Interpretacja Indian summer - The Doors

Piosenka „Indian Summer” zespołu The Doors, choć krótka i na pozór prosta lirycznie, kryje w sobie złożoność znaczeń i fascynującą historię powstania. Jej tekst – „I love you, the best / Better than all the rest / That I meet in the summer / Indian summer” – to bezpośrednia, niemal dziecięca deklaracja miłości, która zyskuje głębię dzięki tytułowemu określeniu. Indian summer, czyli babie lato, to fenologiczna anomalia, niespodziewany powrót ciepła i słońca w późnej jesieni, już po pierwszych przymrozkach. To metaforyczne tło natychmiast nadaje tej miłosnej pieśni posmak efemeryczności, ulotności i nostalgii, sugerując, że deklarowana miłość jest intensywna, ale być może także nieoczekiwana, spóźniona lub skazana na szybki koniec, niczym ostatni, piękny zryw lata przed nadejściem zimy.

Utwór jest niezwykły również ze względu na swoją genezę i historię nagrywania. Okazuje się, że „Indian Summer” było pierwszą piosenką, jaką The Doors kiedykolwiek nagrali, jeszcze w 1965 roku, na potrzeby dema. Zostało ponownie nagrane w sierpniu 1966 roku, podczas sesji do debiutanckiego albumu The Doors, jednak ostatecznie nie znalazło się na nim, ponieważ zespół uznał, że jakość nagrania nie spełnia ich standardów. Czekało na swoje wydanie aż do 1970 roku, kiedy to ukazało się na albumie „Morrison Hotel”. To wyjaśnia, dlaczego utwór ten brzmi odmiennie od reszty materiału na płycie – jest echem wczesnych poszukiwań i surowego brzmienia zespołu.

Głównym źródłem inspiracji dla Jima Morrisona, autora tekstu i współautora muzyki, był niezwykle traumatyczny i formatywny incydent z jego dzieciństwa. W wieku czterech lat Morrison był świadkiem wypadku samochodowego na pustyni w drodze do Nowego Meksyku, w którym ucierpiała, a być może zginęła, rodzina rdzennych Amerykanów. Morrison wierzył, że „dusze duchów tych martwych Indian… po prostu biegały przerażone i wskoczyły w moją duszę. I nadal tam są”. To wydarzenie, które określał jako najważniejsze w jego życiu, wielokrotnie powracało w jego twórczości, wplatając się w poezję i piosenki, a nawet zostało przedstawione na początku filmu Olivera Stone’a „The Doors”. Ta mroczna, szamańska wizja nadaje „Indian Summer” znacznie głębszy, niemal mistyczny wymiar, wykraczający poza prostą balladę miłosną. Słowa „Indian summer” mogą więc odnosić się nie tylko do fenomenu pogodowego, ale i do duchowego dziedzictwa, które Morrison czuł w sobie.

Co ciekawe, Robby Krieger, również współautor utworu, przedstawił zupełnie inną genezę tytułu. W swojej książce wspominał, że piosenka powstała, gdy brał udział w lekcjach jogi, prowadzonych latem przez piękną Hindusję, w której się podkochiwał. Te dwie, pozornie sprzeczne inspiracje – głęboka, traumatyczna i duchowa wizja Morrisona oraz bardziej przyziemna, romantyczna historia Kriegera – tworzą niezwykłą fuzję znaczeń, która czyni utwór jeszcze bogatszym. Może to być świadectwo zbiorowego procesu twórczego The Doors, gdzie różne perspektywy członków zespołu łączyły się, tworząc wielowymiarowe dzieła.

Choć „Indian Summer” jest uznawane za piękne i hipnotyzujące, zespół nigdy nie zagrał go na żywo. Prawdopodobnie uważali, że utwór będzie brzmiał „nieistotnie” w porównaniu z ich epiczną kompozycją „The End”, która była stałym elementem ich wczesnych koncertów. Mimo to, jego prostota i emocjonalna głębia sprawiają, że piosenka The Doors pozostaje utworem, który potrafi poruszyć, stanowiąc przypomnienie o pięknie ulotnych chwil i skomplikowanych zakamarkach ludzkiej duszy.