Piosenka „Running” autorstwa Sorcery, choć niepozornie krótka i powtarzalna w swojej strukturze, jest wyrazistym manifestem niezależności i odrzucenia toksycznej relacji. Utwór emanuje surową energią i bezpośredniością, co doskonale wpisuje się w estetykę zespołu Sorcery, amerykańskiej grupy hard rockowej i heavy metalowej, założonej w 1975 roku w Hollywood w Kalifornii. Znani ze swoich teatralnych występów na scenie, które łączyły ciężką muzykę z iluzjami magicznymi, gdzie na scenie toczyła się bitwa między Merlinem a Szatanem, zespół ten z pewnością nie stronił od wyrazistych form ekspresji.

Słowa „I am on my feet and I am running babe. I ain't gonna stick around to be your slave” otwierają utwór z natychmiastowym poczuciem pilności i determinacji. Podmiot liryczny jasno komunikuje swoje odejście, bez cienia wahania, odmawiając bycia „niewolnikiem” w relacji, która wydaje się opresyjna i ograniczająca. To biegnięcie nie jest ucieczką ze strachu, lecz aktem wyzwolenia, świadomą decyzją o opuszczeniu sytuacji, która pozbawiała go godności i wolności. Powtórzenie tej deklaracji podkreśla nieodwołalność podjętej decyzji.

Kolejne wersy, takie jak „You got an idea that I am gonna stay. Well listen here baby there's just no way,” wzmacniają ten przekaz. Odbiorca wiadomości, adresowany początkowo jako „babe”, a później w ostrzejszych tonach jako „bitch”, najwyraźniej miał błędne wyobrażenie o gotowości podmiotu lirycznego do trwania w miejscu. Jest to wyraźny sygnał, że jego cierpliwość się wyczerpała, a wcześniejsze próby perswazji czy manipulacji nie mają już żadnej mocy. To poczucie zaskoczenia lub niedowierzania ze strony adresata świadczy o asymetrii w relacji, gdzie jedna strona dominowała, a druga była niedoceniana.

Szczególnie uderzające są fragmenty: „You must think that I am some kind of fag. Well listen here babe, I been pickin' up slack.” oraz „You must think I am some kind of fool. Well listen here baby, I am much too cool.” Użycie obraźliwego określenia „fag” (choć to słowo jest problematyczne i mogłoby wskazywać na kontekst czasowy lub subkulturowy utworu) oraz „fool” wskazuje na głębokie poniżenie i brak szacunku, jakiego doświadczał podmiot liryczny. Odpowiedź „I been pickin' up slack” sugeruje, że to on był stroną, która dźwigała ciężar, wypełniała luki i rekompensowała niedociągnięcia drugiej osoby. Z kolei stwierdzenie „I am much too cool” jest deklaracją ponownie odnalezionej pewności siebie i wartości własnej, która stoi w opozycji do prób umniejszania jego osoby. To silne poczucie własnej wartości, odrzuconej i stłamszonej w toksycznej relacji, teraz wybija się na pierwszy plan.

W kontekście zespołu Sorcery, który tworzył muzykę o okultystycznym zabarwieniu i dramatycznej oprawie scenicznej, takie teksty nabierają dodatkowej warstwy znaczeniowej. Ich muzyka często balansowała na granicy kampowego okultyzmu lat 70., zanim „Satanic Panic” i oburzenie religijne skłoniły zespoły do stonowania przekazu. Bezpośredniość i ostrość języka w "Running" mogły służyć podkreśleniu buntu i zerwania z konwencjami, nie tylko personalnymi, ale i szerszymi społecznymi. Richard „Smokey” Taylor, gitarzysta i główny autor tekstów Sorcery, mógł wykorzystać ten utwór jako platformę do wyrażenia intensywnych emocji, charakterystycznych dla hard rocka tamtej epoki. Choć szczegółowe informacje na temat genezy samej piosenki „Running” autorstwa Sorcery nie są szeroko dostępne w wywiadach czy opracowaniach, jej treść idealnie współgra z duchem buntu i indywidualizmu, który często definiował ten gatunek.

Ponowne pojawienie się frazy „You got an idea that I am gonna stay. Well listen here bitch, here is just no way.” – tym razem z jeszcze bardziej agresywnym zwrotem „bitch” – świadczy o eskalacji emocji i ostatecznym zerwaniu wszelkich uprzejmości. Ostatnie wersy „You must think that I am some kind of fool. Well listen here bitch, I am much too cool” zamykają utwór powtarzając jego centralne przesłanie: nie ma powrotu. Jest to ostateczne i nieodwołalne potwierdzenie, że podmiot liryczny nie pozwoli się dłużej oszukiwać ani poniżać, i że jego nowo odnaleziona siła i samozadowolenie są wystarczającą motywacją do odejścia. W ten sposób „Running” staje się hymnem dla każdego, kto odnajduje w sobie odwagę, by opuścić to, co go rani, i biec w stronę własnej wolności i szacunku do siebie.