Interpretacja Wibra - LemON

Utwór "Wibra" zespołu LemON, pochodzący z wydanego w 2023 roku albumu "PIĄTKA", to głęboko emocjonalna podróż w głąb ludzkiej psychiki, naznaczona wewnętrznym rozdarciem i poszukiwaniem ukojenia. Tekst, za który odpowiadają wspólnie Igor Herbut – charyzmatyczny wokalista zespołu – oraz Małgorzata Dacko, jego życiowa partnerka, w subtelny sposób oddaje złożoność uczuć i pragnień. Muzykę do "Wibry" stworzyli członkowie LemON wraz z Bogdanem Kondrackim, który podjął się również produkcji utworu, nadając mu charakterystyczne dla grupy, nieco melancholijne, a zarazem pełne mocy brzmienie.

Piosenka otwiera się intymnym zaproszeniem do wglądu w najskrytsze emocje: „Spójrz mi w oczy i na dłonie / Słuchasz właśnie tego, co czuję / Jest tu tak wiele wyjaśnione / Wszystko wkrótce zrozumiesz”. Te wersy sugerują, że to, co ma nadejść, jest esencją przeżywanego stanu, czymś tak prawdziwym i namacalnym, że słowa stają się niemal zbędne wobec bezpośredniego doświadczenia. To obietnica totalnego, bezkompromisowego odsłonięcia duszy.

Następujące po tym sprzeczne imperatywy – „Kopnij to, wyrzuć mnie / Zostaw to, wstrzymaj się / Dotknij mnie, opuść mnie / Oszczędź mnie, ratuj mnie” – doskonale oddają stan wewnętrznego chaosu. Podmiot liryczny miota się między pragnieniem bycia porzuconym a potrzebą ratunku, między chęcią odrzucenia a tęsknotą za bliskością. To klasyczny obraz walki między instynktem samozniszczenia a pragnieniem ocalenia, ukazujący, jak trudno jest podjąć jednoznaczną decyzję w obliczu intensywnych emocji. Podobnie dzieje się w kolejnej zwrotce: „Słuchaj mnie, więcej chcę / Lepiej nie napisz więc / Znowu drżę, napraw mnie / Cały chcę, uspokój się”. Tutaj pojawia się bezpośrednie wołanie o "naprawienie", co w kontekście twórczości LemON może być nawiązaniem do innych ich utworów, gdzie ten motyw również jest obecny, podkreślając powracający temat poszukiwania uzdrowienia. Drżenie symbolizuje skrajne wzburzenie, a pragnienie bycia „całym” i wołanie o „uspokojenie” wyraża głęboką potrzebę integralności i wewnętrznego pokoju.

Refren maluje obraz osoby idącej przez życie w stanie zawieszenia: „Chwiejny mam chód / A i tak wciąż zbyt trzeźwe myśli”. Fizyczna niestabilność („chwiejny chód”) kontrastuje z „zbyt trzeźwymi myślami”, co może oznaczać, że pomimo emocjonalnego rozchwiania, umysł pozostaje boleśnie świadomy sytuacji, nie pozwalając na ucieczkę w iluzję. To poczucie nierealności, a jednocześnie ostrej percepcji, podkreśla pytanie „Czy to mi się śni, że widzę cię dziś tu?” i późniejsze „Chyba właśnie mi się śnisz”. Relacja staje się tak intensywna, a jednocześnie ulotna, że granica między jawą a snem zaciera się.

Kluczowy moment interpretacyjny następuje w sekwencji: „Jeśli tak miałbym chwilę się nad tym / Szczerze pochylić spytałbym, czy wyobrażasz sobie / Jakby to było, gdybyś kochała tę osobę właściwą / Skoro tak mocno kochasz tę złą”. Ten fragment to gorzka refleksja nad miłością, która – choć silna i prawdziwa – kierowana jest ku osobie, która z jakiegoś powodu jest „zła” lub „niewłaściwa”. Podmiot liryczny zadaje pytanie, które stawia pod znakiem zapytania całą relację, sugerując głębokie poczucie rezygnacji lub świadomość toksyczności, a jednocześnie bezsilność wobec uczucia. To uniwersalny motyw miłości, która boli, ale od której nie da się odejść, paradoks przywiązania do tego, co szkodzi.

"Wibra" jest utworem, który poprzez swoją strukturę – powtarzające się zwrotki pełne sprzecznych próśb i refreny odzwierciedlające stan zagubienia – doskonale oddaje cykliczność wewnętrznej walki. To piosenka o intensywności emocji, które dręczą i rozrywają, ale jednocześnie utrzymują przy życiu. LemON, a w szczególności Igor Herbut, znany jest z tworzenia muzyki o dużej wrażliwości i autentyczności, a "Wibra" idealnie wpisuje się w ten nurt, oferując słuchaczowi intymny portret wewnętrznego cierpienia i niejednoznaczności uczuć. To utwór, który nie daje prostych odpowiedzi, lecz zaprasza do wspólnego doświadczania skomplikowanego spektrum ludzkich emocji.