Interpretacja W ogień? - Ewelina Lisowska

Ewelina Lisowska w utworze „W ogień?” zabiera słuchacza w podróż przez zawiłości i wyzwania trudnej, lecz głęboko pożądanej relacji. Utwór pochodzi z albumu "Ponad wszystko" wydanego w 2016 roku, co już w tytule płyty może sugerować, że miłość i relacje międzyludzkie są dla artystki wartością nadrzędną. Lisowska, znana z ewoluującego stylu muzycznego, od emo-punku do pop-rocka z elementami elektroniki, w tej piosence wyraźnie czerpie z bardziej rockowych brzmień i emocjonalności, co znajduje odzwierciedlenie w intensywności tekstu. Artystka jest również współautorką muzyki i tekstu do "W ogień?", co podkreśla osobisty charakter przekazu.

Początek piosenki maluje obraz stagnacji i rozczarowania: „Kręcę się znów wokół własnej osi / Tysiące słów, nic mnie nie zaskoczy / Bajki te znam chyba już na pamięć”. Podmiot liryczny czuje się uwięziony w powtarzalnym scenariuszu, gdzie obietnice i słowa partnera straciły swoją moc. Metafora „złotej klatki” trafnie oddaje poczucie dławienia w związku, w którym partner, ogarnięty lękiem przed odejściem ukochanej, zamiast obdarzać ją miłością, jedynie ją ogranicza („Bo dławi cię lęk że odejdę stąd / Lubisz wszystko brać i nie dajesz mi zupełnie nic”). Jest to wyraźny zarzut egoizmu i braku wzajemności.

Refren stanowi centralne pytanie, kwintesencję pragnienia prawdziwej, bezwarunkowej miłości: „Czy za mną skoczysz w ogień? / Będziesz walczył aż do końca nim utonę? / I czy dogonić chcesz, gdy wiatr popchnie mnie na drugi brzeg?”. Motyw skoku w ogień jest potężnym symbolem najwyższego poświęcenia, bezgranicznego zaufania i gotowości do walki o ukochaną osobę w obliczu największych zagrożeń. Podmiot liryczny nie chce jedynie pustych deklaracji, lecz czynów, które dowiodą prawdziwości uczuć. Uzasadnia swoje oczekiwania, stwierdzając: „Czy zbyt wiele chcę? Dobrze wiesz, że nie”, sugerując, że pragnienie tak głębokiej relacji jest naturalne i uzasadnione.

Druga zwrotka pogłębia dramatyzm sytuacji, ukazując stopniowe wyniszczanie podmiotu lirycznego w toksycznej relacji: „Szybsze bicie serc nie pozwala spać / Wciągam Cię do płuc i nie czuję jak / Zabijasz mnie po kawałku tak”. Mimo świadomości destrukcyjnego wpływu partnera, istnieje pewna bierna akceptacja, choć z nutą wątpliwości: „Nie bronie się lecz czy warto brać”. Następuje eskalacja napięcia, symbolizowana przez „rozpętał się sztorm, już dogania nas / Brutalna noc umierających gwiazd”, co metaforycznie przedstawia kryzys w związku. Życzenie „by już nie wstał świt / Jeśli nasz czas minie z blaskiem nadchodzących dni” wyraża rozpacz i niemożność pogodzenia się z końcem miłości, która gasłaby wraz z nadzieją.

Jednakże, piosenka przynosi również element nadziei i deklaracji wspólnej walki. W drugim refrenie perspektywa zmienia się z pytania na odważne stwierdzenie: „Skoczymy razem w ogień / Zwyciężymy piekła i znajdziemy drogę”. To przesunięcie z indywidualnego pytania na zbiorową deklarację sugeruje, że pomimo początkowych wątpliwości, podmiot liryczny wierzy w możliwość wzajemnego zaangażowania. W splecionych ramionach partnerzy mogą pokonać wszelkie trudności, a nawet „gdyby spadną świat, nie zagraża nam, pokoloruj nas milionami barw / Ocalimy nas”. To wołanie o odrodzenie, o nadanie sensu i barw ich związkowi, symbolizuje pragnienie wspólnego stworzenia lepszej przyszłości.

Ostatnia część piosenki wprowadza obraz „polowania na, króliczych serc, bicie w świetle lamp” oraz „ostre kły będą chciały tu rozszarpać nas!”. Te obrazy mogą reprezentować zewnętrzne zagrożenia dla ich miłości, presję otoczenia, czy też wewnętrzne demony i lęki, które próbują zniszczyć ich więź. Desperackie wezwanie „Podaj mi dłoń! i nie pozwól stać!” jest prośbą o solidarność i czynne wsparcie w obliczu niebezpieczeństwa. Utwór kończy się mocnym, powtarzalnym przesłaniem: „Tylko zabij strach”. Jest to apel o przezwyciężenie lęku, który – jak sugeruje piosenka – jest główną przeszkodą w budowaniu prawdziwej, odważnej i trwałej miłości. W kontekście tego utworu, strach może dotyczyć zarówno obaw partnera przed utratą kontroli czy samodzielności, jak i ogólnego lęku przed pełnym zaangażowaniem. Ewelina Lisowska, która w wywiadach często podkreśla swoje rockowe korzenie i miłość do mocnych brzmień, w "W ogień?" z pasją i siłą głosu przekazuje uniwersalne przesłanie o potrzebie bezkompromisowej miłości i odwadze w jej obronie.