Interpretacja Pisiory na wybory - Defekt muzgó

Utwór „Pisiory na wybory” zespołu Defekt Muzgó, nagrany i wydany w 1993 roku na albumie N.U.D.A., stanowi agresywny i bezkompromisowy manifest rozczarowania polskim życiem politycznym początku lat 90. XX wieku. Zespół Defekt Muzgó, powstały w Wałbrzychu w 1981 roku, zawsze wyróżniał się surowym punk rockiem z silnym społeczno-kulturalnym komentarzem, który trafnie oddawał rzeczywistość PRL-u i okresu transformacji. Lider zespołu, Tomasz „Siwy” Wojnar, był znany z autentyczności i braku gwiazdorskich manier, co czyniło jego przekaz szczególnie wiarygodnym dla fanów.

Tekst piosenki jest brutalnie szczery i przepełniony wulgaryzmami, co jest charakterystyczne dla punk rocka, mającego na celu zszokowanie i sprowokowanie do myślenia. Już otwierające wersy: „Wybory znowu będą tu, / Kłamstwa kolejny raz. / Pisiory do nich staną znów, / By w chuja robić nas!” jasno wskazują na wszechobecne poczucie oszustwa i manipulacji ze strony elit politycznych. To głębokie rozczarowanie wynikało z doświadczeń transformacji ustrojowej, kiedy to obietnice nowego, lepszego życia często zderzały się z trudną rzeczywistością, a politycy byli postrzegani jako nieudolni lub skorumpowani.

Samo słowo „Pisiory” w kontekście 1993 roku budzi dziś szczególne skojarzenia, głównie z partią Prawo i Sprawiedliwość, która powstała dopiero w 2001 roku. Jednakże, jak wskazują analizy, w latach 90. określenie to było ogólnym, pejoratywnym slangowym zwrotem na określenie polityków lub określonego typu osób dążących do władzy, charakteryzujących się hipokryzją i arogancją. Jeden z komentatorów trafnie zauważył, że choć PiS-u wówczas nie było, piosenka świetnie oddaje naturę obecnych pisiorów, co świadczy o uniwersalności jej przesłania. Piosenka staje się więc ponadczasową krytyką pewnych niechlubnych cech polityków, niezależnie od przynależności partyjnej.

Kolejne zwrotki eskalują uczucia gniewu i pogardy. Porównanie polityków do „wielkich pisiorów, co prężą się, że strach” i sugestia, by „kondony włożyć na nie, bo obryzgają głupotami nas!”, to ostra metafora pragnienia odgrodzenia się od ich szkodliwego wpływu i pustych słów. Tekst wyraża absolutną nienawiść („Ja nienawidzę was jak psów”) i odrzucenie politycznej retoryki, która jawi się jako nieustanne kłamstwo.

Postać „małego chujka” pragnącego „na Wiejskiej sobie stać” i „przez uszy gwałcić nas” to prawdopodobnie aluzja do konkretnego polityka tamtych czasów lub archetypu cynicznego karierowicza, który dąży do władzy dla własnych korzyści, ignorując potrzeby społeczeństwa. To pragnienie „przyjemności” od wyborców jest tu ukazane jako forma wymuszenia, patologicznego żerowania na zaufaniu i naiwności.

Refren jest kulminacją buntu: „Nie wiem czego od nas chce, / Kut*sów partia ta. / Bo nie obchodzi przecież nas, / Ich pojebana gra.” Wyraża on nie tylko odrazę, ale i totalne zniechęcenie do mechanizmów politycznych. Postulat „Nie chcemy szmacić, kurwić się, / Oglądać więcej was” to odmowa uległości i sprzeciw wobec upodlenia przez system. Ostateczne wezwanie „Więc odpierdolcie lepiej się, / Dopóki macie czas!” to ultimatum, symbolizujące desperackie pragnienie zerwania z opresyjną rzeczywistością polityczną i odzyskania godności.

„Pisiory na wybory” jest więc nie tylko agresywnym utworem punkowym, ale także ważnym świadectwem nastrojów społecznych w Polsce na początku lat 90., wyrażającym głęboki kryzys zaufania do polityków i rozczarowanie obietnicami transformacji. Choć kontekst polityczny się zmienił, uniwersalność buntu i krytyki_ cynizmu władzy__ sprawia, że piosenka Defektu Muzgó pozostaje aktualna_, a jej tytuł i przesłanie wciąż rezonują w polskim dyskursie publicznym. Zespół, choć nie zawsze grający spójnie ze względu na problemy osobiste lidera, "Siwego" Wojnara, pozostawił po sobie utwory, które stały się hymnami polskiego punka, a "Pisiory na wybory" jest jednym z najbardziej wyrazistych przykładów tej twórczości.