Interpretacja Love her madly - The Doors

„Love Her Madly” zespołu The Doors, utwór otwierający ich kultowy album „L.A. Woman” z 1971 roku, to znacznie więcej niż tylko piosenka o miłości. To intymne spojrzenie na obsesję, rozstanie i wieczny cykl powrotów, utkane w charakterystycznym dla The Doors bluesowo-rockowym brzmieniu. Utwór ten, będący pierwszym singlem z płyty, osiągnął 11. miejsce na liście Billboard Hot 100 i 3. w Kanadzie, stając się jednym z największych hitów zespołu.

Autorem „Love Her Madly” jest gitarzysta Robby Krieger, który napisał go na nowo zakupionej dwunastostrunowej gitarze Gibson 335. Tekst piosenki czerpie inspirację bezpośrednio z jego burzliwego związku z ówczesną dziewczyną, a później żoną, Lynn Veres. Krieger wspomina, że „Za każdym razem, gdy się kłóciliśmy, wkurzała się i wychodziła, trzaskając drzwiami tak głośno, że dom się trząsł”. Ten powtarzający się scenariusz znajduje swoje odzwierciedlenie w wersach: „Don't you love her as she's walkin' out the door / Like she did one thousand times before”.

Tytuł utworu jest swego rodzaju hołdem dla Duke'a Ellingtona, który często kończył swoje koncerty słowami „We love you madly”. Ten motyw szalonej, intensywnej miłości przenika cały utwór. Powtarzające się pytania „Don't you love her madly, Don't you need her badly” nie są jedynie retoryczne, lecz podkreślają desperację i obsesyjne uczucie narratora. Linijka „Wanna be her daddy” dodaje kolejny wymiar tej obsesji, sugerując pragnienie głębszej kontroli, opiekuńczości, a być może nawet zaborczości. To swoista dychotomia – pożądanie bliskości przeplata się z akceptacją nieuchronnego rozstania. Głos Jima Morrisona w tej piosence, jak zauważa Robby Krieger, ukazuje jego zdolność do „śpiewania jak Frank Sinatra”, co Morrison często robił, słuchając jego muzyki. Ta zdolność do "crooningu" nadała piosence bardziej stonowany, a jednocześnie głęboko emocjonalny charakter.

Jednym z najbardziej enigmatycznych fragmentów utworu jest: „All your love is gone, / So sing a lonely song / Of a deep blue dream, / Seven horses seem to be on the mark”. Paul A. Rothchild, długoletni producent The Doors, nie oceniał „Love Her Madly” zbyt wysoko, nazywając go „muzyką koktajlową” i odmawiając produkcji albumu „L.A. Woman” między innymi z jego powodu. To właśnie ta piosenka miała być iskrą, która doprowadziła do jego odejścia. Mimo to, Jim Morrison szczególnie lubił ten fragment, a Robby Krieger wyjaśnił jego genezę: „Jim zawsze mówił mi: 'Wstaw coś, co wprowadzi słuchacza w zakłopotanie'. To nie znaczyło wiele – siedem koni było jak szczęśliwy omen. Jim lubił wyścigi konne z czasów na Florydzie. Fragment o 'seem to be on the mark' po prostu pasował do wojskowego rytmu”. Inne interpretacje tego tajemniczego wersu sugerują, że „siedem koni” może symbolizować przeznaczenie, zbliżającą się zagładę, czy nawet nawiązywać do biblijnych Siedmiu Pieczęci, symbolizujących miłość apokaliptyczną. Fraza „deep blue dream” rezonuje z melancholijnym poczuciem straty i tęsknoty, zanurzając słuchacza w hipnotycznym stanie introspekcji.

Nagranie „Love Her Madly” odbyło się w swobodnej atmosferze, w warsztacie zespołu w Los Angeles, bez dogrywania ścieżek, co było częścią procesu powstawania całego albumu „L.A. Woman” w zaledwie dwa tygodnie. Na basie zagrał sesyjny muzyk Jerry Scheff, znany ze współpracy z Elvisem Presleyem, którego „loping bass part” (sugestywna, kołysząca linia basu) Krieger chciał celowo włączyć do utworu. Ray Manzarek dodał do utworu dźwięki Vox Continental organów i tack-piano, co stworzyło unikalne brzmienie barokowo-honky-tonkowe. Mimo początkowych obaw Kriegera, że piosenka jest „zbyt komercyjna”, szef Elektra Records, Jac Holzman, nalegał na wydanie jej jako pierwszego singla, przewidując jej sukces w rosnącym formacie radia FM.

Jim Morrison zagrał ten utwór na żywo zaledwie dwukrotnie, w grudniu 1970 roku – w Dallas i Nowym Orleanie – co były ostatnimi koncertami The Doors w jego obecności. Niedługo potem, w marcu 1971 roku, w tygodniu premiery singla, Morrison wyjechał do Paryża, gdzie zmarł w lipcu tego samego roku. „Love Her Madly” stało się więc swoistym pożegnaniem z Jimem Morrisonem, będąc jego ostatnim hitem za życia zespołu. Utwór ten, mimo swojej pozornej lekkości, głęboko odzwierciedla złożoność ludzkich emocji – od szaleńczej miłości, przez obsesję, aż po ból nieuchronnego rozstania.