Piosenka MGMT „When You Die” to mroczna, psychodeliczna podróż przez tematy tożsamości, nihilizmu i groteskowej wizji śmiertelności, wplecione w charakterystyczne dla zespołu brzmienie synth-popu. Utwór, wydany jako drugi singiel z albumu Little Dark Age w 2017 roku, zaskakuje słuchacza chwytliwą melodią w kontraście do ponurych i kłujących tekstów.

Pierwsze wersy, „I'm not that nice / I'm mean and I'm evil / Don't call me nice / I'm gonna eat your heart out”, natychmiast ustalają konfrontacyjny i agresywny ton. Andrew VanWyngarden, wokalista MGMT, wyjaśnił, że fraza „I'm not that nice” odnosi się do poczucia bycia częścią „zła” współczesnych Stanów Zjednoczonych w erze Donalda Trumpa, niezależnie od osobistych chęci. To wyznanie egzystencjalnego zmęczenia i rezygnacji, gdzie podmiot liryczny odrzuca fasadę uprzejmości, którą społeczeństwo często narzuca, ujawniając wewnętrzną gorycz. Powtarzające się groźby, takie jak „blow my lid off” czy „blow my brains out”, mogą być interpretowane jako ekspresja skrajnego frustracji lub metafora pragnienia ucieczki od narzuconej tożsamości. Niektórzy widzą w tym również odniesienie do problemów z uzależnieniami i ryzyka „bad tripów” wśród części fanów zespołu, gdzie MGMT celowo „trolluje” użytkowników narkotyków, wspominając o śmierci.

Kluczowym elementem tekstowym jest nonszalanckie pytanie „Don't you have somewhere to be at seven thirty?”. Ta prozaiczna linijka, wpleciona między wybuchy nihilistycznej wściekłości, jest komentarzem do przyziemnej rutyny codziennego życia i apatii wobec niej. Sugeruje, że nawet w obliczu wewnętrznego chaosu, społeczeństwo oczekuje od nas utrzymania normalności i przestrzegania harmonogramu. Może to być ironiczne nawiązanie do monotonii egzystencji od 9 do 17, gdzie wszelkie próby buntu zderzają się z absurdalnym oczekiwaniem bycia „gdzieś o siódmej trzydzieści”.

Refren „You die / And words won't do anything / It's permanently night / And I won't feel anything / We'll all be laughing with you when you die” wprowadza element groteskowego humoru i beznamiętności wobec śmierci. Jest to wizja, w której śmierć nie jest końcem dramatu, lecz permanentną nocą, gdzie wszelkie emocje znikają. Fraza „We'll all be laughing with you when you die” jest szczególnie uderzająca; nie „śmiejąc się z ciebie”, lecz „śmiejąc się z tobą”, co sugeruje uniwersalną, wspólną perspektywę wobec nieuchronnego końca, być może wyśmiewając ludzkie lęki i pozory. Niektórzy interpretują to jako sarkastyczne spojrzenie na religię i życie pozagrobowe, sugerujące, że po śmierci nie ma nic, a śmiech to reakcja na absurdalność religijnych przekonań i prób bycia „miłym” dla osiągnięcia zbawienia.

Warto wspomnieć, że Ariel Pink, psychodeliczny piosenkarz i autor tekstów, był współautorem utworu i zagrał na gitarze. VanWyngarden opowiadał, że Pink napisał swoje „mdłe” teksty do zwrotek w około cztery minuty, czerpiąc z przypadkowych rozmów, co było dla niego wyzwalającym doświadczeniem w procesie twórczym, odrzucającym poszukiwanie głębokiego, wieloznacznego sensu.

Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Mike’a Burakoffa i Hallie Cooper-Novack, pogłębia surrealistyczną i niepokojącą atmosferę piosenki. Występuje w nim Alex Karpovsky jako magik, który doświadcza cykli życia, śmierci i ponownych narodzin, a jego rzeczywistość przekształca się w psychodeliczną podróż przez czyściec. Wideo wykorzystuje technologię AI Style Transfer, nadając obrazom senny i niesamowity charakter. Wizualnie, teledysk przedstawia upadek związku, gdzie kobieta, która wcześniej jawiła się jako kochanka, jest postrzegana jako zabójczyni magika, a teksty odzwierciedlają jej gniew i radość z jego śmierci. Śmiech w refrenie jest wykonywany przez francuskiego piosenkarza Sébastiena Telliera, co dodaje utworowi specyficznego, mrocznego uroku.

Piosenka „When You Die” to kwintesencja dark psychedelii MGMT, gdzie optymistyczne brzmienie zderza się z nihilistycznym przesłaniem o akceptacji własnej „złej” strony i obojętności na nieuchronność końca. To także krytyka powierzchowności i ironiczna refleksja nad ludzką kondycją w obliczu pustki.