Utwór „Bring Your Daughter... to the Slaughter” zespołu Iron Maiden, z albumu No Prayer for the Dying z 1990 roku, jest kompozycją budzącą wiele kontrowersji i interpretacji, a jej geneza jest równie intrygująca co sam tekst. Początkowo piosenka ta była solowym projektem Bruce’a Dickinsona, przeznaczonym na ścieżkę dźwiękową filmu „Koszmar z ulicy Wiązów 5: Dziecko snu” z 1989 roku. Wersja filmowa różniła się aranżacją, była bardziej osadzona w stylistyce hard rocka z elementami glam metalu, podczas gdy Iron Maiden przekształcili ją w typowo heavy metalowy hymn. Sam Dickinson zdobył za tę wersję Złotą Malinę w kategorii „Najgorsza piosenka oryginalna” w 1990 roku, co tylko dodało utworowi specyficznego, kultowego statusu.

Tekst piosenki maluje mroczny i niepokojący obraz nocnego spotkania, przesiąkniętego pożądaniem i utratą niewinności. Rozpoczyna się od słów: „Honey it's getting close to midnight / And all the myths are in town”, co natychmiast wprowadza słuchacza w atmosferę tajemniczości i niebezpieczeństwa, gdzie granice między rzeczywistością a fantazją zacierają się. „Mity w mieście” mogą symbolizować pokusy, pierwotne instynkty lub dominujące narracje o miłości i pożądaniu, które ożywają pod osłoną nocy. Obrazy takie jak „True love and lipstick on your linen / Bite the pillow make no sound” silnie sugerują tajne, namiętne i być może zakazane spotkanie, gdzie gryzienie poduszki ma na celu stłumienie dźwięków intensywnej przyjemności lub bólu, a może po prostu zachowanie sekretu.

Narrator, przedstawiając się jako ktoś, kto może zapewnić „prawdziwe życie” zanim „życie stanie się grobowcem”, uwodzi swoją ofiarę. Zwrot „If there's some living to be done / Before your life becomes your tomb / You'd better know that I'm the one / So unchain your back door invite me around” jest jawnym zaproszeniem do intymności, być może w sposób łamie konwenanse. Podkreśla jego rolę jako katalizatora doznania życia w pełni, ucieczki od nudnej egzystencji, ale w sposób, który jest bezkompromisowy i narzucający.

Najbardziej uderzającym i kontrowersyjnym elementem jest oczywiście refren: „Bring your daughter, bring your daughter to the slaughter / Let her go, let her go, let her go”. „Córka” w tym kontekście rzadko bywa interpretowana dosłownie. Zamiast tego, jest to potężna metafora oznaczająca utratę niewinności, poddanie się pokusie, rezygnację z wcześniejszych zasad, lub nawet symbolicznie „śmierć” dawnego ja, prowadzącą do narodzin nowej, bardziej doświadczonej osoby. „Rzeź” (slaughter) symbolizuje tutaj moment kulminacyjny, radykalną transformację, być może bolesne i destrukcyjne, ale zarazem wyzwalające doświadczenie. „Let her go” można odczytać jako wezwanie do uwolnienia się od zahamowań, oczekiwań społecznych, czy też opieki rodzicielskiej. Dickinson w wywiadach podkreślał, że utwór jest metaforą seksualną, a teksty są napisane z perspektywy demonicznego lub uwodzicielskiego charakteru, który „zabiera” niewinność.

W miarę zbliżania się świtu, następuje chwila refleksji i rozczarowania: „Honey it's getting close to daybreak / The sun is creeping in the sky / No patent remedies for heartache / Just empty words and humble pie”. Magiczny urok nocy ustępuje miejsca brutalnej rzeczywistości. Pojawia się ból serca, a obietnice i namiętność minionej nocy okazują się być „pustymi słowami”. To sugeruje rozczarowanie i gorzkie konsekwencje impulsywnych pragnień.

Pomimo tego, narrator ponownie potwierdza swoją dominację. Słowa „So get down on your kneees honey / Assume an attitude / You just pray that I'll be waiting / 'Cause you know I'm coming soon” wskazują na cykliczny charakter tej relacji lub na trwały wpływ ciemnej siły. Akt klękania symbolizuje poddanie, a perspektywa jego powrotu oznacza, że doświadczenie to zostawiło trwały ślad. Ostateczne stwierdzenie: „So pick up your foolish pride, no going back / No where, no way, no place to hide” podkreśla nieodwracalność zdarzeń. Raz przekroczona granica nie daje możliwości powrotu do poprzedniego stanu. Utwór, który pierwotnie miał być częścią horroru, doskonale odzwierciedla ten niepokój i poczucie pułapki, charakteryzujące zmagania Freddy’ego Kruegera. Finalne, powtarzane frazy „Bring in your daughter... To the slaughter” oraz „I'm coming to get you now!” są mrożącym w żyłach, ostatecznym potwierdzeniem kontroli i zbliżającego się losu.
Interpretacja tej piosenki, choć na pierwszy rzut oka niepokojąca i prowokacyjna, głęboko eksploruje tematykę pożądania, utraty niewinności, dominacji i nieuchronnych konsekwencji. To opowieść o uwiedzeniu, nie tylko fizycznym, ale i psychicznym, gdzie bohaterka (córka) staje w obliczu transformacji, która jest jednocześnie zniszczeniem i wyzwoleniem.