Interpretacja Blind - Hercules and Love Affair

Piosenka "Blind" projektu Hercules and Love Affair, wydana w 2008 roku jako pierwszy singiel z debiutanckiego, imiennego albumu, to poruszające studium kontrastu między dziecięcym optymizmem a dorosłą deziluzją, nasycone głęboką introspekcją i tęsknotą za akceptacją. Utwór, który natychmiast stał się klasyką nu-disco, został napisany przez założyciela Hercules and Love Affair, DJ-a Andy'ego Butlera, a wokalnie wzbogaciła go Anohni (wówczas znana jako Antony Hegarty z Antony and the Johnsons).

Tekst piosenki rozpoczyna się od wspomnień z dzieciństwa, kiedy podmiot liryczny "wiedział, że gwiazdy mogą być tylko jaśniejsze" i że "zbliżymy się". To odzwierciedla niewinność i nadzieję, gdzie przyszłość jawi się jako świetlana i obiecująca, a ciemność ma zostać "pozostawiona w tyle". Jak wyjaśnił Andy Butler w wywiadzie dla The New York Times, piosenka ta opowiada o jego dorastaniu jako homoseksualnego chłopca, odrzuconego przez rodzinę i otoczenie, i o pytaniu, dlaczego znalazł się w takiej sytuacji. Jednocześnie istniało w nim przekonanie, że gdy tylko uda mu się uciec, odnajdzie wolność i ukojenie. To właśnie to doświadczenie ukształtowało jego wizję jasnej przyszłości, w której wszystkie przeszkody zostaną pokonane.

Przejście do dorosłości przynosi jednak bolesną zmianę perspektywy. "Teraz, gdy jestem starszy, gwiazdy powinny spoczywać na mojej twarzy, gdy jestem sam" – śpiewa Anohni. Gwiazdy, symbolizujące marzenia i nadzieje, nie tylko nie stają się jaśniejsze, ale ich blask zanika, gdy podmiot liryczny "czuje się ślepy". Ta ślepota to metafora utraty kierunku, celu, a także niemożności odnalezienia tej samej nadziei i klarowności, którą odczuwał w dzieciństwie. Gwiazdy "nie przedstawiają mojego obecnego stanu", a światło, choć "bliżej, jest blisko", "sprawia, że moja przeszłość i przyszłość stają się boleśnie jasne" – to wyraża poczucie dysonansu między oczekiwaniami a rzeczywistością. Przeszłość, z jej zranieniami i odrzuceniem, i przyszłość, z jej niepewnością, stają się ostro zarysowane, ale w sposób bolesny, bez pocieszenia dziecięcej naiwności.

W tych momentach zagubienia pojawia się potrzeba głębokiej introspekcji. Słowa "Aby cię usłyszeć teraz, aby cię zobaczyć teraz, mogę spojrzeć poza siebie i muszę zbadać swój oddech i zajrzeć do środka" sugerują próbę odnalezienia odpowiedzi we własnym wnętrzu. To poszukiwanie wewnętrznego światła, gdy zewnętrzne źródła zawiodły. Utwór, pełen wrażliwości i emocjonalnej głębi, stał się ważnym głosem dla wielu, zwłaszcza dla młodzieży LGBTQ+, która może utożsamiać się z poczuciem nieakceptacji i poszukiwaniem własnej tożsamości w świecie. Piosenka była "pierwszym, publicznym pokazem łagodniejszej, bardziej groove'owej i gejowskiej strony disco", trafiając do archiwów muzyki LGBTQ+ jako przypomnienie o walce Butlera o akceptację.

Interesującym faktem jest, że Andy Butler napisał "Blind" jako poemat, zanim Anohni nagrała do niego wokale. Butler wspominał, że inspiracją do utworu była również piosenka "Situation" zespołu Yazoo, którą słuchał jako dziesięciolatek. Pamięta, jak jego matka, pochodząca z konserwatywnego amerykańskiego Środkowego Zachodu, pytała, czy śpiewa w niej mężczyzna, czy kobieta, na co on odpowiadał: "Dlaczego nie możesz po prostu docenić piękna głosu?". Ta wczesna konfrontacja z normami i obrona piękna niezależnie od konwencji doskonale oddaje ducha "Blind".

Utwór odniósł ogromny sukces krytyczny, zdobywając liczne wyróżnienia, w tym pierwsze miejsce na liście "The 100 Best Tracks of 2008" według Pitchfork Media. NME nazwało go "klasykiem", opisując jako "najlepszy rodzaj nagrania tanecznego: fizyczny i emocjonalny, euforycznie szczęśliwy i głęboko, nieodwracalnie smutny". Pomimo sukcesu, Anohni po raz pierwszy wykonała "Blind" na żywo z zespołem Hercules and Love Affair dopiero w 2012 roku na festiwalu Meltdown w Londynie, którego była kuratorką. To świadczy o specjalnym charakterze i znaczeniu tej piosenki, która z czasem stała się niemal hymnem dla tych, którzy odczuwają podobne wewnętrzne zmagania. "Blind" to nie tylko taneczny hit, ale głęboka, emocjonalna podróż przez nadzieje dzieciństwa i skomplikowaną rzeczywistość dorosłości, oferująca pocieszenie w poczuciu bycia widzianym i zrozumianym.