Moscow Death Brigade to zespół, który od samego początku swojego istnienia, czyli od 2007 roku, wyróżnia się bezkompromisową postawą i unikalnym połączeniem gatunków. Sami określają swoją muzykę jako "Circle Pit Hip-Hop" lub "hardcore hip-hop", co stanowi mieszankę elektroniki, punk rocka i rapu, silnie zakorzenioną w kulturze graffiti i ulicznym aktywizmie. Ich występy w kominiarkach to nie tylko element wizerunkowy, ale i odniesienie do korzeni w scenie graffiti oraz progresywnych ruchów społecznych, gdzie anonimowość jest często ceniona.

Utwór „It's us” jest niczym manifest tej tożsamości. Rozpoczynający się energicznym okrzykiem „It's the MDB! Derange! Break necks! Time to slam!” od razu narzuca agresywny i konfrontacyjny ton. Zespół podkreśla swoją wierność podziemiu: „Still in the game, fuck your fame, gonna ride till the end / Bound to the underground sound, that’s what we represent”. To deklaracja niezależności od mainstreamu i odrzucenie komercyjnego sukcesu na rzecz autentyczności i długowieczności w grze. MDB nie boi się prowokować, otwarcie deklarując: „Aim to offend, here to stand, we’ll defame your lame band”, co świadczy o ich krytycznym stosunku do innych, być może bardziej uległych, artystów.

Tekst piosenki pełen jest odniesień do kultury graffiti, co jest istotnym elementem tożsamości MDB. W wersach „We’re out to get'em steal the paint to paint the steel / Hop a fence, hit a train, bring the pain, disappear” wyraźnie nawiązują do tzw. „train bombing”, czyli malowania pociągów, które choć nielegalne, jest formą artystycznego i buntowniczego wyrazu. MDB widzi siebie jako kolektyw przyjaciół artystów, w tym grafficiarzy i aktywistów. Ich zaangażowanie w tę kulturę potwierdzają liczne filmy, na których członkowie zespołu malują graffiti, często w ramach wsparcia dla antyrasistowskich aktywistów czy zagrożonych skłotów.

Kluczowym przesłaniem utworu jest rola muzyki jako katalizatora zmian i inspiracji do bezpośredniego działania. Mimo autoironicznego stwierdzenia „I’m not the finest rapper I might lose the easiest battle / So many kids on the streets whose flow is way better / Rhymes fatter Why be something that you’re not?”, MDB szybko przechodzi do sedna swojego wpływu: „But our music's making kids bash Nazis on the parking lot / It makes'em start training, it makes'em go to gym”. Te wersy jasno wyrażają ich antyfaszystowskie poglądy, które są fundamentalnym elementem ich twórczości od początku istnienia zespołu, zwłaszcza w kontekście problemów z neonazistami w Rosji lat 90. i początku XXI wieku. Muzyka MDB ma mobilizować do fizycznej i ideologicznej walki z dyskryminacją i opresją.

Zespół odrzuca rolę autorytetu, mówiąc: „We don’t teach, we don’t preach and we can’t show the way / We’re just surviving daily grind each and every day”. Podkreślają, że nie są moralizatorami, a jedynie osobami, które codziennie walczą o przetrwanie i wyrażają swoje doświadczenia. Jest to sprzeczne z oskarżeniami z 2015 roku, które próbowały zdyskredytować ich antyfaszystowską postawę jako czysty marketing, twierdząc, że zespół jest seksistowski i homofobiczny. MDB stanowczo odrzuciło te zarzuty, podkreślając swoją humanistyczną i internacjonalistyczną wizję świata bez granic, gdzie życie ludzkie jest najwyższą wartością.

Końcowe wersy „It's the MDB's Moscow Death Killa Beez Y’all been warned / We on a swarm” to powrót do agresywnego i zjednoczonego frontu przeciwko niesprawiedliwości. Fraza "Killa Beez" nawiązuje do Wu-Tang Clan, co jest kolejnym ukłonem w stronę hip-hopowych inspiracji zespołu. W ten sposób MDB umacnia swoją tożsamość jako zbiorowość gotowa do działania, nie tylko poprzez muzykę i graffiti, ale także poprzez szeroko zakrojone działania charytatywne, wspierając rodziny zamordowanych antyfaszystów czy ofiary przemocy domowej. Ich muzyka, nazywana "Circle Pit Hip-Hop", łączy agresywny rap z punkrockową energią i elektronicznymi bitami, tworząc unikalny styl, który ma nieść przesłanie wolności prosto w żyły słuchaczy.