Interpretacja Ring of fire - Johnny Cash

"Ring of Fire" Johnny'ego Casha to utwór, który przenika do głębi, niczym ognisty krąg, o którym opowiada. Na pierwszy rzut oka, piosenka jawi się jako intensywna metafora miłości, porównując ją do płonącej rzeczy, która tworzy ognisty krąg, w który człowiek wpada, pchany dzikim pożądaniem. Ten krąg ognia, zgodnie z tekstem, pochłania coraz głębiej, a płomienie wznoszą się coraz wyżej, symbolizując niepowstrzymaną i wszechogarniającą naturę zakochania.

Geneza tej kultowej piosenki jest równie fascynująca, jak sam utwór. Została ona napisana przez June Carter, przyszłą żonę Johnny'ego Casha, oraz Merle'a Kilgore'a. Co ciekawe, June Carter pisała ten utwór, kiedy zmagała się ze swoimi uczuciami do Johnny'ego, który był wówczas żonaty z inną kobietą i borykał się z problemami z uzależnieniem. Jej religijne wychowanie sprawiało, że czuła wstyd i tęsknotę, a cała sytuacja była dla niej źródłem głębokiego wewnętrznego konfliktu. Miłość do Casha była dla niej bolesna, jak przyznała w archiwalnych wywiadach, mówiąc: "Nie chciałam się w nim zakochać, nie miałam zamiaru się w nim zakochać. Bałam się go na śmierć.". Stąd "Ring of Fire" można interpretować jako opis jej własnych, dręczących uczuć – miłości, która jednocześnie fascynuje i przeraża, jest słodka, ale i dzika, zagrażając spalić wszystko na swojej drodze.

Początkowo, w 1962 roku, piosenkę nagrała siostra June, Anita Carter, pod tytułem "(Love's) Ring of Fire". Jednak to właśnie Johnny Cash, po usłyszeniu wersji Anity, miał wizję. Przyśniły mu się meksykańskie trąbki, które jego zdaniem idealnie pasowały do utworu. Powiedział Anicie, że poczeka sześć miesięcy, a jeśli jej wersja nie stanie się hitem, nagra ją po swojemu. Tak też się stało – 25 marca 1963 roku Cash wszedł do studia z producentem Donem Lawem i nagrał swoją, znacznie zmienioną wersję, wzbogaconą o charakterystyczne mariachi-style instrumenty dęte. Ta aranżacja, wraz z głębokim barytonem Casha i gospelowymi chórkami, sprawiła, że piosenka stała się natychmiast rozpoznawalna i odniosła ogromny sukces. Przez siedem tygodni utrzymywała się na pierwszym miejscu listy przebojów country w USA i była pierwszym utworem Casha, który trafił do Top 20 listy Billboard Hot 100.

Istnieje jednak również alternatywna wersja pochodzenia utworu, którą przedstawiła pierwsza żona Johnny'ego Casha, Vivian Liberto, w swojej książce "I Walked the Line: My Life With Johnny". Twierdziła ona, że to sam Johnny napisał piosenkę, będąc pod wpływem alkoholu i pigułek, opisując w niej "pewną intymną część ciała kobiety", a June Carter otrzymała połowę praw autorskich ze względów finansowych, ponieważ "potrzebowała pieniędzy". Chociaż ta historia nie ma szerszego potwierdzenia i mogła wynikać z rozgoryczenia Vivian po rozwodzie i późniejszym ślubie Casha z June, dodaje ona warstwę kontrowersji do ikonicznego utworu.

Niezależnie od dokładnej inspiracji, piosenka doskonale oddaje dualizm miłości – jej słodycz i pożądanie ("The taste of love is sweet, When hearts like ours meet"), ale także jej nieokiełznaną, niemal niszczycielską siłę ("Oh, but the fire went wild"). Głos Casha, jednocześnie twardy i zdesperowany, doskonale oddaje prawdę tego doświadczenia, sprawiając, że rozumiemy, iż miłość jest płonącą rzeczą, a wpadanie w nią to bezlitosny upadek, z którego nie ma ostrożnego wyjścia.

"Ring of Fire" stało się nie tylko jednym z największych przebojów Johnny'ego Casha, ale także symbolem jego trudnej, ale ostatecznie triumfującej miłości do June Carter. Cztery lata po nagraniu tego utworu, June Carter i Johnny Cash wzięli ślub. Piosenka była wielokrotnie coverowana przez różnych artystów i wykorzystywana w filmach, stając się nieodłącznym elementem popkultury. Ciekawostką jest fakt, że w 2004 roku producentom maści na hemoroidy odmówiono zgody na użycie utworu w reklamie. Córka Casha, Rosanne, stanowczo sprzeciwiła się temu, twierdząc, że "piosenka opowiada o przeobrażającej mocy miłości, i to właśnie zawsze dla mnie znaczyła". To potwierdza, że pomimo wszelkich anegdot i spekulacji, "Ring of Fire" pozostaje ponadczasowym hymnem na cześć wszechogarniającej, intensywnej i często burzliwej, ale autentycznej miłości.