Interpretacja Es Geht mir gut - Marius Müller-Westernhagen

Utwór "Es Geht mir gut" Mariusa Müllera-Westernhagena, wydany 8 sierpnia 1994 roku jako pierwsza singiel z albumu Affentheater, to głęboka i wielowymiarowa piosenka, która z pozoru optymistycznym tytułem skrywa warstwy rezygnacji, zmęczenia i krytyki społecznej. Powtarzające się jak mantra "Es geht mir gut, es geht mir gut" ("Mam się dobrze, mam się dobrze") jest w istocie ironiczne, stanowiąc fasadę maskującą wewnętrzną pustkę i znużenie, z którymi zmaga się podmiot liryczny.

Pierwsza zwrotka, otwierająca słowami "Mach Dir keine Sorgen, es wird schon weitergehn. Wir werden und was borgen und wieder jung aussehn" ("Nie martw się, jakoś to będzie. Pożyczymy sobie coś i znowu będziemy młodo wyglądać"), sugeruje postawę obojętności wobec upływającego czasu i nieuchronności starzenia się. Fraza "Für ein paar neue Kinder ist es jetzt eh zu spät" ("Na nowe dzieci jest już i tak za późno") podkreśla poczucie, że pewne etapy życia zostały bezpowrotnie minione, a wszelkie próby ich nadrobienia są daremne. Ostatnie wersy tej zwrotki – "Und hör auf zu fragen, wie dieser Film ausgeht" ("I przestań pytać, jak ten film się skończy") – zdradzają rezygnację z aktywnego kształtowania przyszłości i swego rodzaju apatię wobec jej wyniku, co jest znamienne dla melancholii i poszukiwania prawdziwego szczęścia w świecie, który często wydaje się powierzchowny.

Kolejna zwrotka kontynuuje ten nastrój, odwołując się do ostateczności: "Schreib mir mal 'ne Karte, wenn Du da drüben bist. Und ob man als Leiche von goldnen Tellern isst." ("Napisz mi pocztówkę, gdy będziesz po drugiej stronie. I czy jako trup je się ze złotych talerzy."). To makabryczne, lecz filozoficzne pytanie o życie pozagrobowe, połączone z cyniczną refleksją na temat ziemskich luksusów, pokazuje głęboką alienację. "Wirst Du mich vergessen, vielleicht ist's besser so, Denn ich bin viel zu müde und das seit gestern schon" ("Zapomnisz mnie, może to i lepiej, bo ja jestem zbyt zmęczony i to już od wczoraj") – te słowa wyrażają skrajne wyczerpanie, zarówno fizyczne, jak i emocjonalne, które sprawia, że podmiot liryczny walczy z pewną inercją i zmęczeniem, jednocześnie dostosowując się do norm i oczekiwań społecznych.

Refreny "Keine Ahnung, keine Meinung, kein Konzept, Keine Lust um aufzustehn" ("Nie mam pojęcia, nie mam zdania, żadnej koncepcji, żadnej ochoty, żeby wstać") doskonale oddają poczucie beznadziei i apatii, które przenika cały utwór. W tym kontekście pojawiają się zaskakujące odniesienia do ikon popkultury. Wzmianka o Ginger Rogers i Fredzie Astaire, którzy "steppowali", przywołuje obraz elegancji, lekkości i perfekcji. Kontrastuje to z poczuciem bezsiły podmiotu lirycznego, który jednak ironicznie deklaruje: "Und ich kann übers Wasser gehn" ("A ja potrafię chodzić po wodzie"). To stwierdzenie, będące biblijną aluzją do cudu, może symbolizować zarówno nierealne marzenia o ucieczce, jak i sarkastyczne podkreślenie własnej, pozbawionej sensu, „nadprzyrodzonej” zdolności przetrwania w stanie apatii.

Najbardziej kontrowersyjny fragment piosenki, który pojawia się w ostatnim refrenie, to: "Michael Jackson geht mit kleinen Jungs ins Bett" ("Michael Jackson idzie do łóżka z małymi chłopcami"). Ten werset, wydany w 1994 roku, wyraźnie nawiązuje do oskarżeń wysuwanych pod adresem Króla Popu. Wzmianki o znanych osobistościach, takich jak Ginger Rogers i Michael Jackson, są używane do skrytykowania nacisku społeczeństwa na indywidualne oczekiwania, pokazując dystans między prawdziwym życiem a lśniącymi fasadami sławy i sukcesu. Marius Müller-Westernhagen, znany z bezpośredniości i nie stroniący od poruszania trudnych tematów, wykorzystał tę aluzję, aby skrytykować hipokryzję i ciemne strony show-biznesu, a także ogólny nacisk społeczeństwa na indywidualne oczekiwania. Niektórzy uważają, że ta linijka mogła być przyczyną, dla której piosenka była rzadko grana w radiu po śmierci Jacksona, co niektórzy słuchacze postrzegali jako próbę uniknięcia "kopania leżącego" i zachowania pewnej "piety".

Całość utworu "Es Geht mir gut" to silne przesłanie wewnętrznego zmęczenia i wyczerpania. Piosenka stawia krytyczne pytania o oczekiwania społeczne i sposób radzenia sobie z emocjami. Poczuciem zadowolenia i radości jest często tylko iluzja, a Müller-Westernhagen w prosty, ale głęboki sposób opisuje poczucie przytłoczenia i bezsensu życia. To melancholijna piosenka, która oddaje poszukiwanie prawdziwego szczęścia w świecie, który często wydaje się powierzchowny.
Piosenka osiągnęła 20. miejsce na niemieckich listach przebojów, utrzymując się na nich przez 16 tygodni, co świadczy o jej rezonansie z publicznością.
Müller-Westernhagen, który sam napisał i współprodukował wszystkie utwory na albumie Affentheater z Pete'em Wingfieldem, stworzył dzieło, które doskonale oddaje ducha czasu, balansując między osobistym rozgoryczeniem a ostrą obserwacją społeczną.