Interpretacja Lollipop - The Chordettes

„Lollipop” The Chordettes to utwór, który niezmiennie od dziesięcioleci urzeka słuchaczy swoją słodyczą, prostotą i niezaprzeczalnym urokiem. Piosenka, wydana w 1958 roku, w wykonaniu tego amerykańskiego kwartetu wokalnego, stała się złotym przebojem, który ugruntował ich pozycję na muzycznej scenie, tuż po ogromnym sukcesie „Mr. Sandman” z 1954 roku. Na pierwszy rzut oka, tekst piosenki jest niewinną deklaracją młodzieńczej miłości i zauroczenia. Podmiot liryczny z czułością nazywa swojego ukochanego „Lollipop”, czyli lizakiem, od razu wyjaśniając powody tego słodkiego porównania.

Centralnym punktem interpretacji jest właśnie ta metafora. Pocałunki jej wybranka są „słodsze niż szarlotka” („His kiss is sweeter than an apple pie”), co od razu buduje obraz idyllicznej, czystej miłości, pełnej niewinnej rozkoszy. Podkreśla również jego nieodparty urok – „kiedy wykonuje swój chwiejny rock’n’rollowy taniec / Człowieku, nie mam szans” („And when he does his shaky rockin' dance / Man, I haven't got a chance”). Ten fragment, choć na powierzchni wydaje się jedynie opisywać jego taneczne umiejętności, bywał interpretowany jako subtelna aluzja do bardziej intymnych aspektów związku, co, jak sugerują niektórzy, było powszechną praktyką w tekstach piosenek lat 50.. W czasach, gdy dominowała kultura konserwatywna, takie „kodowane” wyrażenia pozwalały przemycić odrobinę pikanterii pod płaszczykiem niewinności.

Geneza utworu jest równie urocza, co sama piosenka. Piosenka została napisana przez Beverly Ross i Juliusa Dixona (czasem Dixsona). Julius Dixson spóźnił się na spotkanie autorskie z Beverly Ross, usprawiedliwiając się, że jego córka miała lizaka we włosach. Ta codzienna, ale komiczna anegdota zainspirowała Ross, która „usiadła przy pianinie i w ciągu około pięciu minut napisała tę piosenkę”. Oryginalnie utwór nagrał duet Ronald and Ruby, w skład którego wchodzili Beverly Ross i Lee Morris – ich wersja dotarła do 20. miejsca na listach przebojów w USA. The Chordettes, jako cover, wyniosły piosenkę na szczyty list przebojów, osiągając 2. miejsce na liście pop w USA i 3. na liście R&B, stając się ich największym hitem w Wielkiej Brytanii, gdzie uplasowały się na 6. pozycji.

Dalsze zwrotki wzmacniają obraz wyjątkowości ukochanego: „Słodszy niż cukierek na patyku / Huckleberry, chimry czy limonka / Gdybyś miał wybór / Byłby twoim typem / Ale mój lizak jest mój” („Sweeter than candy on a stick / Huckleberry, chimry or lime / If you had a choice / He'd be your pick / But lollipop is mine”). Choć słowo „chimry” może wydawać się nietypowe, prawdopodobnie jest ono fonetyczną lub kreatywną wersją „cherry” (wiśniowy), pasującą do innych smaków lizaków. Ten fragment nie tylko wychwala jego słodycz, ale też wyraża pewną dawkę dziewczęcej zaborczości i dumy z posiadania tak wspaniałego partnera.

The Chordettes, grupa z Sheboygan w stanie Wisconsin, początkowo śpiewały a cappella w stylu barbershop, co było silnie inspirowane przez ojca Jinny Osborn, prezesa stowarzyszenia barbershopowego. Ich wersja „Lollipop” wyróżnia się „zabawnym, żywiołowym brzmieniem” i charakterystycznymi dźwiękami „pop”, które członkinie grupy wydobywały, wkładając palec do ust i pstrykając nim. Nagranie zawierało również rytmiczne klaśnięcia w dłonie i męski chór śpiewający „Boom Booms”. Producent, Archie Bleyer, mąż basistki Janet Ertel, dążył do nadania grupie „współczesnego rock’n’rollowego brzmienia”, co w „Lollipop” doskonale słychać.

Ostatnia zwrotka pogłębia emocjonalny wymiar piosenki: „Szalony sposób, w jaki mnie ekscytuje / Powiem ci dlaczego / Zupełnie jak błyskawica z nieba / Lubi mnie całować, aż nie widzę prosto / JEJ, MÓJ LIZAK JEST WSPANIALY” („Crazy way he thrills me / Tell you why / Just like a lightning from the sky / He loves to kiss me till I can't see straight / GEE, MY LOLLIPOP IS GREAT”). Gwałtowność tych uczuć, porównanie do błyskawicy, oraz pocałunki, które są tak intensywne, że „nie widzi prosto”, wskazują na silne, wręcz oszałamiające doznania, wykraczające poza samą słodycz. To wyrażenie głębokiego zauroczenia i podziwu, które towarzyszy ekscytacji bycia z ukochanym.

Piosenka „Lollipop” jest ikonicznym przykładem „bubblegum pop” i doo-wopu z lat 50., gatunków charakteryzujących się prostymi, chwytliwymi melodiami i niewinnymi tekstami. Jej trwałość potwierdza obecność w popkulturze, choćby w filmie „Stań przy mnie” z 1986 roku czy reklamie komputerów Dell z 2009 roku. Pomimo upływu lat, „Lollipop” The Chordettes wciąż jest hymnem radosnego, beztroskiego zauroczenia, emanującym pozytywną energią i słodkim urokiem, który pozostaje świeży i porywający.