Interpretacja Lavender - Marillion

'Lavender' zespołu Marillion, wydany jako drugi singiel 27 sierpnia 1985 roku, z albumu koncepcyjnego Misplaced Childhood (który ukazał się 17 czerwca 1985 roku), to utwór, który z pozoru wydaje się prostą piosenką o miłości, ale w rzeczywistości stanowi głęboką refleksję nad utraconą niewinnością dzieciństwa, tęsknotą i idealizacją uczuć. To ballada fortepianowa, która stała się drugim największym hitem Marillion, osiągając piąte miejsce na brytyjskiej liście przebojów.

Tekst rozpoczyna się od idyllicznego obrazu: „I was walking in the park dreaming of a spark / When I heard the sprinklers whisper, Shimmer in the haze of summer lawns” (Spacerowałem w parku, marząc o iskrze / Kiedy usłyszałem, jak zraszacze szepczą, Migocząc w letniej mgle trawników). Te słowa celowo nawiązują do tytułowego utworu z albumu The Hissing of Summer Lawns Joni Mitchell z 1975 roku, jak zauważył Fish w wywiadzie dla The Funny Farm w lipcu 1995 roku. Obrazy dzieciństwa i letnich wspomnień tworzą atmosferę nostalgii i czystości, którą Fish, ówczesny wokalista i autor tekstów Marillion, chciał uchwycić.

Centralnym punktem utworu jest wplecenie tradycyjnej angielskiej rymowanki ludowej „Lavender’s blue, dilly dilly”. W tekście piosenki, słowa „Lavender’s blue, dilly dilly, lavender’s green / When I am King, dilly dilly, You will be Queen” (Lawenda jest niebieska, dilly dilly, lawenda jest zielona / Kiedy ja będę Królem, dilly dilly, Ty będziesz Królową) są poetyckim wyrazem idealizowanej miłości i niespełnionych obietnic. Jak zauważono w analizie na The Lyrical Tapestry of Nostalgia and Dreams, „warunkowe 'kiedy' można interpretować jako niegasnącą nadzieję lub niewypowiedzianą wątpliwość w obietnicy, sugerując, że miłość, choć pięknie pachnąca, może nie zawsze być zapewniona”. Zmiana koloru lawendy z zielonego na niebieski symbolizuje przejście od witalności i wzrostu do poczucia smutku i tęsknoty.

Fish w wywiadzie z 1995 roku wyjaśnił, że 'Lavender' to "marzenie małego chłopca o tym, że można spacerować po parku i wpaść na kobietę swoich marzeń, w której natychmiast się zakochasz". Ta niewinność i czysta wizja miłości z dzieciństwa są kluczowe dla przesłania piosenki. Album Misplaced Childhood, z którego pochodzi 'Lavender', jest albumem koncepcyjnym luźno opartym na dzieciństwie Fisha, a pomysł na niego narodził się podczas dziesięciogodzinnej podróży pod wpływem LSD, jak donosi Wikipedia. W tym stanie Fish rzekomo doznał wizji "chłopca" – postaci żołnierza-dobosza, która później pojawiła się na okładkach singli i albumu. Cały album eksploruje tematy zagubionej miłości, nagłego sukcesu, akceptacji i utraconego dzieciństwa.

W przeciwieństwie do utworu 'Kayleigh', który również pochodzi z Misplaced Childhood i opowiada o niepowodzeniu dorosłego związku, 'Lavender' przywołuje niewinność dzieciństwa. Słowa „They were singing a song for you / Well it seemed to be a song for you, The one I wanted to write for you” (Śpiewali piosenkę dla ciebie / No cóż, wydawało się, że to piosenka dla ciebie, Tę, którą chciałem dla ciebie napisać) oddają pragnienie uwiecznienia uczuć w sztuce, pragnienie wyrażenia czegoś ponadczasowego i czystego.

W refrenie, zwroty „A penny for your thoughts my dear” (Pens za twoje myśli, moja droga) i „I.O.U. for your love” (Dłużny jestem ci miłość) podkreślają wartość uczuć i być może brak możliwości ich pełnego odwzajemnienia w przeszłości, pozostawiając poczucie niedosytu i długu emocjonalnego. Końcowe wersy „Oh, I gotta find my way back to you / Gotta find my way back to you / For your love, for your love, for your love” (Och, muszę znaleźć drogę powrotną do ciebie / Muszę znaleźć drogę powrotną do ciebie / Dla twojej miłości, dla twojej miłości, dla twojej miłości) oraz powtarzające się „I’m always walking in the park / Always dreaming of a spark / From you…” (Zawsze spaceruję w parku / Zawsze marzę o iskrze / Od ciebie…) wyrażają nieustanną tęsknotę i niezaspokojone pragnienie powrotu do tego stanu dziecięcej czystości i spełnienia.

Utwór ten, umiejscowiony na płycie, pełni rolę łagodnego interludium, kontrastując z bardziej intensywnymi motywami albumu Misplaced Childhood. Podkreśla on zdolność Marillion do łączenia głębi narracji z melodyjną przystępnością, czyniąc 'Lavender' niezapomnianym elementem ich dorobku. Słuchając 'Lavender', zanurzamy się w krainę nostalgii, gdzie wspomnienia niewinnej miłości zderzają się z dorosłą świadomością utraty, tworząc słodko-gorzki portret ludzkich emocji.