„XO / The Host” to utwór kanadyjskiego artysty The Weeknd, pochodzący z jego mixtape'u „Echoes of Silence” z 2011 roku, który później wszedł w skład kompilacji „Trilogy” (2012). Utwór, będący dwuczęściową kompozycją, głęboko wnika w mroczne estetyki i hedonistyczny styl życia, który charakteryzował wczesną twórczość The Weeknd, znanego jako Abel Tesfaye.

Część pierwsza, „XO”, rozpoczyna się od sugestywnego obrazu imprezowego chaosu: „Shots of the Henny, Bottles of Patron, Blunts to your face”. Tekst opisuje dziewczynę pogrążoną w nałogach i problemach finansowych, która straciła pieniądze, jest zagrożona eksmisją i próbuje zatuszować ślady swojego imprezowego życia, na przykład poprzez użycie dietetycznej coli, aby zredukować zaczerwienienie nosa od używek („nose red from the K special diet coke”). Narrator, The Weeknd, nie bierze na siebie odpowiedzialności za jej destrukcyjne wybory, stwierdzając: „Just don’t blame it on me / That you wanna come and party / With a nigga like me”. Podkreśla jednak swoją rolę w tym cyklu, oferując schronienie i dalszą eskapistyczną miłość: „If they don’t let you in / You know where to find me / Cuz if you wanna go again / You can always call me / Cuz all we ever do is love”.

Samo „XO” ma wielowymiarowe znaczenie w kontekście twórczości The Weeknd. Choć potocznie kojarzone jest z „uściskami i pocałunkami”, w jego świecie symbolizuje mieszankę narkotyków: ekstazy (X) i oksykodon (O). Jest to również nazwa jego wytwórni płytowej, XO Records. W tej piosence „XO” jawi się jako obietnica ucieczki od problemów, swoiste „nie martw się o nic, my będziemy wszystkim, czego potrzebujesz” („Don’t you worry ’bout a thing / XO / We’ll be everything you need”). Jest to jednak miłość toksyczna i powierzchowna, oferowana w zamian za podtrzymywanie cyklu autodestrukcji.

Druga część utworu, „The Host”, przedstawia bardziej drapieżną perspektywę. Narrator zaprasza dziewczynę głębiej do swojego świata, gdy ta jest już pod wpływem i czuje się „tak przygnębiona” i „pełna żalu”. Tekst staje się bardziej manipulacyjny, gdy Abel mówi: „I got a brand new cam / Can we video feed? / Can we POV?” sugerując, że chce nagrywać jej upadek lub ich wspólne doświadczenia. W tych wersach, jak zauważają niektórzy krytycy, The Weeknd portretuje seksualne fantazje o kobietach w trudnym stanie psychicznym, niezdolnych do wyrażenia pełnej zgody, co budzi kontrowersje.

W „The Host” pojawia się także niepokojące zaproszenie: „I got a test for you / You said you want my heart / Well, baby you can have it all / There’s just something that I / Need for you is to meet my boys / I got a lot of boys / And we can make you right”. Fragment ten, szczególnie w połączeniu z utworem „Initiation” (który bezpośrednio następuje po „XO / The Host” na „Echoes of Silence”), jest często interpretowany jako sugestia grupowego zażywania narkotyków lub wręcz napaści seksualnej, co podkreśla mroczną i bezlitosną naturę świata przedstawionego przez The Weeknd. Kontekst "boys" może odnosić się zarówno do jego ekipy, jak i do samej mieszanki narkotyków.

The Weeknd w swoich wczesnych pracach, a zwłaszcza w „Trilogy”, nie bał się poruszać tematów uzależnienia, manipulacji, samotności i zgubnej natury hedonizmu. „XO / The Host” jest doskonałym przykładem tego stylu, prezentując surowy i nienarzucający osądu obraz młodych ludzi uciekających od rzeczywistości w substancje psychoaktywne i przelotne relacje. Utwór oddaje poczucie, że noce mijają szybciej niż dni, a konsekwencje imprezowego życia, takie jak kłopoty finansowe czy odkrycie przez matkę narkotyków w torbie, stają się nieuniknione. Pomimo mrocznej tematyki, The Weeknd niekiedy przekazywał również poczucie odosobnienia i pragnienie bliskości, nawet jeśli ta bliskość była uwarunkowana toksycznymi mechanizmami.

Cały utwór jest przesiąknięty atmosferą dekadencji i znużenia, charakterystyczną dla House of Balloons i całej ery Trilogy, gdzie granice między przyjemnością a cierpieniem są zatarte. Muzycznie, kompozycja tworzy eteryczny i melancholijny nastrój, który doskonale uzupełnia liryczną narrację.