Piosenka „Waiting For You” zespołu Mother Love Bone to fascynujące okno na burzliwą duszę Andrew Wooda, wokalisty i głównego tekściarza, oraz odzwierciedlenie dynamicznej, a jednocześnie naznaczonej mrokiem sceny muzycznej Seattle końca lat 80. Utwór, który znalazł się na jedynym pełnowymiarowym albumie zespołu, Apple, wydanym 14 sierpnia 1990 roku, to esencja „love rocka” – terminu, którym Wood określał swoją muzykę, łączącą glam rockową przebojowość z rockową siłą i introspekcją.

Tekst piosenki rozpoczyna się od enigmatycznego obrazu: „White boy runnin from daylight / A clean slate they said and he laughs” (Biały chłopak ucieka przed światłem dnia / Mówili, że to czysta karta, a on się śmieje). To wprowadzenie sugeruje postać uciekającą przed konsekwencjami, a gorzki śmiech wskazuje na cynizm lub świadomość, że obietnica „czystej karty” jest iluzją. Może to być metafora ukrywania się przed prawdą, przed odpowiedzialnością, a nawet przed jasnością dnia, co nabiera dodatkowego znaczenia w kontekście osobistych zmagań Wooda z uzależnieniem. Andrew Wood już od wczesnych lat zmagał się z narkotykami, a w 1985 roku trafił na odwyk.

Kolejne wersy malują obraz dekadencji i zagrożenia: „A blood stain on my gazebo / For backseated woman with the cash” (Plama krwi na mojej altanie / Dla kobiety na tylnym siedzeniu z forsą). Obraz krwistej plamy w miejscu relaksu, jak altana, jest uderzający i może symbolizować utratę niewinności, gwałtowność zdarzeń w pozornie idyllicznym otoczeniu, lub konsekwencje hedonistycznego trybu życia. Kobieta z „booku bucks” (czyli obfitymi pieniędzmi) zdaje się być ucieleśnieniem pokusy, może symbolizować ulotną sławę, pieniądze i towarzyszącą im pustkę, która wciąga i zostawia swój ślad. Andrew Wood, choć znany z charyzmy, którą Chris Cornell, jego były współlokator, określił jako "jedynego frontmana-komika w Seattle", mierzył się z głębokimi wewnętrznymi demonami.

Niezwykłe jest zestawienie tej mrocznej narracji z wyrazem wrażliwości w refrenie: „Hold me close my heart is pounding / I'll never forget the love I had” (Przytul mnie mocno, moje serce bije / Nigdy nie zapomnę miłości, którą miałem). Ten moment szczerości i tęsknoty kontrastuje z wcześniejszym cynizmem, ukazując skomplikowaną psychikę bohatera – i samego Wooda. Jest to echo minionej, być może czystszej miłości, która pozostaje niezapomniana w obliczu otaczającego chaosu.

Centralnym przesłaniem utworu jest jednak buntownicza postawa wobec trudności: „When this world gives me it's shoulder / I'll just a kick it / I'll just a kick it / I'll just a kick it in the ass, boy” (Kiedy świat odwróci się ode mnie / Po prostu kopnę go / Po prostu kopnę go / Po prostu skopię mu tyłek, chłopcze). To jawna deklaracja niepoddawania się, odmowa bycia ofiarą. Stopniowe wzmocnienie słownictwa do „I'll just a kick it motherfucker” potęguje siłę tej nieposkromionej woli. W wywiadach Andrew Wood często wyrażał swoją ambicję i pewność siebie, mówiąc: „Chcę, żeby świat wiedział, że Mother Love Bone nadchodzi, żeby przejąć świat, mnóstwo rozkoszy, owocową sałatkę rozkoszy”. Ta nieugięta postawa to wizytówka jego artystycznej tożsamości.

W dalszej części utworu pojawia się uczucie melancholii zmieszane z gotowością na konfrontację: „I'm ready tonight / Heart's sad and crimson blue / You need me poor sucker / Hats off to you, sure do” (Jestem gotowy dziś wieczorem / Serce smutne i karmazynowo-niebieskie / Potrzebujesz mnie, biedny frajerze / Czapki z głów dla ciebie, na pewno). „Crimson blue” to rzadkie połączenie kolorów – krwistej czerwieni i głębokiego błękitu – sugerujące intensywną pasję zmieszaną ze smutkiem. Pewność siebie, że „potrzebujesz mnie, biedny frajerze”, może być skierowana do świata, przemysłu muzycznego, czy nawet do samego uzależnienia, które próbowało go kontrolować. W słowach tych pobrzmiewa deklaracja własnej wartości i siły.

Frazę „It's a Friday night / And I'm waiting for showdown / I'm lookin for my fight yeah / I'm just waitin” (Jest piątkowy wieczór / I czekam na starcie / Szukam mojej walki, tak / Po prostu czekam) Andrew Wood powtarza kilkukrotnie. Piątkowy wieczór symbolizuje początek weekendowego szaleństwa, ale dla bohatera to czas oczekiwania na ostateczne rozstrzygnięcie. To aktywne oczekiwanie na walkę – Wood, który dążył do sukcesu z Mother Love Bone, widział zespół jako siłę, która miała "przejąć świat". To poczucie niecierpliwej determinacji było kluczowe dla jego artystycznej postawy.

Ostatnie wersy „I'm waitin / I'm waitin for you / ... Drinkin scotch, baby” (Czekam / Czekam na ciebie / ... Pijąc szkocką, kochanie) w kontekście historii Andrew Wooda są szczególnie przejmujące. Czekanie na „ciebie” – być może na przeznaczenie, na miłość, na kolejną konfrontację, albo, w tragicznej retrospekcji, na ostateczny upadek. Picie szkockiej, choć może być elementem rock'n'rollowego stylu życia, staje się także symbolem ucieczki, próby ukojenia, czy po prostu sposobu na zabicie czasu w tym intensywnym oczekiwaniu. Dziewczyna Wooda, Xana La Fuente, wspominała w wywiadzie z 2018 roku, że Andrew „płakał i powiedział mi ‘taki jestem!’, po prostu nie potrafił przestać”. Stone Gossard, kolega z zespołu, przyznał, że "były chwile, kiedy nie traktowaliśmy jego problemu tak poważnie, jak powinniśmy byli".

Andrew Wood zmarł z powodu przedawkowania heroiny 19 marca 1990 roku. Jego śmierć, tuż przed planowanym wielkim sukcesem albumu Apple, nadała jego tekstom nowego, tragicznego wymiaru. "Waiting For You" jest więc nie tylko ekspresją buntu i hedonizmu, ale także ponurą zapowiedzią wewnętrznych bitew i nieuchronnego starcia, które czekało na artystę. Piosenka pozostaje świadectwem jego charyzmy, kruchości i złożoności, stanowiąc jednocześnie ważny element dziedzictwa Mother Love Bone, zespołu, który zapłonął jasno, ale zbyt szybko zgasł.