Interpretacja Someone Like You - Mac Miller

„Someone Like You” Maca Millera to utwór niezwykle poruszający i wielowymiarowy, który z perspektywy czasu nabiera dodatkowego, tragicznego kontekstu. Piosenka, pochodząca z albumu „Watching Movies with the Sound Off” z 2013 roku, ukazuje artystę zmagającego się z wewnętrznymi demonami, uzależnieniami i samotnością, pomimo zewnętrznych oznak sukcesu. Tytułowy refren „Someone like you” (Ktoś taki jak ty) sugeruje tęsknotę za utraconą miłością lub stabilnością, która mogłaby ukoić jego cierpienie.

W otwierającej strofie słyszymy: „Yeah, light up 'til the pain gone, all I hear is the same song”. To bezpośrednie odniesienie do używania substancji psychoaktywnych w celu uśmierzenia bólu i ucieczki od monotonii życia. Miller rapuje o „robieniu tego gówna aż do śmierci” i poczuciu bycia „przerażonym, ale z pewną ręką”, co odzwierciedla jego wewnętrzny konflikt między kruchością a koniecznością utrzymania fasady w świetle jupiterów. Ciężar sławy i presja bycia w centrum uwagi są wyraźnie widoczne, gdy wspomina: „verified, get the camera ready” (zweryfikowany, przygotuj kamerę).

Wersy takie jak „Carry my own weight, all these earthquakes don't wake / Me up from this deep sleep, diving into this cold lake” malują obraz przytłoczonego człowieka, który z trudem dźwiga swoje brzemię, a jednocześnie czuje się zdrętwiały i apatyczny, niczym pogrążony w głębokim śnie. Artysta odrzuca płytkie relacje seksualne ( „Fuck a bitch 'til her toes shake, telling me I'm her soul-mate / Disguised emotion, no face, bullshit with that, no thanks”), co podkreśla jego głęboką potrzebę prawdziwej intymności i odrzucenie fałszywych deklaracji. Frustracja z powodu mediów i utrata radości z twórczości są wyrażone w słowach: „Now it's losing all of its fun, spending days in solitude / Too many dumb interviews, put me in this awful mood”.

Szczególnie przejmujące stają się wersy: „Not thinking logical, getting high, jump off the moon / Looked into his soul, when he died right there in the hospital”. Z perspektywy jego przedwczesnej śmierci, te słowa brzmią jak prorocze odzwierciedlenie autodestrukcyjnych tendencji i refleksji nad śmiertelnością. Miller, który zmarł w wieku 26 lat z powodu przypadkowego przedawkowania mieszanki fentanylu, kokainy i alkoholu w 2018 roku, często otwarcie mówił o swoich zmaganiach z uzależnieniem i depresją, co było widoczne w jego tekstach. Diler, który dostarczył mu podrobione tabletki oksykodonu zawierające fentanyl, ostatecznie przyznał się do winy.

Refren „Life move fast but my baby keep it slow / Open up your mind start forgetting what you know / Shit ain't been the same since you left me here alone / You hurt so good, girl your loving hurt so good” ujawnia tęsknotę za stabilizacją i kimś, kto mógłby spowolnić szalone tempo jego życia. Poczucie osamotnienia i słodko-gorzkiej natury relacji, być może z utraconą osobą, a może z samym uzależnieniem, jest tutaj centralne. W kontekście życia Millera, który otwarcie mówił o swoich zmaganiach, „You hurt so good” może odnosić się do toksycznego związku z używkami, które jednocześnie koiły i raniły.

W drugiej zwrotce „Love me, love me, that fentanyl it numb me / Beautiful it get ugly, turn you into a junkie” jest najbardziej szokującym i przerażającym fragmentem. Bezpośrednie wymienienie fentanylu, syntetycznego opioidu 50 do 100 razy silniejszego niż morfina, który był przyczyną jego śmierci, jest niezwykle silne. Te słowa są świadectwem jego świadomości niszczycielskiej siły substancji i jego bezlitosnej szczerości w muzyce.

Artysta nadal szuka czegoś, choć sam nie wie, czego („Still searching for something, but I don't know what”), co podkreśla jego egzystencjalny kryzys i poczucie pustki. Relacje są powierzchowne („Every night you somebody different, got me thinking it's Halloween”), a on sam czuje się zagubiony i niezdolny do odczuwania („Fucked up, I can't feel myself, work hard might kill myself”). Walka o przetrwanie i ucieczka od rzeczywistości są tematem przewodnim: „Exist through audio, but all my problems that's real as hell / Trapped in this wishing well, death creeping like Splinter Cell”. Miller wskazuje na rozdźwięk między jego publicznym wizerunkiem a prawdziwymi, wewnętrznymi problemami. W jednym z ostatnich wywiadów Mac Miller stwierdził, że ludzie, którzy mają największe szanse go poznać, zrobią to, słuchając jego muzyki, ponieważ „nikt nigdy tak naprawdę mnie nie pozna”. Piosenka kończy się gorzką refleksją: „When the world goes against you, better get that paper” – pragmatyczne podejście do zarabiania pieniędzy jako mechanizmu przetrwania w trudnym świecie.

„Someone Like You” jest piosenką o walce z wewnętrznymi demonami, uzależnieniem, presją sławy i poszukiwaniem prawdziwej miłości oraz sensu życia w świecie pełnym powierzchowności. Jest to bolesne, ale szczere wyznanie artysty, który, choć otoczony sukcesem, zmagał się z głęboką samotnością i bólem, a jego słowa, w świetle jego odejścia, pozostają jeszcze bardziej przejmującym świadectwem.