Interpretacja Master of Evil - Sorcery

Utwór „Master of Evil” szwedzkiego zespołu deathmetalowego Sorcery, choć nie znalazł się na ich debiutanckim albumie Bloodchilling Tales z 1991 roku, pojawia się na kompilacji Unholy Creations z 2011 roku. Fakt ten sugeruje, że jest to prawdopodobnie starszy materiał demo, co umiejscawia go w kontekście wczesnego, surowego i agresywnego death metalu, z którego słynęła szwedzka scena lat 80. i wczesnych 90.. Właśnie w tej stylistyce, naznaczonej mroczną atmosferą i bezkompromisowym brzmieniem, należy szukać klucza do interpretacji tego tekstu.

Tekst piosenki jest manifestem czystego zła, wypowiadanym z perspektywy istoty, która nie tylko poszukuje zła, ale jest jego wcieleniem i panem. Pierwsze strofy natychmiast wprowadzają słuchacza w świat grozy: „I seek in the darkness for a victim to kill / So bleed can fleet in the streets” („Szukam w ciemności ofiary do zabicia / Aby krew mogła spłynąć ulicami”). Ten początek ustanawia wszechobecność zagrożenia i bezwzględność narratora. Obrazy dusz zmarłych płaczących w nocy i demonów wychodzących na światło [tekst piosenki] budują apokaliptyczną wizję chaosu i zniszczenia, gdzie granice między światami żywych i umarłych, naturalnego i nadprzyrodzonego, zacierają się. To typowy dla death metalu motyw inwersji wartości, gloryfikujący mrok i przemoc.

Refren, powtarzany dwukrotnie, jest niczym rytualne wezwanie: „Now, so come on let's jump in the fire” („No dalej, skaczmy w ogień”). Fraza ta może być interpretowana na kilka sposobów. Po pierwsze, jako metafora ostatecznego aktu poddania się złu, zatracenia się w chaosie i zniszczeniu, które symbolizuje ogień. Po drugie, może to być zaproszenie dla innych – zarówno dla sprzymierzeńców, jak i ofiar – do przyjęcia ciemności lub do unicestwienia w niej. Najważniejsza jest jednak proklamacja: „I am the master of evil!” [tekst piosenki]. To definitywne i bezwzględne oświadczenie tożsamości, podkreślające całkowitą władzę nad siłami zła. Narrator nie jest jedynie sługą, ale władcą i źródłem wszelkiej nikczemności.

Kolejne zwrotki umacniają ten wizerunek. Wezwanie do Szatana i odpowiedź o „victory fight” („zwycięskiej walce”) sugerują triumf sił ciemności [tekst piosenki]. To nie jest walka tocząca się, ale już zakończona zwycięstwem zła. Stwierdzenie „So i've gone out to kill again / Cause I like it, do you understand?” („Więc znowu wyszedłem zabijać / Bo lubię to, rozumiesz?”) jest niezwykle brutalne w swojej prostocie. Podkreśla czystą, niezmąconą satysfakcję płynącą z aktu zabijania, pozbawioną jakichkolwiek moralnych czy psychologicznych zawiłości. Jest to kwintesencja archetypu zła – działania dla samego aktu zła, bez wyrzutów sumienia czy głębszych motywacji poza własną przyjemnością.

Końcowe sekcje piosenki wzmacniają poczucie nieuchronności i dominacji. „I coming in the night / If your scared cry out / Cause evil is here to stay / And you are standing in the way” [tekst piosenki] to bezpośrednia groźba i ostrzeżenie, skierowane do słuchacza. Zło nie jest chwilowe, ale trwałe i nieusuwalne. Ci, którzy stają mu na drodze, zostaną zmiażdżeni. Powtarzające się fragmenty „Blood / Master of evil / I want your head” oraz wielokrotne, niemal hipnotyczne skandowanie „Master / Master- of evil!” [tekst piosenki] to finalne uderzenie, hymn do władzy i panowania, utrwalający wizerunek bezlitosnego oprawcy i absolutnego władcy ciemności. W kontekście wczesnego szwedzkiego death metalu, gdzie brutalność i satanistyczne odniesienia były na porządku dziennym, teksty takie jak ten stanowiły wyraźne oświadczenie ideologiczne i estetyczne, celowo szokujące i prowokacyjne, mające na celu odrzucenie konwencjonalnych norm i wartości. Brak konkretnych wywiadów na temat tego utworu nie jest tu przeszkodą, gdyż przesłanie jest klarowne i mocno zakorzenione w tradycji gatunku.