Interpretacja Nauka Latania - Ewelina Lisowska

Utwór „Nauka Latania” Eweliny Lisowskiej, pochodzący z jej albumu Nowe Horyzonty wydanego 25 listopada 2014 roku, to intensywna metafora ludzkiego dążenia do przełamywania barier i mierzenia się z niepewnością życia. Piosenka, której współautorką tekstu i muzyki jest sama Ewelina Lisowska, razem z Maciejem Wiergowskim jako kompozytorem i producentem, porusza tematykę odwagi, ryzyka oraz akceptacji potencjalnej porażki, która jest nieodłącznym elementem każdej nowej drogi.

Pierwsza zwrotka wprowadza nas w stan po utracie czegoś cennego – „Byliśmy o krok by zyskać wszystko, straciliśmy jednak to”. Odczuwalna jest tu pewna stagnacja, „uśpienie na czas nieokreślony”, gdzie jedyną ucieczką były sny. Ten stan bierności zostaje jednak brutalnie przerwany przez „wielką niepewność” i poczucie zagrożenia – „pod stopami piekło”. Właśnie w tym momencie pojawia się tytułowa „Nauka latania”, która od razu zostaje skontrastowana z „szybkością spadania”. To nie jest opowieść o łatwym sukcesie, lecz o świadomym wejściu w obszar ryzyka, gdzie triumf i upadek są ze sobą nierozerwalnie związane. Lisowska doskonale oddaje ten dreszczyk emocji towarzyszący nowym początkom, które z jednej strony obiecują wolność, z drugiej zaś grożą bolesnym rozczarowaniem.

Refren jest niczym nagły krzyk przebudzenia: „Obudź mnie, wstrzyknij mi powietrze. Zaczniemy żyć wreszcie, wszystko może się wydarzyć”. To pragnienie wyrwania się z letargu, zaczerpnięcia pełną piersią życia i otwarcia się na wszystkie możliwości, zarówno te dobre, jak i te trudne. Wyraża silną potrzebę autentycznego przeżywania, wolnego od wcześniejszych ograniczeń i paraliżującego strachu.

W drugiej zwrotce pojawia się obraz „skrzydeł ze sklejki”, który jeszcze bardziej podkreśla kruchość i naiwność podejmowanego ryzyka. Lot jest „niebezpieczny”, a „nadzieja wciąż przysłania oczy”, co sugeruje, że podmiot liryczny (lub bohater piosenki) świadomie ignoruje zagrożenia, ufając w siłę własnych marzeń. Mimo tej kruchości, gotowość na „skok” jest niezachwiana. To odzwierciedla determinację, by mimo wszystko dążyć do celu, nawet jeśli narzędzia są prowizoryczne, a droga pełna pułapek.

Rozwinięcie refrenu wprowadza dodatkowy element – „gdy nasz sekret wpadnie w czyjeś ręce. Nie wiem, co jest lepsze? Schować się, czy uśmiech mieć na twarzy?”. Ta linijka dodaje piosence wymiaru osobistego, a może nawet intymnego. „Sekret” może symbolizować nową miłość, ukryte pragnienie czy odważną decyzję, która w obliczu ujawnienia stawia bohatera przed dylematem: czy uciec, czy z podniesioną głową stawić czoła ocenie innych. W kontekście kariery artystycznej Eweliny Lisowskiej, która, jak sama wspominała w wywiadach, podchodzi do swojej pracy bardzo poważnie i nigdy się nie poddaje, mając w sobie „upór osła”, ten fragment nabiera dodatkowego znaczenia. Jest to echo artystycznej drogi, gdzie każdy krok, każda nowa piosenka, jest wystawiana na publiczną ocenę.

Przejmujące wersy „Naucz mnie latać jak te ptaki. Naucz mnie spadać na cztery łapy” to esencja przesłania utworu. Jest to prośba nie tylko o sukces i umiejętność wzbijania się wysoko, ale przede wszystkim o elastyczność i odporność na porażki. Umiejętność „spadania na cztery łapy” to metafora rezyliencji, zdolności podnoszenia się po upadku i wyciągania wniosków. Ewelina Lisowska, która komponuje i pisze teksty, często porusza tematykę osobistą, a jak sama przyznała, lubi pisać "smutne piosenki", co dodaje głębi temu pełnemu refleksji utworowi.

Ostatnia część utworu, z powtarzającym się okrzykiem „Nauka latania!” i mocnym akcentem na „Z zawrotną szybkością spadania w dół!”, utrwala centralne przesłanie. To nie jest jednorazowy akt, lecz ciągły proces, dynamiczna walka między wznoszeniem się a upadaniem. Piosenka jest hymnem na cześć tych, którzy mimo strachu i świadomości ryzyka, decydują się na nieznane, ucząc się żyć w pełni, z otwartym sercem na sukcesy i gotowością na naukę płynącą z każdego upadku. To swoisty manifest akceptacji cykliczności życia – wzlotów i lądowań, które ostatecznie kształtują naszą drogę.