Piosenka "The Way I Do" Eweliny Lisowskiej to głęboka ballada pop-rockowa, która zadebiutowała 23 sierpnia 2012 roku na jej debiutanckiej EP-ce, zatytułowanej po prostu "Ewelina Lisowska". Album ten, wydany przez HQT Music Group w dystrybucji Universal Music Polska, zawierał sześć utworów, z czego aż pięć było anglojęzycznych, a jeden polski – przebój "Nieodporny rozum". Utwór "The Way I Do" wyróżnia się jako jeden z anglojęzycznych singli na tej płycie. Autorami muzyki i tekstu są Maria Marcus, Tania Doko i Niclas Lundin.
Tekst piosenki, utrzymany w języku angielskim, maluje obraz osoby uwikłanej w cykl niespełnionej miłości i rozczarowań. Już od pierwszych wersów, "Tell me is it that impossiblee / The only thing I want seems unachievable", podmiot liryczny wyraża frustrację niemożnością osiągnięcia prostego pragnienia – wzajemnej miłości. To uczucie niemożności potęguje się, gdy mowa o partnerze, który jest "always unavailable", co jest opisywane jako "so typical". Ten początkowy ton rozczarowania szybko przechodzi w metaforę "It's like I'm crawling on broken glass / Trying to het myself up", co doskonale oddaje bolesne i wyczerpujące doświadczenia związane z próbowaniem podnieść się po kolejnych upadkach w miłości. Powtarzające się uczucie "bound to crash / Every time I fall in love" wskazuje na schemat, z którego podmiot liryczny nie potrafi się wyzwolić.
Centralnym przesłaniem utworu jest jednak nieustanne pragnienie wzajemności, wyrażone w refrenie: "I just want a man that loves to love me back the way I do / Is it way too much to ask to have the one you're really into / Cause love's not love enough less you know it's mutual". Te słowa podkreślają uniwersalną potrzebę, aby miłość była dzielona i odwzajemniana z taką samą intensywnością i szczerością. Brak wzajemności sprawia, że miłość wydaje się niekompletna, a nawet bezwartościowa. To fundamentalne pytanie o to, czy prośba o prawdziwą i wzajemną miłość jest "way too much to ask", rezonuje z wieloma słuchaczami, którzy doświadczyli jednostronnych uczuć.
W kolejnych zwrotkach podmiot liryczny zastanawia się nad naturą kompromisów, na które musi iść w imię miłości – "Tell me why I have to compromise / Everything I need to get what I want". Ironia polega na tym, że zamiast przynosić spełnienie, miłość "makes me lonelier", a nawet "perfect love / Still don't make a cut". To bolesne odkrycie, że idealne z pozoru uczucie nadal nie spełnia podstawowych potrzeb emocjonalnych, prowadzi do decyzji o "starting again from scratch". Mimo wszystkich trudności i liczenia "the times I've crashed", jest to manifestacja niezłomnej nadziei i determinacji: "I'm not giving up on love". Ta linia stanowi kluczowy punkt, wskazując na siłę wewnętrzną i wiarę w to, że prawdziwa miłość jest możliwa, pomimo bolesnych doświadczeń.
Ewelina Lisowska, która zyskała popularność dzięki udziałowi w programie "X Factor" w 2012 roku, od początku swojej kariery prezentowała mocny, rockowy wokal, często łączony z popowymi brzmieniami. Choć wiele jej piosenek, jak "Nieodporny rozum" czy "W stronę słońca", to polskojęzyczne hity, "The Way I Do" pokazuje jej międzynarodowy potencjał i umiejętność tworzenia uniwersalnych, emocjonalnych ballad. Piosenkarka często podkreśla, że lubi pisać smutne piosenki, a na swoich płytach pozwala sobie na większą swobodę artystyczną niż przy tworzeniu singli, co może tłumaczyć osobisty i introspektywny charakter tego utworu. W wywiadach Ewelina Lisowska wspomina, że nie lubi być szufladkowana i dąży do różnorodności w swojej muzyce, co pozwala jej eksplorować różne style i tematy. "The Way I Do" jest przykładem jej zdolności do przekazywania głębokich emocji i uniwersalnych dylematów miłosnych, niezależnie od języka. Utwór ten, choć nie był głównym singlem promującym jej debiutancką EP-kę, pozostaje ważnym elementem jej wczesnej twórczości, ukazującym wrażliwą i zdeterminowaną artystkę, która nie rezygnuje z poszukiwania prawdziwego uczucia.