, które są równie niszczycielskie co fizyczna broń. Podmiot liryczny jawi się tutaj jako osoba zraniona i bezbronna, której wrażliwość, symbolizowana przez „zakrwawione serce na dłoni”, jest bezwzględnie wykorzystywana. Powtórzenia refrenu potęgują wrażenie uwięzienia w spirali bólu i jego nieustannego eskalowania.

Pierwsza zwrotka przynosi wyraźny kontrast między materialistycznym światem a wewnętrznymi poszukiwaniami. Multi zdaje się odrzucać typowe atrybuty sukcesu w rapie – „Pałki, dragi, auta, suki, no i mocny seks” – mówiąc wprost: „(Nie, tego nie szukam)”. Wyraża głębokie pragnienie odnalezienia prawdziwego szczęścia, które dla niego jest „dawno wyprzedane”. To pragnienie jest tak silne, że błaga, by znaleźć „adres” szczęścia i móc w końcu „zasnąć”, co sugeruje stan chronicznego niepokoju i zmęczenia życiem. Pytanie „Czemu mam porytą banię?” otwiera furtkę do introspekcji, wskazując na wewnętrzne demony i walkę z własnym umysłem. Kolejne wersy – „Wiem, że wyglądam niewinnie / Ale jestem pojebanym skurwysynem jak to ze mnie wyjdzie” – ujawniają fascynującą dwoistość postaci. Artysta świadomie prezentuje swoje „niewinne” oblicze, jednocześnie przyznając się do istnienia ukrytej, mrocznej strony, która tylko czeka na ujście. To zderzenie fasady z prawdziwym ja jest kluczowe dla zrozumienia złożoności emocji w piosence.

Druga zwrotka radykalnie zmienia ton, przenosząc słuchacza w sferę intensywnego, fizycznego pożądania. Frazy takie jak „Chcę mieć cię przy sobie / Chcę mieć cię na stole” (kilkukrotnie powtórzone dla podkreślenia) nie pozostawiają złudzeń co do intencji. Multi podkreśla, że „nie jest romantykiem i nie pisze love songów”, co potwierdza bezpośredni, niemalże objectyfikujący charakter tej namiętności. Widok „spódniczki w kratę” budzi w nim „potwora”, co jest nawiązaniem do wcześniej wspomnianego „pojenego skursyna”. To wyzwolenie pierwotnych instynktów, sprzecznych być może z jego moralnym kompasem, czego dowodem jest przepraszanie Boga za swoje myśli i czyny. Wers „Kocham ciszę, ale kocham też wtedy / Kiedy sprawiam, że krzyczysz głośno me imię” jest kulminacją tej brutalnej szczerości, ukazując satysfakcję czerpaną z dominacji i intensywności intymnego doświadczenia.

„Sól” jest więc utworem o wewnętrznym rozdarciu – między bólem emocjonalnym a poszukiwaniem ukojenia, między odrzuceniem pustego materializmu a goniącą za nim sławą, wreszcie między powierzchowną niewinnością a głęboko zakorzenionym, pierwotnym pożądaniem, często graniczącym z agresją. Young Multi w charakterystyczny dla siebie, bezpośredni sposób, maluje portret artysty zmagającego się z własnymi sprzecznościami, wrażliwego na zranienia, ale jednocześnie świadomego i akceptującego swoją ciemną stronę. Brak konkretnych wywiadów dotyczących bezpośrednio tego utworu sprawia, że jego interpretacja opiera się przede wszystkim na uważnej analizie tekstu, wydobywając z niego te uniwersalne, choć często bolesne, aspekty ludzkiej psychiki.