Piosenka „Payphone (feat. Wiz Khalifa)” zespołu Maroon 5 to głęboko emocjonalny utwór, który zagłębia się w ból i rozgoryczenie po gwałtownym zakończeniu znaczącego związku. Narrator znajduje się w stanie żalu i złości, rozpaczliwie próbując nawiązać kontakt ze swoją byłą ukochaną, choć jednocześnie zdaje sobie sprawę, że mosty zostały spalone.

Centralny motyw utworu, symbolizowany przez budkę telefoniczną w tytule i refrenie, jest kluczowy dla zrozumienia jego przekazu. Adam Levine wyjaśnił, że w erze telefonów komórkowych, użycie publicznej budki telefonicznej sugeruje sytuację "przymusu lub nagłej potrzeby", poczucie "zagubienia" lub "zmagania się". Budka telefoniczna reprezentuje przejściową, zamkniętą przestrzeń, w której narrator czuje się wszystko tylko nie wolny, tęskniąc za powrotem „do domu”, co może symbolizować zarówno utracony związek, jak i utraconą tożsamość, którą w nim odnalazł. W końcu, wydanie „Payphone” jako singla promującego album "Overexposed" miało miejsce 16 kwietnia 2012 roku.

Słowa „All of my change I spent on you” odzwierciedlają poczucie, że cała energia, czas i zasoby narratora zostały zainwestowane w związek, pozostawiając go z niczym po rozstaniu. Sugeruje to również utratę poczucia własnej wartości, gdyż cała jego uwaga skupiała się na drugiej osobie. W refrenie narrator zastanawia się: „Where have the times gone? Baby, it's all wrong. Where are the plans we made for two?”, podkreślając swoje niedowierzanie i niezgodę na obecny stan rzeczy. Adam Levine śpiewa te linie z wyczuwalną desperacją, która dobrze oddaje jego stan emocjonalny.

W miarę rozwoju piosenki, uczucie rozczarowania narasta. Wers „But even the sun sets in paradise” oraz mocne stwierdzenie „All those fairytales are full of shit” wyrażają rozczarowanie miłością i koncepcją „żyli długo i szczęśliwie”. Levine otwarcie mówił o tym, że chodzi mu o rozczarowanie, jakiego doświadcza się, gdy miłość zawodzi, i uświadomienie sobie, że czasem „to wszystko to bzdury”. Piosenka debiutowała na trzecim miejscu listy Billboard Hot 100, a następnie osiągnęła pozycję numer dwa, ustanawiając rekord sprzedaży cyfrowych pobrań dla grupy w pierwszym tygodniu, z wynikiem 493 000 kopii. Utwór znalazł się również na szczytach list przebojów w Kanadzie i Wielkiej Brytanii.

Interesującym elementem utworu jest udział Wiz Khalify. Producent Benny Blanco, jeden ze współautorów piosenki, dążył do wzbogacenia brzmienia Maroon 5 o hip-hopowy akcent. Uważał, że współpraca z Wiz Khalifą była "dziwną kolaboracją, która na papierze nie miała sensu", co go zafascynowało. Adam Levine również wyraził zadowolenie z tego, że Wiz Khalifa, mimo swojej popularności, nie miał jeszcze wielu znaczących popowych nagrań, co czyniło tę współpracę unikalną. Wiz Khalifa, będący fanem Maroon 5, był zaskoczony propozycją współpracy. Jego rapowana część oferuje kontrastującą perspektywę. Zamiast rozpaczy, raper skupia się na pójściu naprzód, osiągnięciu sukcesu i podkreśleniu swojej wyższości nad byłą partnerką, która „missed your last shot”. To postawa typu „jest mi lepiej bez ciebie”, choć niektórzy krytycy uznali ten fragment za stylistycznie niepasujący do reszty utworu. Co ciekawe, istnieje alternatywna wersja piosenki, gdzie zamiast rapu Khalify, Levine śpiewa: „Now, baby, don't hang up / So I can tell you what you need to know / Baby, I'm begging you / Just, please, don't go”.

Tekst piosenki został napisany przez Adama Levine’a, Wiz Khalifę, Ammara Malika, Benny’ego Blanco, Shellbacka i Robopopa. Proces twórczy rozpoczął się od linii pianina i dema stworzonego przez Ammara Malika i Robopopa, które Blanco następnie przekształcił w melodię. Warto zauważyć, że utwór rozpoczyna się od samych wokali, co jest celową techniką produkcji mającą na celu natychmiastowe przyciągnięcie uwagi słuchacza.

Teledysk, wyreżyserowany przez Samuela Bayera, to miniaturowy film akcji, w którym Adam Levine wciela się w postać „nieśmiałego bankiera”. Podczas napadu na bank Levine staje się przypadkowym bohaterem, ale zostaje omyłkowo wzięty za rabusia, co prowadzi do widowiskowego pościgu samochodowego. Inni członkowie zespołu grają role bankowych rabusiów. Levine przyznał, że rola była dla niego trudna, ponieważ w rzeczywistości nie jest „zarozumiałym sukinsynem”. W teledysku Adam ucieka, podpala swój samochód i dzwoni z budki telefonicznej. Sama budka telefoniczna z teledysku pojawia się później jako odniesienie w lyric video do piosenki "Memories" zespołu Maroon 5.

„Payphone” to piosenka o żalu i tęsknocie za utraconą miłością, wyrażająca ból uświadomienia sobie końca i pragnienie cofnięcia czasu. To opowieść o końcu pewnego etapu i próbie odnalezienia się w nowej rzeczywistości, pełna gorzkich refleksji i gniewu, ale także, dzięki wizji Wiz Khalify, odrobiny nadziei na przyszłość i odbudowanie siebie.