Interpretacja Zakazani - Ewelina Lisowska

Piosenka „Zakazani” Eweliny Lisowskiej, pochodząca z jej debiutanckiego albumu Aero-Plan wydanego w 2013 roku, jawi się jako energiczny manifest młodości, buntu i pragnienia wolności. Utwór ten doskonale oddaje ducha wczesnej twórczości artystki, która, jak sama podkreślała, nie lubi się szufladkować i chętnie eksperymentuje z różnymi stylami, wywodząc się z post-hardcore’owego zespołu Nurth.

Tekst rozpoczyna się od określeń „Abstrakcyjni znów / Tak nieistotni, kuloodporni”, co natychmiast wprowadza słuchacza w świat niezależności i odrzucenia społecznych konwenansów. Podmiot liryczny i jego towarzysze czują się „kuloodporni” na krytykę i oceny, co symbolizuje ich wewnętrzną siłę i dystans do otoczenia. To poczucie nietykalności pozwala im na swobodne działanie. W wersetach „Konsekwencje i lód kruszymy w drinkach, gdy nadciąga maj” oraz „Konwenanse i luz mieszamy w drinkach, gdy nadciąga maj” widać wyraźne wezwanie do hedonizmu i celebrowania chwili. Maj, jako miesiąc rozkwitu i nadziei, staje się tłem dla zacierania granic między tym, co wolno, a tym, co wypada. Mieszanie „konwenansów z luzem” w drinkach to metaforyczne rozluźnianie wszelkich norm i oddawanie się spontaniczności.

Refren stanowi esencję przesłania utworu, będąc jego emocjonalnym jądrem: „Chcemy tańczyć i zapominać / Znów unosić się przez kilka chwil / Uwolnij nas od niekochania i zbędnych resztek snu / Dobrze to wiesz adrenalina wybija nam spokój z głów”. To pragnienie ucieczki od codzienności, od bólu przeszłości, być może od poczucia „niekochania”. Adrenalina jest tu motorem napędowym, siłą, która pozwala wyrwać się z rutyny i znaleźć ukojenie w intensywnych doznaniach. To świadome odrzucenie spokoju na rzecz ekscytacji, a taniec staje się rytuałem zapomnienia i uniesienia, choćby na krótką chwilę.

Ważnym elementem tekstu jest wers: „Nim w popiół lub diament zmienimy się / Zanim dogoni nas przyszłość, rozsądek i lęk”. Sugeruje on świadomość ulotności tego stanu. To wyścig z czasem, próba maksymalnego wykorzystania momentu wolności, zanim do głosu dojdą obowiązki, dojrzałość, a także lęki. Przemiana w „popiół” może symbolizować bezpowrotną utratę tej beztroski, podczas gdy „diament” to może odniesienie do stania się czymś wartościowym, ale uwięzionym w sztywnych ramach.

Utwór jest pełen powtórzeń, co potęguje jego transowy, niemal mantryczny charakter, podkreślając cykliczność tego pragnienia ucieczki i wieczną pogoń za intensywnością. „Zakazani” doskonale wpasowali się w pop-rockowy nurt, który Ewelina Lisowska rozwijała po sukcesie w programie X Factor, a po "Nieodpornym rozumie" i "W stronę słońca" umocnił jej pozycję na polskiej scenie muzycznej.

Ciekawostką jest humorystyczne, choć nieco uszczypliwe, spostrzeżenie z Nonsensopedii, które podaje, że piosenka „Zakazani” „nijak ma się do tekstu, a sam utwór jest o okruszynach lodu w drinku”. Mimo że jest to żartobliwa ocena, nawiązuje do dosłownego elementu tekstu i być może świadczy o tym, że dla niektórych przekaz Eweliny Lisowskiej bywał postrzegany jako mniej refleksyjny, a bardziej skupiony na energetycznej warstwie muzycznej. Niemniej jednak, głębsza analiza tekstu ukazuje intencję wyrażenia pragnienia wolności, ucieczki i intensywnego przeżywania chwili, zanim świat dorosłych z jego rozsądkiem i lękiem nieuchronnie nadejdzie.