Utwór "Material Female" autorstwa Night Lovella, wydany w 2014 roku na jego debiutanckim albumie Concept Vague, jest ucieleśnieniem mrocznej, introspektywnej i surowej estetyki, która stała się znakiem rozpoznawczym kanadyjskiego rapera. Piosenka, wyprodukowana przez FalcoHereImFine (znanego również jako Falco), wykorzystuje sample z "Falco Quotes" Hajime Wakai i Matthew Gafforda, co nadaje jej charakterystyczne, nastrojowe brzmienie, typowe dla początków cloud rapu i undergroundowej sceny SoundCloud.

Tekst piosenki maluje obraz świata przesyconego luksusem, niebezpieczeństwem i samotnością. Rozpoczyna się od sceny "Walk down Black Street / Drive slow bad bitch in the back seat / All gold whole bitch in the bed sheets", która od razu wprowadza słuchacza w dekadencką atmosferę, gdzie kobiety są częścią materialistycznego otoczenia, obiektami, a nie podmiotami. Lovell, niczym obserwator z ukrycia, podkreśla swoją nieustępliwość i gotowość do działania, mówiąc: "Never wanna watch from the flow said it must be / Takin shots to the seam take it back". To sugeruje, że nie jest biernym uczestnikiem, lecz aktywnym graczem w bezwzględnym świecie, w którym stawia czoła wyzwaniom i nigdy nie brakuje mu determinacji ("I never fuckin lack").

W utworze pojawiają się też echa wewnętrznych zmagań artysty, manifestujące się w wersach: "Thoughts in the snow get lost in the pack / Never wanna break that ice on the side of the pack / Take that pill for the shame and the pain / When I stay sane, nothin I play the same". Może to symbolizować walkę z presją otoczenia, konieczność ukrywania wrażliwości oraz odmowę poddania się konwencjom, nawet jeśli wiąże się to z potrzebą samoleczenia. Pomimo pozornej brawury, Lovell zdaje się tęsknić za czymś utraconym, co wyraża linia: "Let you know that I wanna go back to the place / Always wanna think back to same". Ta nostalgia sugeruje pragnienie powrotu do korzeni lub prostszego życia, być może sprzed osiągnięcia sławy, która, jak sam wspomina w innym wywiadzie, zaskoczyła go, gdy tworzył muzykę "dla zabawy".

Piosenka porusza również temat zewnętrznych osądów i rasizmu, z którymi Night Lovell musiał się mierzyć: "White bitch said I’m a pretty young nigga / Down to the flow young silly ass nigga / One hit song made a milla ass nigga / Say you make that cash, man really dumb nigga?". Te słowa ukazują stereotypy i lekceważący stosunek, z jakim spotyka się, mimo swojego sukcesu finansowego. Lovell odpowiada na to pewnością siebie i przystosowaniem, opisując się jako kogoś, kto "Changin the flow when I’m all black / Crawlin on the motherfuckin flow in the back", co może symbolizować jego zdolność do ewolucji, zachowując jednocześnie swoją autentyczną, mroczną tożsamość.

Refrenowe "Lay low for the terror" powtarzane w bridge'u, wzmacnia poczucie wszechobecnego niebezpieczeństwa i konieczności zachowania czujności, co jest stałym elementem dystopijnej atmosfery obecnej na albumie Concept Vague. Night Lovell często eksploruje tematykę niepokoju i introspekcji, co wpisuje się w jego ogólny styl muzyczny.

W drugiej zwrotce artysta kontynuuje narrację o życiu na własnych zasadach, odrzucając ostrzeżenia i niechęć do zaciągania zobowiązań: "Sit back fuck that warnin / Bitch I told you that I never wanna make a loan". Podkreśla swoją niezależność finansową i braku snu jako konsekwencję intensywnego stylu życia ("Got so high never get no sleep"). Wizerunek "Ten bad bitches all damn day" ponownie umieszcza kobiety w roli rekwizytów w jego hedonistycznym świecie, zaś końcowe "End of the night when I wanna go back / I change that shit and slowly pack, yeah" sugeruje, że pomimo całej tej ekstrawagancji, wciąż istnieje pragnienie ucieczki lub powrotu do miejsca, które stanowi dla niego bezpieczną przystań.

"Material Female" jest więc piosenką, która pod pozorem brawury i materializmu, kryje złożoną opowieść o tożsamości, walce z oczekiwaniami, poszukiwaniu spokoju oraz nieustannym balansowaniu na granicy mroku i splendoru. Ugruntowała ona pozycję Night Lovella jako artysty o unikalnym stylu i charakterystycznym, głębokim wokalu, który pomimo prostoty tekstów, tworzy niezapomniane i intrygujące dzieła.