Interpretacja Smerfne marzenie o zimie - Smerfne Hity

Piosenka „Smerfne marzenie o zimie” z albumu „Smerfne Hity 2”, wydanego 1 września 1997 roku, stanowi uroczy i pełen dziecięcej tęsknoty wyraz pragnień. To jeden z wielu utworów popularnej w Polsce serii „Smerfne Hity”, która od marca 1997 do marca 2012 roku bawiła najmłodszych, adaptując znane przeboje popowe na smerfne opowieści. Co ciekawe, „Smerfne marzenie o zimie” jest polską adaptacją utworu „Lato” Formacji Nieżywych Schabuff. Ta ironiczna transformacja letniego hitu w zimową fantazję dodaje piosence dodatkowego uroku i świadczy o pomysłowości twórców polskich wersji. Za teksty do większości smerfnych piosenek, w tym prawdopodobnie i za ten, odpowiadali znani polscy twórcy, tacy jak Jacek Cygan, Jan Kazimierz Siwek oraz Ryszard Makowski i Wiesław Tupaczewski z Kabaretu OT.TO.

Główna bohaterka, najprawdopodobniej Smerfetka, na co wskazuje zarówno użycie żeńskiej formy czasownika „westchnęłam”, jak i fakt, że głosu Smerfetce w nagraniach użyczała Ewa Kania, z otwartą szczerością dziecięcego serca wyraża swoje głębokie pragnienie zimy. Narracja rozpoczyna się od idyllicznego obrazu ciszy towarzyszącej opadom śniegu, co od razu wprowadza słuchacza w sferę marzeń. Pomimo trwającego lata i pikniku, myśli Smerfetki uporczywie krążą wokół łyżew i opadającego śniegu. To zderzenie pory roku, w której się znajduje, z tą, za którą tęskni, buduje główny konflikt emocjonalny utworu – konflikt między rzeczywistością a fantazją.

Refren, powtarzany kilkukrotnie, jest bezpośrednim zwrotem do Papę Smerfa: „Papo, Papo Smerfie może ty mi powiesz kiedy zima będzie / Papo, Papo Smerfie płatków śniegu chcę nałapać w moje ręce”. Ten zabieg podkreśla rolę Papę Smerfa jako autorytetu, mędrca wioski, który, niczym czarodziej, może znać odpowiedzi na tajemnice natury. Jednocześnie to wołanie jest uosobieniem dziecięcej naiwności i wiary w to, że dorośli posiadają klucz do spełnienia nawet najbardziej nierealnych pragnień. Pragnienie „nałapania płatków śniegu w ręce” to z kolei symbol czystej, nieskomplikowanej radości z obcowania z zimą, która dla dziecka jest synonimem zabawy i niezwykłych doświadczeń.

Smerfetka z detalami opisuje swoje zimowe fantazje: szaleństwo na nartach, lepienie bałwana, a nawet przechwala się swoimi niezrównanymi umiejętnościami w jeździe slalomem – „Nikt nie wie, że to właśnie ja najlepiej umiem jeździć slalom”. Te wyobrażenia, pełne dynamiki i beztroskiej rywalizacji, doskonale oddają esencję zimowej zabawy widzianej oczyma dziecka. Końcowa zwrotka dodaje kolejne, równie barwne obrazy: rzucanie się „smerfnymi śnieżkami”, śmiech „jak słonko na mrożonym niebie” i frajda ze zjeżdżania na sankach. Wyrażenie „i góry robić z nimi się (rwąc?)” może sugerować zarówno budowanie śnieżnych fortec, jak i szalone zjeżdżanie z małych wzniesień, co dodatkowo potęguje wrażenie nieskrępowanej radości.

Cały utwór jest przesiąknięty optymizmem i pogodą ducha, typowymi dla świata Smerfów. Mimo tęsknoty, ton piosenki nie jest smutny, lecz pełen nadziei i radosnego wyczekiwania. „Smerfne marzenie o zimie” przypomina słuchaczom – zarówno tym najmłodszym, dla których powstała seria „Smerfne Hity”, jak i starszym, którzy dorastali z tymi piosenkami – o prostych przyjemnościach, jakie niesie ze sobą każda pora roku i o magii dziecięcych marzeń, które potrafią przenosić nas w świat, gdzie wszystko jest możliwe. Sukces serii „Smerfne Hity”, która pokryła się platyną wielokrotnie, świadczy o tym, że te radosne adaptacje trafiały w gusta polskich dzieci i ich rodziców, stając się nieodłącznym elementem ich wspomnień z dzieciństwa.