Piosenka "Sugar" autorstwa System Of A Down, wydana jako pierwszy singiel zespołu 24 maja 1998 roku i pochodząca z ich debiutanckiego albumu, również zatytułowanego System Of A Down, który ukazał się 30 czerwca 1998 roku, to prawdziwy chaotyczny, jazzowo-rockowy psychodeliczny wyrzut, który zapoczątkował rozpoznawalność zespołu. Tekst, choć często uważany za enigmatyczny, jest głęboko osadzony w krytyce społecznej i osobistych rozterkach, co jest charakterystyczne dla twórczości System Of A Down.

Utwór otwiera się surrealistycznym obrazem The kombucha mushroom people / Sitting around all day (Ludzie z grzyba kombuchy / Siedzący cały dzień). Postacie te bywają interpretowane jako symbol ludzi bezmyślnie podążających za trendami, konsumujących idee i mody bezkrytycznie, a także tych, którzy są pasywni i niechętni do działania, zadowalając się pogawędkami o tym, co jest złe, zamiast coś z tym zrobić. W teledysku do "Sugar", wyreżyserowanym przez Nathana Coxa, pojawia się postać prezentera wiadomości, który zbacza ze scenariusza, ostrzegając widzów, że karmi się ich fałszem, by odwrócić uwagę od ważnych kwestii. To wzmacnia ideę, że "ludzie z grzyba kombuchy" to ci, którzy bezrefleksyjnie przyjmują wszystko, co podają im media, telewizja czy konsumpcjonizm. W kontekście historii zespołu, który otwarcie krytykował media i politykę, ten początkowy obraz wydaje się być sarkastycznym komentarzem na temat społeczeństwa uśpionego i niezdolnego do krytycznego myślenia.

Refren Sugar (Cukier) powtarzany w piosence jest wieloznaczny. Jedną z powszechnych interpretacji jest odniesienie do uzależnienia od narkotyków – "sugar" bywa slangowym określeniem kokainy. Jednak równie często interpretuje się go szerzej, jako syntetyczną słodycz, czyli wszystko, co współczesne społeczeństwo konsumuje dla chwilowej przyjemności, ucieczki od rzeczywistości lub zagłuszenia problemów – od fast foodów i rozrywki, po informacje podawane przez media, które mają „osłodzić” niewygodną prawdę. Jak zauważył jeden z terapeutów analizujących tekst, piosenka sugeruje, że używamy "syntetycznej słodkości" do radzenia sobie z prawdziwym bólem, co jedynie prowadzi do większych zawirowań, a unikanie konfrontacji z goryczą problemów ostatecznie je pogłębia.

Kolejne wersy, takie jak I'm not there all the time, you know / Some people, some people, some people / Call it insane (Nie jestem tam cały czas, wiesz / Niektórzy ludzie, niektórzy ludzie, niektórzy ludzie / Nazywają to szaleństwem), wskazują na poczucie alienacji narratora i jego odmienność od "ludzi z grzyba kombuchy". Narrator gra w Russian Roulette everyday, a man's sport / With a bullet called life (Rosyjską ruletkę każdego dnia, męski sport / Z kulą zwaną życiem), co sugeruje ryzykowne, autodestrukcyjne zachowania lub po prostu beznadziejną walkę z egzystencją. To poczucie uwięzienia w niechcianej rzeczywistości wzmacnia linia every time I try to go / Where I really wanna be / It's already where I am / Cause I'm already there (za każdym razem, gdy próbuję iść / Tam, gdzie naprawdę chcę być / Już tam jestem / Bo już tam jestem).

W drugiej części piosenki pojawia się kontrowersyjny i brutalny obraz: I got a gun the other day from Sako / It's cute, small, fits right in my pocket / My girl, you know, she lashes out at me sometimes / And I just fucking kick her and then, oh baby / She's okay (Dostałem pistolet innego dnia od Sako / Jest uroczy, mały, mieści się w kieszeni / Moja dziewczyna, wiesz, czasem na mnie wylewa złość / A ja po prostu ją kopałem, a potem, o kochanie / Była w porządku). Ten fragment może być metaforą przemocy, frustracji i niemożności radzenia sobie z emocjami, prowadzącej do destrukcyjnych działań, które są następnie "osładzane" lub minimalizowane ("she's okay"). Może to być również karykaturalny obraz toksycznej męskości lub krytyka przemocy domowej, prezentująca ją w sposób szorstki i niepokojący, aby zaszokować słuchacza i zwrócić uwagę na problem. Podobne szokujące obrazy i komentarze na temat społeczeństwa i mediów pojawiały się w innych utworach zespołu, na przykład w "Violent Pornography", gdzie Daron Malakian, współautor muzyki do "Sugar", śpiewa o tym, jak media bombardują nas przemocą i seksizmem, brainwashing (praniu mózgów).

Piosenka narasta do punktu kulminacyjnego, w którym narrator zamyka się w samotności, ogarnięty gniewem: I sit in my desolate room / No lights / No music / Just anger / I've killed everyone / I'm away forever / But I'm feeling better (Siedzę w moim opuszczonym pokoju / Bez świateł / Bez muzyki / Tylko gniew / Zabiłem wszystkich / Jestem daleko na zawsze / Ale czuję się lepiej). Ten moment może symbolizować zarówno psychiczne załamanie i ucieczkę od rzeczywistości, jak i metaforyczne "zabicie" wszelkich zewnętrznych oczekiwań, ignorowanie trosk bliskich lub po prostu odurzenie narkotykowe, które chwilowo przynosi ulgę. Ostatnie, powtarzane frazy How do I feel? What do I say? / Fuck you, it all goes away / In the end it all goes away (Jak się czuję? Co mam powiedzieć? / Pieprzyć to, wszystko przemija / W końcu wszystko przemija) niosą ze sobą nutę nihilizmu i fatalizmu. Niektórzy widzą w tym jednak nie całkowitą rezygnację, lecz raczej stwierdzenie, że wszystkie te egoistyczne, powierzchowne i ignoranckie wybory są ostatecznie bezcelowe. Piosenka, mimo mrocznego tonu, zdaje się zachęcać do głębszego zaangażowania w życie i rzeczywistość, zamiast poddawać się ślepemu "autopilotowi" egzystencji.

"Sugar" to utwór, który doskonale oddaje ducha System Of A Down – połączenie agresji, absurdu, osobistego cierpienia i ostrych komentarzy społeczno-politycznych. Jak Serj Tankian i Daron Malakian często podkreślali w wywiadach, ich twórczość nie ma na celu dostarczania łatwych odpowiedzi, lecz raczej prowokowanie do myślenia i wyrażanie emocji, które są autentyczne, bez względu na to, czy są poważne, czy zabawne. Piosenka, będąca pierwszym singlem, który wypromował System Of A Down, stała się ikoną ich unikalnego stylu i była często odtwarzana w MTV. Jest to przykład utworu, który zmusza słuchacza do zmierzenia się z niewygodnymi prawdami o sobie i otaczającym świecie, co jest nieodłącznym elementem sztuki System Of A Down.