Interpretacja Jutro - LemON

Piosenka „Jutro” zespołu LemON to utwór głęboko osadzony w refleksji nad czasem, niepewnością i poszukiwaniem sensu w bliskiej relacji. Pochodzi z albumu Scarlett, wydanego w 2014 roku. Wokalista zespołu, Igor Herbut, w jednym z wywiadów podkreślał, że utwór można odbierać na „różnych poziomach wtajemniczenia”, co świadczy o jego wielowymiarowości. To także jeden z najbardziej pozytywnych utworów w dorobku LemON.

Już pierwsze wersy – „Żadnego końca świata dziś nie będzie! Bo w Tokio jest już jutro” – wprowadzają motyw względności czasu i perspektywy. Jest to subtelne przypomnienie, że choć w jednej części świata panuje niepokój czy oczekiwanie na „koniec świata”, w innej już nastał nowy dzień, co z natury rzeczy neguje absolutny charakter jakiegokolwiek „końca”. Ten globalny obraz staje się metaforą osobistej walki z lękami i niepewnością. Igor Herbut jest również współautorem tekstu piosenki, wraz z Małgorzatą Dacko, a muzykę stworzyli Herbut, Piotr „Rubens” Rubik i Piotr Walicki. Teledysk do utworu również wykorzystuje motywy związane z podróżą, zawiera urywki scen z Tokio oraz rysunki Agnieszki Diesing, co podkreśla artystyczny i refleksyjny wymiar utworu.

Centralnym punktem utworu jest wewnętrzny konflikt podmiotu lirycznego, który „wciąż waha się” i „chce pewności absolutnej”. To uniwersalne pragnienie bezpieczeństwa i stabilizacji w świecie „pełnym wad i gniewu”. Jednak narrator zdaje sobie sprawę z iluzoryczności całkowitej pewności, co doskonale oddaje wers: „Pewność jest dla tych, co myślą mniej...”. Jest to gorzka refleksja, sugerująca, że głębsze myślenie i świadomość złożoności świata niosą ze sobą nieuchronną niepewność.

W obliczu tych zmagań, ukochana osoba jawi się jako niezachwiany punkt oparcia. Jest „muzową” (inspiracją), „ciszą” (spokojem) i „jutrznią” (nadzieją, nowym początkiem). W tej relacji narrator odnajduje siłę i sens. Powtarzające się zdanie „Nie będę myśleć dziś i na jutro to zostawię” staje się swoistym mantrą, strategią radzenia sobie z przytłaczającymi myślami. Nie jest to ucieczka od problemów, lecz świadoma decyzja o odroczeniu lęków, by móc celebrować teraźniejszość i chronić to, co najcenniejsze – bliskość. Jak podkreślał Herbut w jednym z wywiadów, "nie ma wczoraj, nie ma jutro, jest tylko dzisiaj. Każdego dnia możemy coś zmieniać i być lepszymi ludźmi".

W tekście pojawia się również motyw walki – „Ucieknij ciosom to w przód, to w tył / Jakbyś była wiatrem” oraz „Choć dłonie drżą podnoszę miecz”. Mimo lęku i wewnętrznych „demonów”, którym narrator „będzie grał kołysankę” – co jest piękną metaforą oswajania i uspokajania własnych obaw – istnieje gotowość do stawienia czoła trudnościom dla dobra tej szczególnej więzi. Nawet jeśli dłonie drżą, miecz jest podnoszony, symbolizując niezłomność i determinację. Ten utwór, dzięki swojemu bogatemu brzmieniu i emocjonalnemu przekazowi, stał się jednym z ulubionych przebojów zespołu i często gościł na listach przebojów radiowych. Igor Herbut w wielu wypowiedziach podkreślał również znaczenie zespołu jako „rodziny”, co znajduje odzwierciedlenie w emocjonalnym, wspierającym tonie piosenki.